Bijlagen 25 2—3 Tweede Kamer n 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voor komende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

In het opschrift boven artikel 970 wordt ,,§ 8" vervangen 
door ,,§ 7". 

Artikel 970 wordt artikel 965. De punt aan het slot van het 
artikel wordt vervangen door een komma, waarachter wordt 
gesteld „behoudens in het geval, voorzien in artikel 416, onder 
3°., van het Burgerlijk Wetboek." 

Toegevoegd wordt een vierde lid, luidende: 

„In laatstbedoeld geval toekent de griffier op het verzoekschrift 
den datum van indiening aan en zendt onverwijld afschrift 
van het verzoekschrift en van de daarbij gevoegde bescheiden 
aan den voogdijraad. Binnen veertien dagen na de indiening 
heeft het vereischte verhoor plaats, waartoe ook de voogdijraad 
wordt opgeroepen. De artikelen 936, laatste lid, en 938 zijn van 
overeenkomstige toepassing. Bij afwijzing van het verzoek staat 
voor den verzoeker hooger beroep tegen de beschikking open." 

Artikel 971 wordt artikel 966. 

In het opschrift boven artikel 972 wordt ,,§ 9" vervangen 
door ,,§ 8". 

Artikel 972 wordt artikel 967. 

Artikel 973 wordt artikel 968. 

Artikel XXII. 

Onder 4°. wordt in plaats van „artikel 366" gelezen niet 
„artikel 364" doch „artikel 361"; in plaats van „artikel 367" 
wordt gelezen niet „artikel 305" doch „artikel 362". 

Artikel XXIII. 

Artikel 39dccies van het Wetboek van Strafrecht. 

In het eerste lid wordt in plaats van „artikel 373" gelezen 
niet „artikel 368" doch „artikel 365". 

In het tweede lid wordt in plaats van „artikel 373a" gelezen 
niet „artikel 939" doch „artikel 935" en in plaats van „artikel 
373e" niet „artikel 369" doch „artikel 366". 

In den aanhef van het derde lid wordt „artikelen 370, 371— 
373 en 418" vervangen door „367, 309—373 en 418" en „artikelen 
946—950" door „artikelen 942—946". 

Artikel XXIV. 

Wet van 12 Februari 1901 (Staatsblad no. 64). 

In artikel 15, eerste lid, worden de woorden „natuurlijke 
kinderen," vervangen door „onwettige kinderen,". 

In het tweede lid van genoemd artikel wordt in plaats van 
„artikel 413" gelezen niet „artikel 390 of 391" doch „artikel 
391". 

Artikel XXVI A. 

Artikel 10 der Postspaarbankwet. 

In lid 3 wordt in plaats van „artikel 366" gelezen niet 
„artikel 364" doch „artikel 361". 

Artikel XXXIII. 

,,421o" wordt vervangen door „422". 

Artikel XXXIV. 

In het eerste lid worden de woorden „dertig dagen" vervangen 
door „zes maanden". 

In het tweede lid worden de woorden „zestig dagen" vervangen 
door „zes maanden". 

Artikel XXXVI. 

„artikel 901" wordt vervangen door „artikel 956". 

Handelingen der Statcn-Gencraal. Bijlagen. 1940—1947. 

25. 3. 

NADER GEWIJZIGD ONTWERP VAN WET. 

WIJ WILHELMINA, BIJ DE GRATIE GODS, KONINGIN DER 
NEDERLANDEN, PRINSES VAN ORANJE-NASSAU, ENZ., ENZ., ENZ. 

Allen, die deze zullen zien of hooren lezen, saluut! doen te 
weten: 

Alzoo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenschelijk 
is gebleken de bepalingen betreffende het kinderrecht, 
voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, te 
wijzigen en in verband daarmede de andere boeken van dat 
Wetboek, alsook het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering 
en andere wetten te wijzigen en aan te vullen; 

Zoo is het, dat Wij, den Raad van State gehoord, en met 
gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en 
verstaan, gelijls: Wij goedvinden en verstaan bij deze: 

HOOFDSTUK I. 

Wijzigingen in het Burgerlijk Wetboek. 

Artikel I. 

De derde titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijziging: 

Artikel 45, onder 4°., wordt gelezen: 

4°. De door de wet vereischte toestemmingen of het deze 
vervangende regterlijk verlof; 

In artikel 45, onder 5°., wordt „tusschenspraak" vervangen 
door „tusschenkomst". 

Artikel II. 

In het opschrift van den vierden titel van hot eerste boek 
vervallen de woorden „of domicilie". 

Deze titel ondergaat voorts de volgende wijzigingen: 

Artikel 78 wordt gelezen: 

Artikel 78. 

De niet van tafel en bed gescheiden getrouwde vrouw volgt 
de woonplaats van haren man. 

Een minderjarige volgt de woonplaats van hem, die het gezag 
over hem uitoefent; de onder curatele gestelde die van zijnen 
curator. 

Na artikel 78 wordt ingevoegd een nieuw artikel 78a, 
luidende: 

Artikel 78a. 

Indien de voogd van eenen Nederlandsehen minderjarige 
geene bekende woonplaats binnen het Rijk in Europa heeft, 
wordt hij met betrekking tot de voogdij geacht woonplaats bij 
den toezienden voogd te hebben. 

Valt de toeziende voogdij open, dan blijft laatstbedoelde 
woonplaats gelden, totdat de nieuwe toeziende voogdij aanvangt. 


25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende liet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel III. 

De vijfde titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijzigingen: 

De artikelen 92—98 worden gelezen: 

Artikel 92. 

Voor het aangaan van een huwelijk behoeft een minderjarig 
wettig kind de toestemming zijner ouders, voor zooverre zij 
hunnen wil kunnen verklaren. 

Zijn beide ouders overleden of zijn beiden, dan wel de overlevende 
hunner, buiten staat hunnen wil te verklaren, dan behoeft 
het kind de toestemming van diegenen zijner grootouders, 
die daartoe wel in staat zijn. 

In alle gevallen, waarin het kind eenen voogd heeft, is 
bovendien diens toestemming vereiseht; indien het echter een 
huwelijk betreft met den voogd zelf of met een zijner bloedverwanten 
in de rechte linie, wordt in plaats van de toestemming 
des voogds die van den toezienden voogd vereiseht. 

Naast de toestemming van den voogd is die van den toezienden 
voogd vereiseht, wanneer de ouders en grootouders 
van het kind zijn overleden of de overlevenden hunner buiten 
staat zijn hunnen wil te verklaren. 

Artikel 93. 

Een minderjarig onwettig kind behoeft voor het aangaan 
van een huwelijk de toestemming van zijnen voogd en toezienden 
voogd. 

Betreft het een natuurlijk kind, dan wordt in plaats van de 
toestemming des toezienden voogds die der moeder en — 
indien hij het kind erkend heeft — die des vaders vereiseht, 
voor zooverre bedoelde ouders althans hunnen wil kunnen verklaren. 


De toestemming van den voogd wordt vervangen door die 
des toezienden voogds, wanneer het een huwelijk betreft met 
den voogd zelf of met een zijner bloedverwanten in de rechte 
linie. 

Artikel 94. 

Voor zooverre de ingevolge artikelen 92 en 93 vereischte toestemmingen 
niet verkregen worden, kunnen zij vervangen 
' worden door een verlof van den kantonregter tot het aangaan 
des huwelijks. 

Zoodanige vervanging is echter niet geoorloofd, indien: 

a. een ouder, die het gezag over zijn kind uitoefent, zijne 
toestemming weigert; 

b. allen, wier toestemming vereiseht is, deze weigeren en 
zich onder hen een of meer grootouders bevinden, wier 
toestemming ingevolge artikel 92, tweede lid, vereiseht is. 

Artikel 95. 

De minderjarige, die het regterlijk verlof ter vervanging van 
eene tot zijn huwelijk vereischte toestemming wenscht te verkrijgen, 
wendt zich tot den kantonregter van zijne woonplaats. 
of — bij gebreke daarvan — van zijne verblijfplaats. 

De kantonregter beslist na verhoor of behoorlijke oproeping 
van hen, wier toestemming tot het huwelijk is vereiseht; hij is 
bevoegd ook bloeden 
aanverwanten van den minderjarige te 
hooren. 

Artikel 96. 

Tegen de beslissing van den kantonregter kunnen uitsluitend 
de minderjarige zelf, en voorts allen, wier toestemming tot 
zijn huwelijk vereiseht is, en zij, die als bloedof 
aanverwanten 
zijn gehoord, bij verzoekschrift in hooger beroep komen. 

Artikel 97. 

Indien de kantonregter het verlof verleend heeft, moet het 
beroep uiterlijk op den veertienden dag na zijne beslissing 
ingesteld zijn. Gedurende dien termijn is het verlof niet uitvoerbaar. 


Wie tegen een verleend verlof opkomt, moet dit binnen den 
termijn van beroep bij deurwaardersexploit doen aanzeggen aan 
den ambtenaar of de ambtenaren van den burgerlijken stand, te 
wiens of wier overstaan het huwelijk ingevolge artikel 131 kan 
worden voltrokken. 

Artikel 98. 

Een minderjarige, in wiens opvoeding krachtens terbeschikkingstelling 
ingevolge de artikelen 39 of 39bf8 a van het Wetboek 
van Strafrecht van Begeoringswege wordt voorzien, behoeft 
— zoolang deze voorziening niet onvoorwaardelijk is beëindigd — 
tot het aangaan van een huwelijk de toestemming van den 
minister van justitie. 

Artikel 99 wordt gelezen: 

Artikel 99. 

Een meerderjarig wettig kind moet tot zijn dertigsten verjaardag 
tot het aangaan van zijn huwelijk de toestemming verzoeken 
van zijne ouders, voor zooverre zij hunnen wil kunnen 
verklaren en voor zooverre zij op het tijdstip, dat zijne minderjarigheid 
eindigde, niet van het gezag over hem waren ontzet. 

Wanneer het deze toestemming niet verkrijgt, kan het de 
tusschenkomst inroepen van den kantonregter van zijne woonplaats, 
of — bij gebreke daarvan — van zijne verblijfplaats. 

Artikel 104, na de komma, wordt gelezen: 

ten aanzien van den vader, die hen erkend heeft, en de 
moeder. 

Na artikel 109 wordt ingevoegd een nieuw artikel 110, 
luidende: 

Artikel 110. 

Indien een minderjarige een huwelijk wenscht aan te gaan, 
onderzoekt de ambtenaar van den burgerlijken stand, wier toestemmingen 
daartoe vereiseht zijn. Voorts zal hij onderzoeken, 
of de minderjarige onder toezigt gesteld, dan wel voorloopig 
aan den voogdijraad toevertrouwd is; blijkt zulks het geval, dan 
zal hij den kinderregter, onderscheidenlijk den voogdijraad onverwijld 
van het voorgenomen huwelijk verwittigen. 

De artikelen 11G—118 worden gelezen: 

Artikel 116. 

De vader of de moeder; 

de voogd, of' de toeziende voogd, waar deze den voogd vervangt 
; 

bij gebreke van ouders, de grootouders; 

en bij gebrek" van ouders en grootouders, de broeders en 
zusters, ooms, tantes en toeziende voogd, 

van een persoon, die voornemens is een huwelijk aan te gaan, 
kunnen dit huwelijk stuiten, indien: 

1°. hij, minderjarig zijnde, de vereischte toestemmingen noch 
het deze vervangende regterlijk verlof verkregen heeft; 

2°. eene der partijen op grond van artikel 487, onder 1°., is 
onder curateele gesteld, of wel over de uit dien hoofde 
verzochte curatele nog niet beslist is; 

3°. eene der partijen uit anderen hoofde onder curatele is 
gesteld en het huwelijk blijkbaar het ongeluk zou veroorzaken 
van de partij, tot stuiting van wier huwelijk men 
bevoegd is ; 

4°. eene der partijen niet voldoet aan de in de eerste af deeling 
van dezen titel gestelde vereischten tot het aangaan 
eens huwelijks; 

5°. de vereischte huwelijksafkondiging niet geschied is. 

Op den onder 1°. genoemden grond is de toeziende voogd tot 
zelfstandige stuiting bevoegd, zoo dikwijls zijne toestemming tot 
het huwelijk is vereiseht. 




25 3 i9 

Wijziging \an de bepalingen betreffende bet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van liet Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 117. 

De vader of de moeder kan het huwelijk van een meerderjarig 
wettig kind tot zijnen dertigsten verjaardag stuiten, indien 
dit, hetzij verzuimd heeft overeenkomstig artikel 99 hunne toestemming 
te verzoeken, hetzij — bij niet-verleening hiervan — 
de tusschenkomst van den kantonregter niet heeft ingeroepen. 

Artikel 119 wordt artikel 118. 

Ingevoegd wordt een nieuw artikel 119, luidende: 

Artikel 119. 

De minister van justitie is bevoegd tot stuiting van het huwelijk 
eens minderjarigen, indien deze zijne ingevolge artikel 98 
vereischte toestemming niet verkregen heeft. Deze stuiting 
geschiedt door de tusschenkomst van het openbaar ministerie. 

Aan artikel 120 wordt een nieuw tweede lid toegevoegd, 
luidende: 

Het openbaar ministerie is bevoegd het huwelijk te stuiten 
van eenen minderjarige, die onder toezigt gesteld of voorloopig 
aan den voogdijraad toevertrouwd is, indien het belang 
van dien minderjarige zich tegen het aangaan des huwelijks 
verzet; daarbij kan het belang, dat de wederpartij bij het 
huwelijk heeft, mede in aanmerking worden genomen. 

Aan artikel 121 wordt een nieuw tweede lid toegevoegd, 
luidende: 

In de gevallen, bedoeld in het tweede lid van artikel 120, 
neemt de kinderregter aan de behandeling der zaak deel. 

Artikel 126, onder 2°., wordt gelezen: 

2°. Ecne authentieke akte, houdende de tot het huwelijk 
vereischte toestemmingen, of — bij gebreke van deze — het in 
kracht van gewijsde gegane regterlijk verlof tot het aangaan des 
huwelijks; de vereischte toestemmingen kunnen ook bij de 
huwelijksakte zelf gegeven worden; 

Na 3°. wordt ingevoegd een nummer 3°.bis, luidende: 
3°.i)i's. Ingeval de dispensatie, bedoeld bij de artikelen 86 of 
88, door den Koning is verleend, de akte, waaruit deze dispensatie 
blijkt; 

Artikel 146 wordt gelezen: 

Artikel 116. 

De nietigverklaring van een huwelijk kan worden gevorderd 
door hem, wiens toestemming daartoe ingevolge de artikelen 92 
en 93 vereischt was: 

a. indien de door hem geweigerde toestemming niet door 
regterlijk verlof vervangen kon worden; 

f), indien zijne niet verleende toestemming, hetzij niet, hetzij 
zonder zijne voorafgaande oproeping tot een verhoor, door 
een regterlijk verlof vervangen is; 

c. indien het huwelijk voltrokken is, voordat het regterlijk 
verlof, dat zijne toestemming verving, was uitvoerbaar 
geworden. 

In zijne bovenomschreven vordering is eischer niet ontvankelijk: 


a. indien hij het huwelijk uitdrukkelijk of stilzwijgend heeft 
goedgekeurd; 

DO ' 

b. indien hij sedert het tijdstip, waarop het huwelijk hem 
bekend werd, zes maanden zonder tegenspraak heeft laten 
verloopen; 

c. indien hij verzuimd heeft te voldoen aan het voorschrift 
van artikel 97, tweede lid. 

Behoudens tegenbewijs wordt bekendheid met een huwelijk 
verondersteld, wanneer het hier te lande is voltrokken, of 
wanneer het — buitenslands aangegaan — overeenkomstig 
artikel 139 hier te lande is overgeschreven. 

Na artikel 152 wordt ingevoegd een nieuw artikel 152a, luidende 
: 

Artikel 152a. 

Na het uitspreken van de nietigheid voorziet de regtbank zoo 
noodig in de voogdij en toeziende voogdij over de uit het huwelijk 
geboren kinderen. 

indien de kinderen den staat van wettig kind behouden, zijn 
de bepalingen nopens voorziening in de voogdij en toeziende 
voogdij na gerechtelijke ontbinding des huwelijks van overeenkomstige 
toepassing. 

In artikel 157 wordt het woord „overeenkomstig" vervangen 
door „niet strijdig". 

Artikel IY. 

De zesde titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijzigingen: 

In artikel 159 wordt in plaats van „onderhouden" gelezen 
„verzorgen". 

In artikel 166 wordt aan het slot van het gestelde onder 2°. 
de punt vervangen door een puntkomma; aan het artikel worden 
toegevoegd twee nummers, 3°. en 4°., luidende: 

3°. Wanneer de vrouw zich tot den regter wendt in de uitoefening 


avan 
hare ouderlijke magt, 
b. van eene voogdij of toeziende voogdij; 

4°. Wanneer zij de ontzetting van haren man uit de ouderlijke 
magt verzoekt. 

Artikel V. 

De achtste titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijziging: 

In artikel 206, lid 1, worden aan het slot tusschen „huwelijk" 
en „noodzakelijk" ingevoegd de woorden „ingevolge de 
artikelen 92 en 93". 

In lid 2 wordt „artikel 95 en 98" vervangen door 
„artikel 94". 

Artikel YI. 

De elfde titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijzigingen: 

In artikel 261, lid 1. worden de woorden „zorg voor het onderhoud 
en de" vervangen door „verzorging en". 

Leden 2—11 vervallen. 

Na artikel 261 worden ingevoegd twee nieuwe artikelen 261a 
en 261!), luidende: 

Artikel 261a. 

Bij het uitspreken der ontbinding benoemt de regtbank over 
ieder der minderjarigen dien ouder tot voogd, die tot dusverre 
de ouderlijke magt over hem uitoefende. 

Vervolgens voorziet de regtbank in de toeziende voogdij. 

Hebben deze beslissingen niet alle uit het huwelijk geboren 
kinderen betroffen, dan kan de regtbank haar aanvullen; zij 
doet zulks op verzoek van een of beide ouders, van den voogdijraad 
of ambtshalve. 

Artikel 261b. 

De regtbank kan de op grond van het voorgaande artikel gegeven 
voorzieningen wijzigen, ook al waren deze getroffen overeenkomstig 
de voorwaarden, door de echtgenooten vastgesteld 
ingevolge artikel 292. 

Zij doet zulks slechts op verzoek van een of beide ouders en 
niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de refter, 
die de beslissing, houdende de te wijzigen voorziening, gegeven 
heeft, geen rekening heeft kunnen houden. 

Artikel 261a wordt artikel 261c. 

Het huidige artikel 261b vervalt. 
20 25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

De aanhef van artikel 268, lid 1, wordt gelezen: 
De vrouw is bevoegd uitkeeringen tot onderhoud, onderscheidenlijk 
voor zich en voor de kinderen, welke bij haar mogten 
verblijven, te vorderen, welke enz. 

In het tweede lid worden de woorden „alle aanspraak op 
die uitkeering," vervangen door de woorden ,,de aanspraak op 
die uitkeeringen,". 

Artikel 269 wordt gelezen: 

Artikel 269. 

Artikel 285. 

De regtbank kan de op grond van het voorgaande artikel gegeven 
voorzieningen wijzigen. 

Zij doet zulks slechts op verzoek van een of beide ouders 
en niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de regter, 
die de beslissing, houdende de te wijzigen voorziening, gegeven 
heeft, geen rekening heeft kunnen houden. 

De artikelen 285«—285c vervallen. 

Artikel 287n, leden 2—5, worden gelezen: 

De ouderlijke magt herleeft echter slechts, voor zooverre de 
ouders tol de voogdij bevoegd zijn en mits de voogdij niet aan 
een derde was opgedragen. 

De tot de voogdij bevoegde ouder, voor wien de ouderlijke 
magt niet herleefd is, kan de regtbank verzoeken met deze magt 
te worden bekleed. Dit verzoek wordt Blechts afgewezen, indien 
gegronde vrees bestaat, dat bij inwilliging de belangen der kinzouden 
worden verwaarloosd. 

Alle hiermede strijdende bedingen tusschen de echtgenooten 
zijn nietig. 

Artikel VII. 

De twaalfde titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijzigingen: 

In artikel 292, lid 1, worden de woorden „zorg voor het 
onderhoud en de" vervangen door „verzorging en". 

Artikel 295. lid 2, vervalt. 

Artikel 301, leden 2—7 vervallen. 

De artikelen 301a en 301b worden vervangen door drie nieuwe 
artikelen 301a, 3016 en 301c, luidende: 

Artikel 304a. 

Wanneer ce.i ouder, die na de gerechtelijke ontbinding zijns 
huwelijks of na scheiding van tafel en bed het gezag over een 
of meur uit zijn huwelijk geboren kinderen uitoefent, overlijdt, 
voorziet — indien de andere ouder nog in leven is — de rechtbankin 
de voogdij over deze kinderen; zoo noodig voorziet zij 
tevens in de toeziende voogdij. 

De rechtbank doet zulks op verzoek van den voogdijraad, 
van den toezienden voogd, van den overlevenden ouder of ambtshalve. 


De overlevende ouder, die tot de voogdij bevoegd is, kan de 
rechtbank verzoeken met de voogdij te worden belast. Dit verzoek 
wordt slechts afgewezen, indien gegronde vrees bestaat, 
dat bij inwilliging de belangen der kinderen zouden worden verwaarloosd. 


De bepaling van het voorgaande lid is mede van toepassing, 
indien de overleden ouder een voogd benoemd had. 

Artikel 304b. 

Indien een ander dan de overlevende ouder tot voogd benoemd 
is, kan de rechtbank deze beslissing te allen tijde in dier voege 
wijzigen, dat zij dezen ouder, mits daartoe bevoegd zijnde, alsnog 
met de voogdij belast. 

Indien de regtbank zulks in het belang der kinderen noodzakelijk 
acht, kan zij, ook ambtshalve, hangende het geding de 
uitoefening der ouderlijke magt geheel of gedeeltelijk' schorsen. 

Betreft de schorsing eenen ouder, die met den anderen gezamenlijk 
de ouderlijke magt uitoefent, dan wordt deze magt 
hangende het geding door dien anderen ouder alleen uitgeoefend. 

Betreft de schorsing beide ouders of eenen ouder, die de 
ouderlijke magt alleen uitoefent, dan vertrouwt de regtbank de 
kinderen voorloopig aan den voogdijraad toe, waarbij zij dezen 
laatste ten aanzien van persoon en vermogen dezer kinderen 
zoodanige bevoegdheden toekent, als zij geschikt zal achten. 

De regtbank kan de in de voorgaande leden bedoelde beschikkingen 
wijzigen; zij doet zulks op verzoek van een of beide 
ouders en niet dan op grond van omstandigheden, waarmede 
zij bij het geven van de te wijzigen beschikking geen rekening 
heeft kunnen houden. 

Op de door den voogdijraad gemaakte kosten is artikel 374o 
van toepassing. 

Behalve tegen de beschikkingen, gegeven ingevolge het voorgaande 
lid, is tegen de in dit artikel bedoelde beschikkingen 
geen voorziening toegelaten. Zij alle behouden hare kracht, totdat 
de uitspraak, waarbij de eisch tot echtscheiding is afgewezen, 
in kracht van gewijsde is gegaan, of — ingeval van 
toewijzing van dien eisch — de voogdij van den ingevolge 
artikel 281 benoemden voogd overeenkomstig artikel 375<; is 
begonnen. 

Artikel 284 wordt gelezen: 

Artikel 2S4. 

Xa hel uitspreken der echtscheiding benoemt de regtbank 
over ieder der uit het huwelijk geboren kinderen een der ouders 
tot voogd en voorziet zij tevens in de toeziende voogdij. 

Een ouder, die staande huwelijk de ouderlijke magt niet 
bezat, komt voor deze benoemingen niet in aanmerking. 

Heelt de beslissing, bedoeld in het eerste lid, niet alle uit 
het huwelijk geboren kindeven betroffen, dan kan de regtbank 
haar aanvullen. 

Zij doet zulks op verzoek van een of beide ouders, van den 
voogdijraad of ambtshalve. 

Artikel 285 wordt gelezen: 

Artikel 301a. 

Na het uitspreken der scheiding van tafel en bed bepaalt de 
regtbank ten aanzien van ieder der kinderen, wie der ouders 
voortaan de ouderlijke magt over hetzelve zal uitoefenen. 

Een ouder, die vóór de scheiding de ouderlijke magt niet bezat, 
kan na de scheiding niet met hare uitoefening belast worden. 

Heeft de beslissing, bedoeld in het eerste lid, niet alle uit het 
huwelijk geboren kinderen betroffen, dan kan de regtbank haar 
aanvullen. 

Zij doet zulks op verzoek van een of beide ouders, van den 
voogdijraad of ambtshalve. 

Artikel 301b. 

De ingevolge het voorgaande artikel opgedragen uitoefening 
van de ouderlijke magt begint niet, voordat de hiertoe strekkende 
beschikking of •— indien deze uitvoerbaar verklaard is 
bij voorraad — het vonnis van scheiding van tafel en bed in 
kracht van gewijsde is gegaan. 

Artikel 301c. 

Behoudens het bepaalde bij het volgend lid, kunnen beslissingen, 
als bedoeld bij artikel 301«, door de regtbank worden 
gewijzigd; deze doet zulks op verzoek van een of beide ouders 
en niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de regter, 
die de te wijzigen beslissing gegeven heeft, geen rekening heeft 
kunnen houden. 

Indien de ouder, die ingevolge eene beslissing, als bedoeld bij 
artikel 301«, de ouderlijke magt uitoefent, hiertoe in de onmogelijkheid 
geraakt, benoemt de kantonregter eenen voogd, 
overeenk-omstig artikel 391. 

Artikel 302, lid 2, vervalt. 

Artikel VIII. 

Voor den dertienden titel wordt ingevoegd een nieuwe Titel, 
luidende: 

TWAALFDE TITEL A. 

Van de voogdij van den overlevenden ouder na de gerechtelijke 

ontbinding des huivelijks en na scheiding van 

tafel en bed. 
Bijlagen 25 3 iweede Kamer 21 

Wijziging van do bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Zij gaat hiertoe slechts over op verzoek van den overlevenden 
ouder en niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de 
rechter, die de te wijzigen beslissing gegeven heeft, geen rekening 
heeft kunnen houden. 

Dit artikel is van overeenkomstige toepassing, indien inmiddels 
een door den anderen ouder benoemde voogd is opgetreden. 

Artikel IX. 

De dertiende titel van het eerste boek ondergaat de volgende 
wijzigingen'. 

In artikel 308 wordt na „overspel," ingevoegd „noch op grond 
van gemeenschap met een ander binnen honderdtwintig dagen 
na de ontbinding van het huwelijk,". 

In artikel 315 wordt na „voogd," ingevoegd „door den kantonregter 
te benoemen,". 

De tweede afdeeling wordt gelezen: 

TWEEDE AFDEELING. 

Van de wettiging van kinderen. 

Artikel 327. 

Een natuurlijk kind wordt door het huwelijk zijner ouders 
gewettigd, indien het voor of bij de huwelijksvoltrekking door 
den vader is erkend. 

Artikel 328. 

Een kind, geboren uit ouders, die na overeenkomstig artikel 
88 verkregen dispensatie met elkander huwen, wordt 
gewettigd, indien het bij de huwelijksakte door den vader wordt 
erkend. 

Artikel 329. 

Indien de vader verzuimd heeft zijn kind voor of bij de voltrekking 
van zijn huwelijk te erkennen, kunnen de ouders van 
den Koning brieven van wettiging verzoeken. 

Op gelijke wijze kan een door zijn vader erkend kind gewettigd 
worden, nadat het voorgenomen huwelijk zijner ouders door 
den dood van een hunner onmogelijk is geworden; in dit geval 
kan het verzoek daartoe zoowel door den langstlevenden ouder 
als door het kind worden gedaan. 

Artikel 330. 

Over het verzoek om brieven van wettiging wint de Koning 
het advies in van den Hoogen Raad der Nederlanden. Deze zal 
de bloedverwanten der verzoekers hooren of doen hooren : hij 
kan ook bevelen, dat het verzoek door aan te wijzen nieuwsbladen 
worde bekend gemaakt. 

Artikel 331. 

Het kind, dat door of staande het huwelijk zijner ouders gewettigd 
is, heeft den staat van wettig kind te rekenen van 
dj huwelijksvoltrekking. 

Evenwel ontstaat ouderlijke macht door wettiging slechts, 
voor zooverre de ouders tot de voogdij bevoegd zijn en mits de 
voogdij niet aan een derde was opgedragen. 

Artikel 332. 

De tot de voogdij bevoegde ouder, die ondanks wettiging geen 
ouderlijke macht verkregen heeft, kan den kantonrechter verzoeken 
met de ouderlijke macht of — na de ontbinding zijns 
huwelijks — met de voogdij te worden bekleed. 

liet verzoek wordt slechts afgewezen, indien gegronde vrees 
bestaat, dat bij inwilliging de belangen van het kind zouden 
worden verwaarloosd. 

Artikel 333. 

De wettiging, bedoeld in artikel 329, tweede lid, werkt van 
den dag, waarop de brieven van wettiging verleend zijn. 

Zoodanige wettiging strekt niet ten nadeele van wettige voorkinderen; 
zij werkt evenmin in de erfopvolging van andere bloedverwanten, 
ten ware dezen in het vcrleenen der brieven van 
wettiging hadden toegestemd. 

Xa deze wettiging is de overlevende ouder — mits hiertoe 
bevoegd en behoudens het bepaalde bij het vierde lid — van 
rechtswege voogd over het kind. 

Handelingen der Staten-Generaal. Bijlagen. 1946—1947. 

Indien echter het kind onder voogdij van een derde staat, verkrijgt 
de daartoe bevoegde overlevende ouder slechts dan^ de 
voogdij, wanneer hij hiermede op zijn verzoek door den kantonrechter 
is belast; het tweede lid van artikel 332 is van toepassing. 


Artikel 334. 

Wettiging van overleden kinderen overeenkomstig de bepalingen 
der artikelen 327—329 is mogelijk, indien dezelven nakomelingen 
hebben nagelaten; zij strekt alsdan ten voordeele dezer 
laatsten. 

Artikel 334a. 

Hij die overeenkomstig artikel 329 wettiging heeft verkregen, 
doet dezelve inschrijven in de loopende registers van geboorten 
van de plaats, waar de geboorte is ingeschreven. Van de wettiging 
wordt mede melding gemaakt op den kant van de geboorteakte. 


De derde afdeeling wordt in twee afdeelingen gesplitst en 
gelezen: 

DERDE AFDEELING. 
Van natuurlijke kinderen en van hun erkenning. 

Artikel 335. 

Onder natuurlijke kinderen worden in dit wetboek verstaan 
onwettige kinderen, behalve die, welke in overspel of bloedschande 
geteeld zijn. 

Artikel 336. 

Door zijn geboorte ontstaan tusschen een natuurlijk kind en 
zijn moeder burgerlijke betrekkingen. 

Tusschen een natuurlijk kind en zijn vader ontstaan burgerlijke 
betrekkingen eerst door erkenning. 

Artikel 337. 

Erkenning kan geschieden: 

bij akten van geboorte en huwelijk; 

door een akte van erkenning, overeenkomstig artikel 38; 

door alle andere authentieke akten. 

Artikel 338. 

De erkenning is nietig, indien zij : 

a. een gevolg is van dwang, dwaling of bedrog; 

ti. door een minderjarige tengevolge van verleiding gedaan is; 

c. geschied is door iemand, die den leeftijd van achttien jaar 
niet bereikt heeft, tenzij zij bij de voltrekking van zijn 
huwelijk heeft plaats gehad; 

d. bij het leven der moeder zonder haar toestemming gedaan 
is. 

Artikel 339. 

De erkenning — staande huwelijk door den man gedaan — 
van een kind. dat hij voor zijn huwelijk bij een andere vrouw 
heeft Terwekt, strekt niet ten nadeele van zijn echtgenoote en 
van de uit hun huwelijk geboren kinderen. 

Niettemin zal de erkenning haar gevolgen hebben na de 
ontbinding van hel huwelijk, 
wanneer hieruit geen nakomelingen 
overblijven. 
22 25 O 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 341. 

De rechtsvordering tot inroeping van staat op grond van beweerd 
moederschap wordt toegelaten. 

In dit geval moet het kind bewijzen het kind te zijn, waarvan 
de moeder bevallen is. 

De bewijslevering is aan geen bepaald middel gebonden. 
Tegenbewijs is door alle middelen toegelaten. De, beslissende 
eed kan niet worden opgedragen. 

De getuigenverhooren en pleidooien worden gehouden ter 
terechtzitting met gesloten deuren. De uitspraak geschiedt in 
het openbaar. 

Artikel 342. 

Erkenning en inroeping van staat kunnen door iederen belanghebbende, 
alsmede door het openbaar ministerie, worden 
betwist. 

Nadat een vonnis, waarbij de betwisting van een erkenning gegrond 
is verklaard, in kracht van gewijsde is gegaan, wordt de 
erkenning geacht nimmer burgerlijke gevolgen te hebben gehad. 
Te goeder trouw door derden verkregen rechten zullen hierdoor 
nochtans niet worden geschaad. 

VIERDE AFDEELING. 

Yu)i hinderen, tot wie de ouders niet in burgerlijke 
betrekkingen staan, en van derzclvcr onderhoud. 

Artikel 343. 

Geen burgerlijke betrekkingen bestaan: 

a. tusschen een onwettig kind en zijn vader, zoolang het niet 
door dezen is erkend; 

b. tusschen een in overspel of bloedschande geteeld kind en 
zijn moeder. 

Een in overspel of bloedschande geteeld kind kan door zijn 
vader niet erkend worden. 

De rechtsvordering tot inroeping van staat door of voor zoodanig 
kind is niet toegelaten. 

Artikel 344. 

De vader van een onwettig niet-erkend kind is verplicht om 
gedurende de minderjarigheid van dit kind naar draagkracht te 
voorzien in deszelfs verzorging en opvoeding. 

Is het kind na de intrede zijner meerderjarigheid door geestelijke 
of lichamelijke gebreken buiten staat zich zelf te onderhouden, 
dan blijft de vader tot zijn onderhoud verplicht. 

Jegens een in overspel of bloedschande geteeld kind rusten 
gelijke verplichtingen op de moeder; het tweede, derde en vierde 
lid van artikel 341 zijn van toepassing. 

Artikel 344a. 

De op het eerste lid van het voorgaand artikel gegronde 
rechtsvordering wordt ingesteld bij de arrondissements-rechtbank 

van de woonplaats van het kind. de moeder of den verweerder; 
zij verjaart door verloop van vijf jaren, te rekenen van den 
geboortedag des kinds. 

Artikel 344b. 

Bij toewijzing dpr vordering wordt de vader veroordeeld tot 
een wekehjksche, maandeliiksche of driemaandelijksche uitkeering 
aan den voogd des kinds. Zoo mogelijk worden tevens 
de waarborgen bepaald, die hij ter verzekering dezer uitkeering 
moet stellen. 

De vader kan ook, indien daartoe gronden zijn, tot de betaling 
van een som ineens veroordeeld worden. 

Er iigeen 
uitkeering verschuldigd over den tijd, die op het 
oogenblik van het instellen der rechtsvordering reeds meer dan 
vijf jaren is verstreken. 

Artikel 344c. 

De vader van een onwettig niet-erkend kind is — zelfs al 
ware het doodgeboren — verplicht om aan deszelfs moeder de 
kosten van haar bevalling en van haar onderhoud gedurende de 
eerste zes weken na de bevalling te vergoeden. 

De vergoeding voor deze kosten begroot de rechter naar billijkheid 
en niet inachtneming van het plaatselijk gebruik. 

De vordering wordt ingesteld bij de arrondissements-rechtbank 
van de woonplaats van de moeder, het kind of den verweerder. 

Het vorderingsrecht vervalt na verloop van een jaar, te rekenen 
van den dag der bevalling. 

Artikel 344d. 

Hij die zijn in artikel 344 en 344c bedoelde verplichting heeft 
erkend, kan door de rechtbank in eiken stand der zaak worden 
veroordeeld tot een voorloopige uitkeering, gedurende het rechtsgeding 
door hem te voldoen; onverminderd, in geval van onverwijlden 
spoed, de mogelijkheid om in kort geding voor den 
president een voorloopige uitkeering te vorderen. 

Artikel 344e. 

Vader van een niet-erkend kind wordt vermoed te zijn diegene, 
die tusschen den 301sten en 179sten dag voor de geboorte 
met de moeder gemeenschap heeft gehad. 

De op grond van artikel 344 of 344c tegen hem ingestelde 
vordering wordt evenwel afgewezen: 

«. indien hij bewijst, dat de moeder in bedoeld tijdvak ook 
met een ander gemeenschap gehad heeft, tenzij mocht 
blijken, dat het kind daaruit niet kan zijn ontvangen; 

b. indien de rechter in gemoede overtuigd is, dat de verweerder 
niet de vader van het kind is. 

Artikel 344]. 

Het bewijs van het vaderschap is aan geen bepaald middel 
gebonden. Tegenbewijs is door alle middelen toegelaten. De beslissende 
eed kan niet worden opgedragen. Artikel 1961 is niet 
van toepassing. 

De moeder, die als voogdes over haar kind de in artikel 344 
bedoelde rechtsvordering tegen diens vader instelt, kan niettemin 
als getuige gehoord worden. 

Getuigenverhooren en pleidooien worden gehouden ter terechtzitting 
met gesloten deuren. De uitspraak geschiedt in het 
openbaar. 

Artikel 344g. 

Ook de voogdijraad is bevoegd het vonnis of de beschikking, 
waarbij een ingevolge deze afdeeling verschuldigde uitkeering 
is vastgesteld of gewijzigd, ten uitvoer te leggen overeenkomstig 
het bepaalde bij artikel 479g van het Wetboek van Burgerlijke 
Rechtsvordering. 

Artikel 344h. 

Indien een moeder haar bij artikel 344, derde lid, bedoelde 
verplichting niet behoorlijk nakomt, is artikel 468 van toepassing. 


Artikel 344i. 

De erfgenamen van den in artikel 344 bedoelden vader of 
moeder kunnen terzake van het onderhoud van het kind na het 
overlijden van den erflater, tot niet anders verplicht worden 
dan tot betaling van een som ineens, welke het wettelijk erfdeel, 
waartoe het kind als natuurlijk erkend kind ware gerechtigd 
geweest, niet overtreft. De rechtbank bepaalt deze som 
op verzoek van het kind of van den voogdijraad. Op straffe 
van verval der aanspraken moet het verzoek worden ingediend 
binnen een jaar na het overlijden van den vader of de moeder. 
Overigens zijn de artikelen 344a en 344d van overeenkomstige 
toepassing. 

Artikel X. 

De vijftiende titel, de vijftiende titel A en de zestiende titel 
van het eerste boek vervallen. 

Ingevoegd wordt een nieuwe titel, luidende: 

VIJFTIENDE TITEL. 

Van het gezag over minderjarigen. 

Algemeene Bepalingen. 
25 3 23 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Iedere minderjarige staat onder gezag van een meerderjarige. 
Dit gezag is of ouderlijke macht of voogdij. Voogdij kan ook 
door een rechtspersoon worden uitgeoefend. 

Artikel 354. 

Bij de kantongerechten berusten openbare registers, waarin 
wordt aanteekening gehouden van rechtsfeiten, die op het over 
minderjarigen uitgeoefende gezag, daaronder begrepen de toeziende 
voogdij, betrekking hebben; bij algemeenen maatregel 
van bestuur wordt bepaald, welke rechtsfeiten aangeteekend 
worden, en op welke wijze deze aanteekening geschiedt. 

A. Van de ouderlijke macht. 

EERSTE AFDEELING. 

Van de ouderlijke macht, wat betreft den persoon des kinds. 

Grondbeginselen. 

Artikel 355. 

Een kind, van welken leeftijd ook, is eerbied en ontzag aan 
zijn ouders verschuldigd. 

De ouders zijn verplicht hun minderjarige kinderen te verzorgen 
en op te voeden. 

Artikel 356. 

Gedurende hun huwelijk bezitten de ouders de ouderlijke 
macht over hun minderjarige kinderen. 

Zij oefenen deze macht gezamenlijk uit. Bij verschil van inzicht 
is de wil des vaders beslissend. 

Verkeert een der ouders in de onmogelijkheid de ouderlijke 
macht uit te oefenen, dan oefent de andere ouder haar alleen 
uit. Verkeeren beide ouders in deze onmogelijkheid, dan benoemt 
de kantonrechter een voogd overeenkomstig artikel 391. 

TWEEDE AFDEELING. 
Van de ouderlijke macht, luat betreft het vermogen des kinds. 

Het beheer. 

Artikel 357. 

De vader of — indien zij de ouderlijke macht alleen uitoefent 
— de moeder beheert het vermogen van het kind en vertegenwoordigt 
het in burgerlijke handelingen. 

Van dezen regel kan worden afgeweken: 

o. ingevolge artikel 292, bij scheiding van tafel en bed op 
verzoek van beide echtgenooten; 

b. ingevolge artikel 374;, tweede lid, bij ontheffing of ontzetting 
van de ouderlijke macht; 

c. indien hij, die een minderjarige goederen schenkt of vermaakt, 
bepaalt, dat een ander het bewind erover zal 
voeren. 

In het laatstbedoelde geval is de vader of — indien zij de 
ouderlijke macht alleen uitoefent — de moeder bevoegd van 
den bewindvoerder rekening en verantwoording te vragen. 

Bij het vervallen van het door den schenker of erflater ingestelde 
bewind zal het eerste lid van toepassing zijn. 

De moeder, die het vermogen van haar kind beheert, behoeft 
hiertoe geen bijstand of machtiging van haar man. 

Artikel 35S. 

De helleerende ouder moet het vermogen van zijn kind als 
een goed huisvader behecren. Bij slecht beheer is hij voor de 
daaraan te wijten schade aansprakelijk, behoudens voor de 
vruchten van dat vermogen, voorzoover de wet hem het genot 
daarvan toekent. 

Artikel 359. 

Op het beheer van een behecrenden ouder zijn de artikelen 
432, tweede lid, en 433—441b van overeenkomstige toepassing. 

Artikel 360. 

Wanneer de belangen van den ouder met die zijner kinderen 
in strijd mochten zijn, benoemt de kantonrechter een bijzonderen 
curator om deze kinderen te vertegenwoordigen. 

Het vruchtgenot. 

Artikel 361. 

Elke ouder, die het gezag over zijn wettige kinderen uitoefent, 
heeft het vruchtgenot van hun vermogen. Indien het 
kind bij den ouder inwoont, omvat het vruchtgenot het inkomen 
uit arbeid van het kind. 

Ingeval geen van beide ouders bedoeld gezag uitoefent, komt 
het vruchtgenot hun slechts toe, voor zooverre zij van dit gezag 
zijn ontheven. 

Artikel 362. 

Aan bedoeld vruchtgenot zijn de lasten verbonden, die op 
vruchtgebruikers rusten. 

Artikel 363. 

De ouder heeft geen vruchtgenot van het vermogen, dat aan 
het kind is geschonken of vermaakt onder de bepaling, dat de 
ouders daarvan het vruchtgenot niet zullen hebben. 

Artikel 361. 

De vader noch de moeder van ecu onwettig kind hebben het 
vruchtgenot van diens vermogen. 

DERDE AFDEEIJXG. 

Van de ondertoezichtstelling van kinderen. 

Benoeming van den gezinsvoogd. 

Artikel 365. 

Indien een kind zoodanig opgroeit, dat het met zedelijken of 
lichamelijken ondergang wordt bedreigd, kan de kinderrechter 
het onder toezicht stellen. 

Hij kan zulks doen op verzoek van: 

een der ouders; 

een der bloedof 
aanverwanten tot en met den vierden graad; 

den voogdijraad; 

of op vordering van het openbaar ministerie. 

Artikel 366. 

Bij de toewijzing van het verzoek of van de vordering benoemt 
de kinderrechter tevens een gezinsvoogd, die onder zijn 
leiding op het kind zal toezicht houden. 

Bij deze benoeming let de kinderrechter op de godsdienstige 
gezindheid van het kind en van het gezin, waartoe het kind 
behoort. 

Artikel 367. 
25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 371. 

Bij de verzorging en opvoeding van het ondertoezichtgesteldo 
kind moeten de ouders zich gedragen naar de aanwijzingen van 
den gezinsvoogd. 

Een ouder, die met den gezinsvoogd van meening verschilt 
ten aanzien der in het belang van het kind te nemen maatregelen, 
kan de beslissing van den kinderrechter inroepen. 

Aanwijzing tot het nemen van maatregelen, die kosten zullen 
veroorzaken, kan de gezinsvoogd slechts geven met machtiging 
van den kinderrechter. 

Bijzondere maatregelen gedurende de ondertoezichtstelling. 

Artikel 372. 

De kinderrechter kan te allen tijde bevelen, dat het kind 
door den gezinsvoogd voor hem gebracht worde. 

Artikel 372a. 

De kinderrechter k-an het kind tot onderzoek zijner geestelijke 
of lichamelijke gesteldheid voor ten hoogste drie maanden 
doen opnemen in een der bij algemeenen maatregel van bestuur 
als observatiehuis aan te wijzen inrichtingen. Hij kan den termijn 
der opneming éénmaal met ten hoogste drie maanden 

rerlengen, indien het belang van het kind zulks gebiedend 

ïoodzakelijk maakt. 

Artikel 372b. 

Indien het kind bijzondere tucht behoeft, kan de kinderrechter 
bevelen, dat het zal worden opgenomen in een der 
inrichtingen, tot dit doel bij algemeenen maatregel van bestuur 
aan te wijzen. 

De kinderrechter bepaalt den duur der opneming op een 
termijn van ten hoogste één jaar of — indien het kind nog 
niet veertien jaar oud is — van ten hoogste zes maanden. Hij 
kan den termijn van opneming éénmaal met ten hoogste zes 
maanden verlengen. 

Behalve door verloop van den termijn, waarvoor zij bevolen 
is, eindigt de opneming: 

a. door de meerderjarigheid van het kind; 

b. door bevel van den kinderrechter; 

c. door besluit van den minister van justitie, den kinderrechter 
gehoord, wanneer de minister dit in verband met 
een juiste verdeeling der in voornoemde inrichtingen beschikbare 
plaatsruimte gewenscht oordeelt. 

Artikel 372c. 

De kosten der maatregelen, bij de artikelen 371, derde lid, 
372ri en 372!) bedoeld, komen ten laste der ouders of — voor 
zooverre dezen onvermogend zijn — ten laste van het kind; 
voor zooverre ook dit laatste onvermogend is, blijven zij ten 
laste van den staat. 

Slotbepaling. 

Artikel 373. 

Bij algemeenen maatregel van bestuur worden voorschriften 
gegeven ten aanzien van alles, wat in verband met de uitvoering 
van de voorschriften dezer afdeeling nog nadere voorziening 
behoeft. 

VIERDE AFDEEI.IXG. 

Van de ontheffing en de ontzetting van de 
ouderlijke macht. 

Ontheffing: Algemeene bepalingen. 

Artikel 374. 

De arrondissements-rechtbank kan — mits het belang der 
kinderen zich daartegen niet verzet — een ouder van de ouderlijke 
macht over een of meer zijner kinderen ontheffen, op 
grond dat hij ongeschikt of onmachtig is zijn plicht tot verzorging 
en opvoeding te vervullen. 

Artikel 374a. 

Ontheffing wordt slechts uitgesproken op verzoek van den 
voogdijraad of op vordering van het openbaar ministerie. 

Artikel 374b. 

Ontheffing kan niet worden uitgesproken, indien de ouder 
zich daartegen verzet. 

Deze regel lijdt uitzondering: 

O. bij krankzinnigheid van den ouder; 

b. indien na een ondertoezichtstelling van tenminste zes 
maanden blijkt, dat deze maatregel — door de ongeschiktheid 
of onmacht van een ouder om zijn pücht tot 
verzorging en opvoeding te vervullen — onvoldoende is 
om het kind vooi zedelijken of lichamelijken ondergang 
te behoeden; 

c. indien zonder de ontheffing van den eenen ouder de ontzetting 
van den anderen de kinderen niet aan diens invloed 
zou onttrekken. 

Ontzetting: Algemeene bepalingen. 

Artikel 374c. 

Indien de rechtbank zulks in het belang der kinderen noodzakelijk 
oordeelt, kan zij een ouder van de ouderlijke macht 
over een of meer zijner kinderen ontzetten op grond van: 

1°. misbruik van de ouderlijke macht of grove verwaarloozing 
van de verzorging of opvoeding van een of meer 
kinderen; 

2°. slecht levensgedrag; 

3°. onherroepelijke veroordeeling: 

a. wegens opzettelijke deelneming aian eenig misdrijf 
met een onder zijn gezag staanden minderjarige; 

b. wegens het plegen tegen zoodanigen minderjarige van 
een der misdrijven, omschreven in de titels XIII—XV 
en XVIII—XX van het tweede boek van het Wetboek 
van Strafrecht; 

c. tot een vrijheidsstraf van twee jaar of ianger; 

4°. het in ernstige mate veronachtzamen van de aanwijzingen 
van den gezinsvoogd; 

5°. het bestaan van gegronde vrees voor verwaarloozing van 
de belangen van het kind, doordat de ouder het kind 
terugeischt of terugneemt van anderen, die deszelfs verzorging 
en opvoeding op zich hebben genomen. 

Onder misdrijf worden in dit artikel begrepen medeplichtigheid 
aan en poging tot misdrijf. 

Artikel 374d. 

Ontzetting van de ouderlijke macht wordt slechts uitgesproken 
op verzoek van: 

den anderen ouder; 

een der bloedof 
aanverwanten der kinderen tot en met den 
vierden graad; 

den voogdijraad; 

of op vordering van het openbaar ministerie. 

In het geval, bedoeld bij artikel 374c, onder 5°., kan de 
ontzetting bovendien verzocht worden door dengene, die de 
verzorging en opvoeding van het kind op zich genomen heeft. 
Bijlagen 25 3 Tweede Kamer 25 

Wijziging van do bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Indien de andere ouder mede de ouderlijke macht uitoefent, 
wordt gedurende de schorsing deze macht door hem alleen uitgeoefend. 


Acht do rechtbank in het bij het tweede lid bedoelde geval de 
schorsing van den te ontzetten ouder onvoldoende om de kinderen 
aan diens invloed te onttrekken, dan kan zij ook den 
anderen ouder schorsen. 

Betreft de schorsing beide ouders of een ouder, die de ouderlijke 
macht alleen uitoefent, dan vertrouwt de rechtbank de 
kinderen voorloopig aan den voogdijraad toe, waarbij zij dezen 
laatste ten aanzien van persoon en vermogen dezer kinderen 
zoodanige bevoegdheden verleent, als zij geschikt zal achten. 

De in dit artikel bedoelde beschikkingen blijven van kracht, 
totdat de uitspraak omtrent de ontzetting of de ontheffing in 
kracht van gewijsde is gegaan. De rechtbank kan haar evenwel 
met ingang van een vroeger tijdstip herroepen. 

Artikel 374f. 

Op grond van feiten, die tot ontzetting van een ouder kunnen 
leiden, kan de officier van justitie — indien hij zulks in het 
belang der kinderen noodzakelijk acht — dezelven aan de macht 
der ouders onttrekken en voorloopig aan den voogdijraad toevertrouwen. 
Gelijke bevoegdheid komt hem toe op grond van 
feiten, die tot ontheffing van een ouder kunnen leiden, in de 
gevallen, bedoeld in artikel 374fr, tweede lid. 

De toevertrouwing vervalt, indien de officier van justitie 
haar bekrachtiging niet binnen veertien dagen van de rechtbank 
gevorderd heeft. 

Wordt de bekrachtiging tijdig' gevorderd, dan kan de rechtbank 
hetzij de teruggave der kinderen aan hunne ouders bevelen, 
hetzij een der beschikkingen, bedoeld in het voorgaande 
artikel, geven. 

In dit laatste geval bepaalt de rechtbank tevens, hoe lang de 
gegeven beschikking van kracht zal blijven. Is echter voor het 
einde van dezen termijn — die op verzoek van den voogdijraad 
kan worden verlengd — een verzoek of vordering tot ontzetting 
of ontheffing aanhangig gemaakt, dan blijft de beschikking 
gelden, totdat bij gewijsde over de ontzetting of de ontheffing 
is beslist. De rechtbank kan haar evenwel met ingang van een 
vroeger tijdstip herroepen. 

Artikel 374g. 

De kosten, die de voogdijraad ten behoeve der hem toevertrouwde 
kinderen maakt, komen ten laste van de ouders of 
— voor zooverre dezen onvermogend zijn — ten laste van de 
kinderen; voor zooverre ook deze laatsten onvermogend zijn, 
blijven die kosten ten laste van den staat. Wanneer de toevertrouwing 
niet door de ontzetting of de ontheffing van één of 
beide ouders gevolgd wordt, kan de rechtbank bevelen, dat, 
hetgeen zij ter bestrijding van bedoelde kosten betaald hebben, 
hun geheel of ten deele worde teruggegeven. 

Gevolgen van ontheffing en ontzetting. 

Artikel 37 4h. 

Indien de ouders gezamenlijk de ouderlijke macht uitoefenen, 
wordt deze macht na de ontheffing of ontzetting van een hunner 
voortaan door den anderen ouder alleen uitgeoefend. 

Ingeval van ontheffing of ontzetting van een ouder, die na 
scheiding van tafel en bed alleen de ouderlijke macht uitoefent, 
kan de andere ouder, mits tot do voogdij bevoegd, de rechtbank 
te allen tijde verzoeken met de uitoefening der ouderlijke macht 
te worden belast. Dit verzoek wordt slechts afgewezen, indien 
gegronde vrees bestaat, dat hij inwilliging de belangen der 
kinderen zouden worden verwaarloosd. 

De rechtbank, die het bij het vorige lid bedoelde verzoek 
heeft afgewezen, kan deze beschikking steeds wijzigen. Zij doet 
zulks echter slechts op verzoek van den betrokken ouder en 
niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de rechter, 
die de beschikking gegeven heeft, geen rekening heeft kunnen 
houden. 

Artikel 374i. 

Indien de andere ouder niet voortaan de ouderlijke macht 
alleen uitoefent, benoemt de rechtbank een voogd en een toezienden 
voogd over de minderjarigen. 

hetonderzoek 
schriftelijk aan de rechtbank verzoeken met de 
voogdij te worden belast. 

Ieder, die tot uitoefening der voogdij bevoegd is. kan tijdens 

Artikel 374,]. 

Indien de ontheven of ontzette ouder het vermogen zijner 
kinderen beheerde, wordt hij tevens veroordeeld tot het afleggen 
van rekening en verantwoording aan zijn opvolger in dit beheer. 

Hebben de kinderen goederen gemeen, maar komen zij onder 
het gezag van verschillende personen, dan kan de rechtbank een 
dezer of een derde aanwijzen om deze goederen tot derzelver 
scheiding en deeling te beheeren. De aangewezen bewindvoerder 
stelt de door de rechtbank van hem verlangde waarborgen. 

Herstel van den ontheven of ontzetten ouder. 
Artikel 37 4k. 

Indien de rechtbank overtuigd is, dat een kind wederom aan 
zijn ontheven of ontzetten ouder mag worden toevertrouwd, 
kan zij dezen ouder in de ouderlijke macht herstellen of totvoogd 
of toezienden voogd over zijn kind benoemen. 

De bevoegdheid van een van tafel en bed gescheiden ouder om 
de ouderlijke macht alleen uit te oefenen gaat niet verloren door 
herstel in de ouderlijke macht van den anderen ouder; deze 
laatste kan echter het verzoek, bedoeld in artikel 301c, eerste 
lid, indienen. 

Artikel 3741. 

Herstel in het gezag over minderjarigen, overeenkomstig het 
voorgaande artikel, kan worden verzocht door den ontheven of 
ontzetten ouder en door den voogdijraad. 

Hangende het onderzoek kan zoowel de voogdijraad als de te 
herstellen ouder de rechtbank verzoeken haar beslist ing aan te 
houden tot het einde van een door haar te bepalen proeftijd van 
ten hoogste zes maanden, gedurende welken het kind bij den 
te herstellen ouder zal verblijven. De rechtbank is te allen tijde 
bevoegd den proeftijd te beëindigen. 

B. Van de voogdij. 

EERSTE AFDEELIXG . 

Van de voogdij in het algemeen. 

Artikel 375. 

Voor zooverre de wet niet anders bepaalt, is in iedere voogdij 
één voogd en één toeziende voogd. 

De voogdij of toeziende voogdij, door één persoon uitgeoefend 
over kinderen van dezelfde ouders, geldt als één voogdij of toeKiende 
voogdij. 

Artikel 375a. 
De voogdij begint: 

«. voor den voogd, die van rechtswege optreedt: op het 
oogenblik, waarop hij voogd wordt; 

b. voor den voogd, die door een ouder benoemd is: op het 
oogenblik, waarop hij zich na het overlijden van dezen 
ouder bereid verklaart de voogdij te aanvaarden; 

c. voor den voogd, die door den rechter benoemd is: op den 
dag, waarop de beslissing, houdende deze benoeming, in 
kracht van gewijsde is gegaan, of — zoo dezelve bij voorraad 
uitvoerbaar verklaard is — op den dag na dien, 
waarop de griffier den voogd van zijn benoeming mcdedeeling 
heeft gedaan. 

De regel, onder c vermeld, lijdt de volgende uitzonderingen: 
I. de voogdij der tot voogdes benoemde gehuwde vrouw begint 
niet, voordat zij zich bereid verklaard beeft dezelve 
te aanvaarden; 

II. de voogdij van den na de gerechtelijke ontbinding des 
huwelijks benoemden voogd, wiens benoeming uitvoerbaar 
verklaard is bij voorraad, begint nochtans niet, voordat 
het ontbindingsvonnis bij den burgerlijken stand is ingeschreven. 


Tot lie..ubereidverklaring 
een voogdij ie aanvaarden behoeft 
een gehuwde vrouw den bijstand of de schriftelijke toestemming 
van haar man of de machtiging van den rechter. 

Artikel 375b. 

De voogdij eindigt op den dag. waarop in kracht van gewijsde 
is gegaan de beschikking, waarbij: 

Handelingen der Staten-Generaal. Bijlagen. 1946—1917. 




26 

25 3 

w ijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

a. de voogd is ontslagen, ontzet of ontheven; of 

b. het gezag over den onder zijn voogdij staanden minderjarige 
aan een of beide ouders is opgedragen; oi 

c. de voogdij over het minderjarig kind van den voogd aan 
den anderen ouder is opgedragen. 

Is een beschikking, als in het eerste lid bedoeld, uitvoerbaar 
verklaard bij voorraad, dan eindigt de voogdij op den dag na 
dien, waarop de griffier den voogd van de beschikking mededeeling 
gedaan heeft. 

Artikel 375c. 

De voogd, wiens voogdij ingevolge een der bepalingen van 
artikel 375a is begonnen, is verplicht dezelve uit te oefenen, 
ook al mocht hij zich op een der in artikel 414 genoemde gronden 
van deze voogdij kunnen verschoonen. 

Artikel 376. 

De voogd, die in gebreke blijft zijn voogdij uit. te oefenen, 
wordt op zijn kosten vervangen door een bewindvoerder, te benoemen 
door den kantonrechter, op verzoek van den toezienden 
voogd, van de bloedof 
aanverwanten des minderjarigen, van den 
voogdijraad, van schuldeischers of andere belanghebbenden, of 
ambtshalve. 

De voogd is voor de verrichtingen van dezen bewindvoerder 
aansprakelijk, onverminderd zijn verhaal op denzelve. 

Artikel 377. 

De gehuwde vrouw oefent de voor of tijdens haar huwelijk 
rechtsgeldig door haar aanvaarde voogdij op eigen verantwoording 
uit, zonder hiertoe bijstand of machtiging van haar man te 
behoeven. 

Hetzelfde geldt voor de voogdijhandelingen, die een gehuwde 
vrouw verricht als bestuurslid van een met voogdij belasten 
rechtspersoon. 

TWEEDE AFDEELING. 

Van de voogdij van den vader of de moeder. 

Over wettige kinderen. 

Artikel 37S. 

Ka den dood van een der ouders is de overlevende ouder van 
rechtswege voogd over de uit hun huwelijk geboren kinderen. 

Deze regel lijdt uitzondering, wanneer en voor zooverre de 
overlevende ouder op het tijdstip van het overlijden van den 
anderen ouder geen gezag over deze kinderen uitoefent. 

Artikel 379. 

Indien de vrouw na overlijden van haar man verklaart zwanger 
te zijn, benoemt de kantonrechter een curator over de ongeboren 
vrucht. Op deze benoeming zijn de bepalingen van artikel 393 
van dit wetboek en van de artikelen 957—900 van het Wetboek 
van Burgerlijke Rechtsvordering van toepassing. 

De/e curator is verplicht alle maatregelen te nemen, die tot 
behoud en beheer der goederen noodig zijn. 

Wanneer het kind levend geboren wordt, is de curator van 
rechtswege deszelfs toeziende voogd, tenzij de overige kinderen 
reeds een anderen toezienden voogd mochten hebben. 

Over natuurlijke kinderen. 
Artikel 3S0. 

Over een natuurlijk kind is de moeder van rechtswege voogdes, 
tenzij zij hij 'naar bevalling tot de voogdij onbevoegd was. 

De moeder van een natuurlijk kind, die ten tijde harer bevalling 
tol de voogdij over hetzelve onbevoegd was, verkrijgt deze voogdij 
van rechtswege, indien dezelve openstaat op het tijdstip, waarop 
zij daartoe bevoegd wordt. 

Indien op bedoeld tijdstip de voogdij niet openstaat, kan de 
tot de voogdij bevoegde moeder den kantonrechter verzoeken 
haar tot voogdes te benoemen. 

Wanneer de vader voogd over het kind ü', wordt dit verzoek 
slechts ingewilligd, indien de kantonrechter zulks in het belang 
van hel kind wenschelijk oordeelt. 

Wanneer een dei de voogd is. wordt het verzoek slechts afgewezen, 
indien eeeronde vrees bestaat, dat bij inwilliging de belaiejen 
van het kind zouden worden verwaarloosd. 

Artikel 381. 

Zoolang de omstandigheid, dat een kind in overspel of bloedschande 
geteeld is, niet bij gewijsde is gebleken, oefent de 
moeder overeenkomstig de bepalingen dezer afdeeling de voogdij 
over hetzelve uit, als ware het een natuurlijk kind. 

Artikel 382. 

De tot de voogdij bevoegde vader, die zijn natuurlijk kind 
heeft erkend, kan den kantonrechter verzoeken hem tot voogd 
over hetzelve te benoemen. 

Wanneer de voogdij openstaat, dan wel een derde daarmede 
belast is, wordt het verzoek slechts afgewezen, indien gegronde 
vrees bestaat, dat bij inwilliging de belangen van het kind 
zouden worden verwaarloosd. 

Wanneer de moeder voogdes over het kind is, wordt het verzoek 
slechts ingewilligd, indien de kantonrechter zulks in het 
belang van het kind wenschelijk oordeelt. 

Artikel 3S3. 

Indien de voogdij over een natuurlijk kind openvalt, kan zoowel 
de vader, die het kind erkend heeft, als de moeder — voor 
zooverre zij tot de voogdij bevoegd zijn — den rechter verzoeken 
daarmede te worden belast. 

Artikel 384. 

Een verzoek, als in het voorgaand artikel bedoeld, wordt 
slechts afgewezen, indien gegronde vrees bestaat, dat bij inwilliging 
daarvan de belangen van het kind zouden worden verwaarloosd. 


Hebben beide ouders zoodanig verzoek ingediend, dan willigt 
de rechter het verzoek van dengone in, wiens voogdij hij het 
meeste in het belang van het kind oordeelt. 

Indien, voordat over het verzoek van een ouder is beslist, de 
andere ouder van rechtswege voogd over het kind wordt, willigt 
de rechter het verzoek slechts in, indien hij zulks in het belang 
van het kind wenschelijk oordeelt. 

Artikel 385. 

De beslissing, waarbij ingevolge een bepaling dezer afdeeling 
de voogdij over een natuurlijk kind aan diens vader of moeder 
is opgedragen, ontnomen of geweigerd, kan door den rechter 
worden gewijzigd. 

Hij doet zulks slechts op verzoek van een der ouders en niet 
dan op grond van omstandigheden, waarmede de rechter, die de 
te wijzigen beslissing gegeven heeft, geen rekening heeft kunnen 
houden. 

DERDE AFDEELING. 

Van de voogd-ij, door een der ouders opgedragen. 

Artikel 386. 

Voor zooverre een ouder het gezag over zijn kinderen uitoefent, 
kan hij bij testament of bij uitsluitend hiertoe verleden 
notarieele akte bepalen, wie na zijn dood de voogdij over deze 
kinderen zal uitoefenen. 

Hij kan geen rechtspersoon als voogd aanwijzen. 

Hebben beide ouders van deze bevoegdheid gebruik gemaakt, 
en sterven zij beiden op denzelfden dag, zonder dat men weten 
kan. wie het eerst overleden is, dan zal de door den vader gemaakte 
beschikking gevolg hebben. 

Artikel 387. 

De door den ouder getroffen regeling heeft geen gevolg of 
vervalt: 

a. indien na zijn overlijden de andere ouder van rechtswege 
of krachtens rechterlijke beschikking voogd over zijn 
kinderen wordt; 

b. indien en voor zooverre

1
25 3 27 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

uit hoofde van curateele niet van rechtswege voogd over zijn 
kinderen geworden is, hem zulks na opheffing zijner curateele 
verzoekt en de kantonrechter overtuigd is, dat de kinderen aan 
den ouder mogen worden toevertrouwd. 

VIERDE AFDEELING. 

Van de voogdij, door den rechter opgedragen. 

Artikel 389. 

De kantonrechter benoemt een voogd over alle minderjarigen, 
die niet staan onder ouderlijke macht en in wier voogdij niet 
op wettige wijze is voorzien, tenzij deze benoeming aan de arrondissements-
rechtbank is opgedragen. 

Artikel 390. 

Is voorziening noodig in afwachting van het begin der voogdij 
overeenkomstig artikel 375a, dan benoemt de kantonrechter een 
voogd voor den duur dezer omstandigheden. 

Zoodra bedoelde omstandigheden zijn vervallen, wordt deze 
voogd op verzoek van hem, dien hij vervangt, door den kantonrechter 
ontslagen. 

Artikel 391. 

De kantonrechter benoemt insgelijks een voogd, wanneer voorziening 
noodig is wegens: 

a. tijdelijke onmogelijkheid, waarin een ouder of voogd zich 
bevindt zijn gezag uit te oefenen; of 

b. onbekendheid van bestaan of verblijfplaats van den ouder 
of voogd. 

Zoodra bedoelde omstandigheden zijn vervallen, wordt deze 
voogd op eigen verzoek, dan wel op verzoek van hem, dien hij 
vervangt, door den kantonrechter ontslagen, tenzij gegronde 
vrees bestaat, dat bij inwilliging do belangen der kinderen zouden 
worden verwaarloosd. 

Artikel 392. 

Gedurende de in de beide voorgaande artikelen bedoelde 
voogdij is de uitoefening van de ouderlijke macht of van de 
voogdij geschorst. 

Artikel 393. 

De kantonrechter benoemt den voogd op verzoek van de 
bloedof 
aanverwanten des minderjarigen, van den voogdijraad, 
van schuldeischers of andere belanghebbenden, of ambtshalve. 

Artikel 391. 

De voogd moet den eed afleggen, dat hij zijn plicht als voogd 
deugdelijk en getrouwelijk zal vervullen; dezen eed legt hij af, 
hetzij bij gelegenheid van zijn benoeming in handen van den 
rechter, die deze gedaan heeft, hetzij onverwijld na den aanvang 
der voogdij in handen van den k-antonrechter. 

De ouder-voogd, alsook de rechtspersoon, waaraan de voogdij 
is opgedragen, zijn van eedsaflegging vrijgesteld. 

Artikel 395. 

De ambtenaar van den burgerlijken stand geeft den kantonrechter 
onverwijld kennis: 

a. van het overlijden van ieder, die minderjarige kinderen 
achterlaat; 

b. van de aangifte van de geboorte van ieder onwettig kind, 
welks moeder niet van rechtswege voogdes is. 

In het onder b bedoelde geval geeft de ambtenaar van den 
burgerlijken stand mede kennis aan den voogdijraad. 

Indien het huwelijk, waaruit de door een overledene achtergelaten 
minderjarige kinderen geboren zijn, gerechtelijk ontbonden, 
dan wel de overledene van tafel en bed gescheiden was, 
bericht de ambtenaar van den burgerlijken stand — zoo de 
andere ouder nog leeft — deze omstandigheden tevens aan den 
kantonrechter; deze zal alsdan de door hem ontvangen kennisgeving 
doorzenden aan de rechtbank, die over de vordering tot 
ontbinding des huwelijks of tot scheiding van tafel en bed heeft 
beslist. 

VIJFDE AFDEELING. 

Van de voogdij van rechtspersonen. 

Artikel 396. 

De rechter kan — mits op haar verzoek of na hare bereidverklaring 
— de voogdij opdragen aan een in het koninkrijk gevestigde, 
rechtspersoonlijkheid bezittende vereeniging, stichting 
of instelling van weldadigheid, wier statuten, stichtingsbrie ven 
of reglementen duurzame verzorging van minderjarigen voorschrijven. 


De rechter, die de voogdij aan een rechtspersoon opdraagt, 
let hierbij op de godsdienstige gezindheid van den minderjarige 
en van het gezin, waartoe deze behoort. 

Artikel 397. 

Voor zooverre de wet niet anders bepaalt, heeft de met voogdij 
belaste rechtspersoon dezelfde bevoegdheden en verplichtingen 
als andere voogden. 

De uitoefening der voogdij geschiedt door het bestuur. Dit 
kan een of meer zijner leden schriftelijk machtigen tot de uitoefening 
der voogdij over in die machtiging genoemde minderjarigen. 


Artikel 398. 

Met den rechtspersoon zijn deszelfs bestuurderen hoofdelijk 
en persoonlijk aansprakelijk voor iedere schade, die te wijten is 
aan een niet-behoorlijke uitoefening der voogdij. 

Elke bestuurder zal zich echter van zijn aansprakelijkheid 
kunnen bevrijden door te bewijzen, dat hij geen schuld heeft 
aan de schade. 

Indien het bestuur een of meer zijner leden, overeenkomstig 
het tweede lid van artikel 397, bijzonderlijk tot de uitoefening 
der voogdij gemachtigd heeft, wordt de schade vermoed uitsluitend 
aan de schuld van deze leden te wijten te zijn. 

Artikel 399. 

De rechtspersoon, die hem toevertrouwde minderjarigen in 
woningen of gestichten doet opnemen, houdt den voogdijraad, 
binnen wiens ressort deze minderjarigen verblijven, als ook den 
voogdijraad, binnen wiens ressort zij vóór hun laatste overplaatsing 
verbleven hebben, schriftelijk op de hoogte van do 
plaatsen, waar dezelven zich bevinden. 

Den toezienden voogd wordt desverlangd gelegenheid gegeven 
den minderjarige, over wien hij de toeziende voogdij uitoefent, 
eenmaal per maand te bezoeken. 

Artikel 400. 

Zonder toestemming van den kantonrechter mag een rechtspersoon 
een hem toevertrouwden minderjarige niet buiten het 
Rijk in Europa plaatsen. 

De kantonrechter verleent deze toestemming slechts, indien 
hij de plaatsing voor den minderjarige wenschelijk acht. 

ZESDE AFDEELING. 

Van de toeziende voogdij. 

Artikel 401. 

In elke voogdij benoemt de rechter — tenzij anders is bepaald, 
de kantonrechter —. een toezienden voogd. 

Tot toezienden voogd zijn slechts Rijksingezetenen benoembaar. 


Artikel 402. 

De voogd, die van rechtswege optreedt, of door een ouder is 
benoemd, is verplicht dadelijk na den aanvang zijner voogdij 
een toezienden voogd te doen benoemen. Verzuim van deze verplichting 
kan aanleiding geven tot de ontzetting des voogds 
overeenkomstig artikel 419, onverminderd zijn aansprakelijkheid 
voor schaden, kosten en interessen. 

Artikel 403. 

De rechter, die een voogd benoemt, gaat, indien de toeziende 
vooedij openstaat, zoo mogelijk bij dezelfde akte tot de vervulling 
daarvan over. 




28 

25 3 

Wijziging van de bepalingen betreff-ende liet kinderrecht, voorkomende in bet eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 404. 

De toeziende voogdij begint op den dag, waarop de beslissing, 
waarbij de toeziende voogd benoemd is, in kracht van gewijsde 
is gegaan, of — zoo deze beslissing bij voorraad uitvoerbaar 
verklaard is — op den dag na dien, waarop de griffier hem van 
zijn benoeming mededeeling heeft gedaan. 

Deze regel lijdt de volgende uitzonderingen: 

a. de toeziende voogdij der tot toeziende voogdes benoemde 
gehuwde vrouw begint niet, voordat zij zich met bijstand 
of schriftelijke toestemming van haar man of met machtiging 
van den rechter bereid verklaard heeft dezelve te 
aanvaarden; 

/). de toeziende voogdij van den na de gerechtelijke ontbinding 
des huwelijks benoemden toezienden voogd, wiens 
benoeming uitvoerbaar is verklaard bij voorraad, begint 
nochtans niet, voordat het ontbindingsvonnis bij den burgerlijken 
stand is ingeschreven. 

Artikel 404a. 

De toeziende voogd, wiens toeziende voogdij ingevolge een 
der bepalingen van artikel 404 is begonnen, is verplicht dezelve 
uit te oefenen, ook al mocht hij zich op een der in artikel 414 
genoemde gronden van deze toeziende voogdij kunnen verschoonen. 


Artikel 405. 

De gehuwde vrouw oefent de voor of tijdens haar huwelijk 
rechtsgeldig door haar aanvaarde toeziende voogdij op eigen 
verantwoording uit zonder hiertoe bijstand of machtiging van 
haar man te behoeven. 

Artikel 406. 

De toeziende voogd moet den eed afleggen, dat hij zijn plicht 
als toeziend voogd deugdelijk en getrouwelijk zal vervullen; 
dezen eed legt hij af, hetzij bij gelegenheid van zijn benoeming 
in handen van den rechter, die deze gedaan heeft, hetzij onverwijld 
na den aanvang der toeziende voogdij in handen van den 
kantonrechter. 

Artikel 407. 

De toeziende voogd neemt de belangen des minderjarigen 
waar, wanneer dezelve met die des voogds in strijd zijn. 

Artikel 40S. 

Hij zorgt, dat de voogd in alle nalatenschappen, die den minderjarige 
opkomen, een boedelbeschrijving opmaakt. 

Artikel 409. 

Bij blijvende of tijdelijke ontstentenis van den voogd doet de 
toeziende voogd in de voogdij voorzien. 

In afwachting van bedoelde voorziening verricht de toeziende 
voogd zelf alle daden van voogdij, die geen uitstel kunnen 
lijden. 

Artikel 410. 

De toeziende voogd, die zijn verplichtingen niet nakomt, 
moot den minderjarige de hem hierdoor berokkende schade 
vergoeden. 

Artikel 411. 

Indien de toeziende voogd in gebreke blijft de toeziende 
voogdij uit te oefenen, belast de k-antonrechter op zijn kosten 
een anderen persoon met de waarneming daarvan. Desondanks 
blijft de toeziende voogd jegens den minderjarige aansprakelijk, 
onverminderd zijn verhaal op zijn plaatsvervanger. 

Artikel 412. 

Bij ontstentenis van den toezienden voogd doet de voogd hem 
onverwijld vervangen; verzuim van deze verplichting kan aanleiding 
geven tot ontzetting des voogds, overeenkomstig artikel 
419, onverminderd zijn aansprakelijkheid voor schaden, 
kosten en interessen. 

Indien voorziening noodig is in afwachting van het begin 
der toeziende voogdij overeenkomstig artikel 404, zoomede in 
de gevallen, overeenkomende met die, welke in artikel 391 
omschreven zijn, is deze vervanging van den toezienden voogd 
van tijdelijken aard. Het tweede lid van artikel 390,onderscheidenlijk 
van artikel 391, is alsdan van overeenkomstige 
toepassing. 

Artikel 413. 

De toeziende voogdij eindigt: 

1°. op den dag, waarop in kracht van gewijsde is gegaan de 
beschikking, waarbij: 

Ü. de toeziende voogd is ontslagen, ontzet of ontheven; 
of 

b. een ouder de ouderlijke macht verkregen heeft over 

den onder voogdij staanden minderjarige. 
Is de beschikking uitvoerbaar verklaard bij voorraad, dan 
eindigt de toeziende voogdij op den dag na dien, waarop 
de griffier den toezienden voogd van de beschikking 
mededeeling heeft gedaan; 

2°. wanneer de toeziende voogd zijn woonplaats buiten het 
Rijk in Europa vestigt. 

ZEVENDE AFDEELING. 

Van de verschooning en van liet ontslag van de voogdij en 
toeziende voogdij. 

Artikel 414. 

Onverminderd het bepaalde bij de artikelen 375c en 404a, 
kan de door den rechter benoemde voogd of toeziende voogd 
zich van de voogdij of toeziende voogdij verschoonen, indien hij: 

1°. aantoont, dat hij geestelijk of lichamelijk ongeschikt is 
dezelve waar te nemen; 

2°. den zestig-jarigen leeftijd bereikt heeft; 

3°. kinderloos zijnde, bereids met twee voogdijen, curateelen, 
toeziende voogdijen of toeziende curateelen belast 
is; 

4°. een of meer wettige kinderen hebbende, bereids met een 
voogdij, curateele, toeziende voogdij of toeziende curateele 
belast is; 

5°. op den dag zijner benoeming vijf wettige kinderen in 
leven heeft; 

G°. den minderjarige niet als bloedof 
aanverwant bestaat, 
terwijl binnen het Rijk in Europa een bloedof 
aanverwant 
woont, die de voogdij of toeziende voogdij zou kunnen 
uitoefenen. 

11 t 
in het eerste lid omschreven vcrschooningsrecht komt 
niet toe aan de tot voogdes of toeziende voogdes benoemde gehuwde 
vrouw. 

Artikel 415. 

Het recht zich van een voogdij of toeziende voogdij te verschoonen 
vervalt door verloop van een maand of, indien de 
benoemde zich buiten het Rijk in Europa bevindt, van twee 
maanden na den aanvang daarvan. 

Artikel 416. 

Behoudens het bepaalde bij het volgend artikel, kan iedere 
voogd of toeziende voogd zich van zijn bediening doen ontslaan, 
indien: 

1°. hij aantoont, dat hij ten gevolge van een sedert den 
aanvang zijner bediening opgekomen geestelijk of lichamelijk 
gebrek niet meer in staat is dezelve waar te 
nemen; 

2°. hij den vijf en zestig-jarigen leeftijd bereikt heeft; 

3°. een daartoe bevoegd persoon zich schriftelijk heeft bel-
eid verklaard de voogdij of toeziende voogdij over te 
nemen en de kantonrechter deze overneming in het belang 
der minderjarigen acht. 

De vrouw, die ongehuwd zijnde met een voogdij of toeziende 
voogdij is belast, kan zich daarvan doen ontslaan nadat zij in 
het huwelijk is getreden. 




Bijlagen 25 3 Tweede Kamer 29 

Wijziging van de bepalingen betreffende bet kinderrecht, voorkomende in liet eerste boek van bet Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 416a. 

De vader en de moeder kunnen op geen der in deze afdeeling 
genoemde gronden zich van de voogdij of van de toeziende 
voogdij over hun eigen kinderen verschoonen of daarvan ontslagen 
worden. 

ACHTSTE AFDEELING. 
Van de onbevoegdheid tot de voogdij en toeziende voogdij. 

Artikel 417. 

Onbevoegd tot iedere voogdij en toeziende voogdij zijn minderjarigen, 
krankzinnigen en onder curateele gestelden. 

Wanneer een voogd of toeziende voogd op een der bovengenoemde 
gronden tot de voogdij of toeziende voogdij onbevoegd 
is, zal de kantonrechter hem ontslaan en door een 
anderen voogd of toezienden voogd vervangen. 

Hij doet zulks op verzoek van den toezienden voogd of 
voogd, van de bloedof 
aanverwanten des minderjarigen, van 
den voogdijraad, van de 

Bch.uldeiscb.ers

 of andere belanghebbenden, 
of ambtshalve. 

Na verval van den grond zijner onbevoegdheid kan de ontslagen 
ouder-voogd of ouder-toeziende voogd op zijn verzoek, 
in plaats van dengene, die hem vervangt, wederom met de 
voogdij of toeziende voogdij worden belast, indien de kantonrechter 
overtuigd is, dat het kind wederom aan den ouder mag 
worden toevertrouwd. 

Artikel 417a. 

Zij, die van het gezag — daaronder begrepen de toeziende 
voogdij — over zekere minderjarigen zijn ontheven of ontzet, 
zijn onbevoegd tot de voogdij en toeziende voogdij over deze 
minderjarigen, behoudens nochtans het bepaalde bij de artikelen 
874fc en 425. 

NEGENDE AFDEELING. 

Van de ondertoezichtstelling van onder voogdij staande 
minderjarigen. 

Artikel 418. 

Kinderen, die onder voogdij staan van natuurlijke personen, 
kunnen onder toezicht worden gesteld. 

Op deze ondertoezichtstelling zijn de bepalingen der artikelen 
3G5—372/) en 373 van overeenkomstige toepassing, met dien 
verstande nochtans, dat deze ondertoezichtstelling ook door den 
voogd of den toezienden voogd verzocht kan worden. 

De kosten, bedoeld in artikel 372c, komen, indien een of beide 
ouders in leven zijn, te hunnen laste. 

Voor zooverre de ouders onvermogend zijn, of indien zij 
beiden zijn overleden, komen bedoelde kosten ten laste van den 
minderjarige. Voor zooverre ook deze laatste onvermogend is, 
blijven zij ten laste van den staat. 

TIENDE AFDEELING. 

Van ontzetting en ontheffing van voogdij en toeziende 
voogdij. 

Ontzetting: Algemeene bepalingen. 

Artikel 419. 

Indien de arrondissements-rechtbank zulks in het belang dier 
minderjarigen noodzakelijk oordeelt, kan zij een voogd of toezienden 
voogd ten aanzien van een of meer tot eenzelfde 
voogdij behoorende minderjarigen ontzetten op grond van: 

1°. slecht levensgedrag; 

2°. onbekwaamheid tot de uitoefening zijner voogdij of toeziende 
voogdij, misbruik zijner bevoegdheid of verwaarloozing 
zijner verplichtingen; 

3°. de omstandigheid, dat hij op een der beide voorgaande 
gronden van een andere voogdij of toeziende voogdij — of 
op overeenkomstige gronden van de ouderlijke macht — 
is ontzet; 

4°. de omstandigheid, dat hij in staat van faillissement verkeert 
; 

5°. de omstandigheid, dat hij in persoon, of dat zijn vader, 
moeder, echtgenoot of kind met den minderjarige een 
proces voert, waarbij diens staat of een aanmerkelijk 
gedeelte van diens vermogen 'betrokken is; 

6°. onherroepelijke veroordeeling: 

a. wegens opzettelijke deelneming aan eenig misdrijf 
met een onder zijn gezag staanden minderjarige; 

h. wegens het plegen tegen zoodanigen minderjarige van 
een der misdrijven, omschreven in de titels XIII—XV 
en XYIll—XX van het tweede boek van het Wetboek 
van Strafrecht; 

c. tot een vrijheidsstraf van twee jaar of langer; 

7". het in ernstige mate veronachtzamen van de aanwijzingen 
van den gezinsvoogd; 

8°. het bestaan van gegronde vrees voor verwaarloozing van 
de belangen van een onder zijn gezag staanden minderjarige, 
doordat hij den minderjarige terugeischt of terugneemt 
van anderen, die deszelfs verzorging en opvoeding 
op zich genomen hébben. 

Onder misdrijf worden in dit artikel begrepen medeplichtigheid 
aan en poging tot misdrijf. 

Artikel 419a. 

De ouder-voogd kan noch op grond van onbekwaamheid, noch 
op de onder 4°. en 5°. genoemde gronden ontzet worden. 

Ontzetting van een met voogdij belasten rechtspersoon kan 
slechts op de onder 2°.—5°. genoemde gronden geschieden. Zijn 
ontzetting kan echter bovendien plaats hebben, indien hij 
nalaat den voogdijraad overeenkomstig artikel 399 op de hoogte 
te houden van de plaatsen, waar de hem toevertrouwde minderjarigen 
zich bevinden, of wel het door den voogdijraad uit te 
oefenen toezicht of het maandelijksch bezoek van den toezienden 
voogd belemmert of verhindert. 

Artikel 420. 

Ontzetting van de voogdij of toeziende voogdij kan slechts 
worden uitgesproken op verzoek van: 

den toezienden voogd of den voogd; 

een der bloedof 
aanverwanten der minderjarigen tot en met 
den vierden graad; 

den voogdijraad; 

of op vordering van het openbaar ministerie. 

In het geval, bedoeld bij artikel 419, onder 8°., kan de ontzetting 
bovendien verzocht worden door dengene, die de verzorging 
en opvoeding van den minderjarige op zich genomen 
heeft. 

In het geval, bedoeld bij artikel 451, kan de rechtbank de 
ontzetting uitspreken, ook al had de voogdij raad haar niet 
verzocht. 

Schorsing van voogden en toeziende voogden en toevertrouwing 
van minderjarigen aan den voogdijraad. 

Artikel 421. 

Indien de rechtbank zulks in het belang der kinderen noodzakelijk 
acht, kan zij een voogd of toezienden voogd, wiens ontzetting 
verzocht of gevorderd is, hangende haar onderzoek geheel 
of gedeeltelijk in de uitoefening zijner voogdij of toeziende 
voogdij over een o!' meer der minderjarigen schorsen. Gelijke 
bevoegdheid komt haar toe ten opzichte van een ouder-voogd, 
wiens ontheffing verzocht of gevorderd is, in het geval, bed 
bij artikel 3"4b. tweede lid, onder b. 

Bij schorsing van den voogd vertrouwt de rechtbank do minderjarigen 
voorloopig toe aan den voogdijraad, «aarbij zij dezen 
laatste ten aanzien van persoon en vermogen der minderjarigen 
zoodanige bevoegdheden verleent", als zij geschikt zal achten. 

De in dit artikel bedoelde beschikkingen blijven van kracht, 
totdat de uitspraak omtrent de ontzetting of de ontheffing in 
kracht van gewijsde is gegaan. 11e rechtbank 'Kan haai' evenwel 
met ingang van een vroeger tijdstip herroepen. 

Artikel 421a. 

Op grond van feiten, die tot ontzetting van de voogdij kunnen 
leiden, kan de officier van justitie, indien hij zulks in hei be


Handelingcn der Staten-Generaal. Bijlagen. 1946—1947. 
30 25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in hel eerste hoek van het Burgerlijk Wetboek, en/.. 

lang der minderjarigen noodzakelijk acht, dezelven aan de 
macht van den voogd onttrekken en voorloopig aan den voogdijraad 
toevertrouwen. Gelijke bevoegdheid komt hem toe op 
grond van leiten, die tot ontheffing van de voogdij kunnen 
leiden, in het geval, bedoeld bij artikel 374b, tweede lid, 
ondelh. 
De bepalingen van de laatste drie leden van artikel 
374/ zijn van overeenkomstige toepassing. 

Artikel 422. 

Op de kosten, die de voogdijraad ten behoeve der hem toevertrouwde 
minderjarigen maakt, is, indien een of beide ouders 
in leven zijn, artikel 374g van overeenkomstige toepassing. 

Zijn beide ouders overleden, dan komen bedoelde kosten ten 
laste van den minderjarige. Voor zooverre deze onvermogend is, 
blijven de kosten ten laste van den staat. 

Ontheffing: Algemeene bepaling. 
Artikel 423. 
De rechtbank kan — mits het belang der kinderen zich daartegen 
niet verzet — een ouder-voogd van de voogdij over een of 
meer zijner kinderen ontheffen, op grond dat hij ongeschikt of 
onmachtig is zijn plicht tot verzorging en opvoeding te vervullen. 


Op deze ontheffing zijn de bepalingen der artikelen 374a en 
3716, lid 1 en lid 2, onder b, van overeenkomstige toepassing. 

Gevolgen van ontzetting en ontheffing. 
Artikel 424. 

Indien de rechtbank de ontzetting of ontheffing uitspreekt, 
voorziet zij tevens in de voogdij of toeziende voogdij, of zoo 
noodig in beide. 

Ieder, die tot uitoefening der voogdij of toeziende voogdij 
bevoegd is, kan tijdens het onderzoek schriftelijk aan de rechtbank 
verzoeken daarmede te worden belast. 

Ingeval van ontzetting of ontheffing van een ouder, die na 
de gerechtelijke ontbinding zijns huwelijks de voogdij uitoefent, 
kan de andere ouder — mits tot de voogdij bevoegd — te allen 
tijde verzoeken met de uitoefening hiervan te worden belast. 
Dit verzoek wordt slechts afgewezen, indien gegronde vrees 
bestaat, dat bij inwilliging de belangen der kinderen zouden 
worden verwaarloosd. 

De rechtbank, die het bij het derde lid bedoelde verzoek 
heeft afgewezen, kan deze beschikking steeds wijzigen. Zij doet 
zulks echter slechts op verzoek van laatstbedoelden ouder en 
niet dan op grond van omstandigheden, waarmede de rechter, 
die de te wijzigen beschikking gegeven heeft, geen rekening 
heeft kunnen houden. 

Herstel van den ontzetten of ontheven ouder-voogd 
of ouder-toezienden voogd. 

Artikel 425. 

De ontzette of ontheven ouder-voogd of ouder-toeziende voogd 
kan op den voet van de artikelen 3747c en 3747 met het gezag 
over zijn kind — daaronder begrepen de toeziende voogdij — 
worden bekleed. 

ELFDE AFDEELIXG. 

Van het toezicht van den voogd over den persoon van 
den minderjarige. 

Artikel 426. 

De voogd draagt zorg, dat de minderjarige wordt verzorgd en 
opgevoed, zulks overeenkomstig diens vermogen. 
De minderjarige is zijn voogd eerbied verschuldigd. 

Tan het beheer van den voogd. 
Algemeene bepaling. 

Artikel 427. 

De voogd vertegenwoordigt den minderjarige in burgerlijke 
handelingen. 

De voogd moet het vermogen van den minderjarige als een 
goed huisvader beheeren. Bij slecht beheer is hij voor de daaraan 
te wijten schade aansprakelijk. 

Indien goederen, die den minderjarige geschonken of vermaakt 
zijn, onder bewind gesteld zijn, is de voogd bevoegd van 
den bewindvoerder rekening en verantwoording te vorderen. 
Vervalt het bewind, dan komen de goederen onder het beheer 
van den voogd. 

Boedelbeschrijving. 

Artikel 428. 

De voogd zorgt, dat bij den aanvang zijner voogdij het 
vermogen van den minderjarige onverwijld in het bijzijn van 
den toezienden voogd geïnventariseerd wordt. 

Binnen acht weken na den aanvang zijner voogdij levert de 
voogd de boedelbeschrijving of een afschrift daarvan in ter 
griffie van het kantongerecht zijner woonplaats. Onder boedelbeschrijving 
wordt mede verstaan de verklaring van den voogd, 
dat de minderjarige geen vermogen bezit. 

De kantonrechter doet binnen tien dagen na de inlevering 
der boedelbeschrijving den voogd oproepen. Bij diens verschijning 
doet de kantonrechter den voogd — voor zooverre uit de 
boedelbeschrijving niet blijkt, dat deze zulks reeds gedaan 
heeft •— derzelver deugdelijkheid onder eede bevestigen; voorts 
bepaalt hij, hoe de penningen van den minderjarige bewaard 
zullen worden, terwijl hij tevens kan bevelen, dat de effecten 
aan toonder van den minderjarige bij de Nederlandsche Bank 
in bewaring worden gegeven. 

Artikel 429. 

Indien binnen den in het tweede lid van het voorgaande artikel 
gestelden termijn geen boedelbeschrijving is ingeleverd, doet 
de kantonrechter binnen tien dagen na het einde daarvan den 
voogd en den toezienden voogd ten verhoore oproepen. 

Na verhoor van den voogd en tenzij deze hierbij schriftelijk 
en onder eede verklaard heeft, dat de minderjarige geen vermogen 
bezit, bepaalt de kantonrechter een naderen termijn, 
binnen welken de boedelbeschrijving alsnog kan worden ingeleverd 
. 

Artikel 430. 

In de boedelbeschrijving moet de voogd opgeven, wat hij van 
den minderjarige te vorderen heeft. Bij gebreke hiervan zal hij 
zijn vorderingsrecht niet voor diens meerderjarigheid kunnen 
uitoefenen. 

Zoolang de voogd zijn vorderingsrecht niet kan uitoefenen, 
loopt er geen verjaring tegen hem en draagt de hoofdsom zijner 
vordering geen interessen. 

Artikel 431. 

De bepalingen van de drie voorgaande artikelen zijn van overeenkomstige 
toepassing, wanneer de minderjarige gedurende 
de voogdij door schenking, making of vererving vermogen verkrijgt. 


De ontvanger der Successierechten, wien ambtshalve bekend 
is, dat de minderjarige vermogen verkregen heeft, is verplicht 
den kantonrechter van diens woonplaats hiervan te verwittigen. 

Handelingsbevoegdheid van den voogd. 

Artikel 432. 

De voogd kan, onverminderd zijn aansprakelijkheid voor aan 
zijn slecht beheer te wijten schaden, voor den minderjarige alle 
handelingen verrichten, welke hij in diens belang noodzakelijk, 
'nuttig of vvenschelijk acht, behoudens het bepaalde bij de volgende 
artikelen. 

Handelingen, door den voogd verricht in strijd met de artikelen 
438 en 439, kunnen niet op grond daarvan nietig verklaard 
worden. 

De voogd kan zonder machtiging van den kantonrechter: 
1°. geen onroerende zaken, schepen, effecten, aandeelen, 
inschulden of andere onlichamelijke roerende zaken van 
den minderjarige vervreemden of bezwaren; 
2°. roerende goederen, andere dan onder 1°. genoemd, slechts 
vervreemden door verkoop in het openbaar; 

3°. geen voorrechten van den minderjarige op zaken van 
derden prijsgeven of verminderen; 

TWAALFDE AFDEELIXG. 

Artikel 433. 




25 3 3i 

Wijziging van Ie bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste hoek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

4°. geen den minderjarige opgekomen erfenis verwerpen; 
5°. geen den minderjarige opgekomen making of schenking, 

waaraan lasten of voorwaarden zijn verbonden, aannemen 

of weigeren; 

6°. geen gelden ten laste van den minderjarige opnemen; 

7°. over geen geschil, waarbij de minderjarige betrokken is, 
een dading aangaan, behalve in het geval van artikel 19 
van het Wetboek van Burgerlijke Eechtsvordering. 

In de gevallen, onder 1°. en 2°. bedoeld, wordt geen machtiging 
gevorderd, indien de verkoop geschiedt krachtens rechterlijk 
bevel. 

Zonder machtiging van den kantonrechter mag de voogd een 
boedel, waartoe de minderjarige gerechtigd is, niet onverdeeld 
laten. 

Artikel 434. 

De voogd kan, zonder dat de kantonrechter de te sluiten 
overeenkomst goedkeurt, geen goederen van den minderjarige 
koopen of huren. 

Ingeval van openbare verkooping of verhuring moet de goedkeuring 
binnen een maand daarna zijn aangevraagd. 

Artikel 435. 

Voor zooverre te goeder trouw door derden verkregen rechten 
hierdoor niet geschaad worden, kan de in strijd met artilcel 433, 
lid 1, of artikel 434 verrichte handeling worden nietig verklaard 
op vordering van: 

a. den voogd en toezienden voogd; 

(). den meerderjarig gewordene; 

c. de erfgenamen des minderjarigen. 

De vordering wordt afgewezen, indien de handeling den 
minderjarige geen nadeel heeft berokkend. 

Artikel 436. 

De voogd kan, zonder dat de kantonrechter de te sluiten 
overeenkomst goedkeurt, geen inschuld ten laste van den minderjarige, 
noch eenig zakelijk recht op diens goederen van een 
derde verkrijgen. 

Ontbreekt deze goedkeuring, dan is de overeenkomst krachteloos. 


Artikel 437. 

De voogd kan zonder machtiging van den kantonrechter niet 
voor den minderjarige als eischer of als verweerder in rechten 
optreden of tegen eenige uitspraak opkomen. 

De voogd mag niet zonder machtiging van den kantonrechter 
in een tegen den minderjarige ingestelden eisch of gedane uitspraak 
berusten. 

Artikel 438. 

Zonder machtiging van den kantonrechter mag de voogd de 
penningen van den minderjarige niet anders beleggen dan: 

a. in onroerende goederen; 

b. in inschulden, verzekerd door eerste hypotheek op onroerende 
goederen of schepen, waarvan de waarde ten 
minste anderhalf maal zoo groot is als de hoofdsom der 
inschuld; 

c. in de waarden, genoemd in artikel 5 van de Beleggingswet; 


d. in inleggingen bij de Kijkspostspaarbank op boekjes, bestemd 
voor de belegging van gelden van minderjarigen. 

Artikel 439. 

Wanneer het vermogen van den minderjarige of een gedeelte 
daarvan is geplaatst in een onderneming van handel, landbouw 
of nijverheid, mag de voogd de zaken voor rekening, hetzij van 
den minderjarige alleen, hetzij van dezen met anderen, niet 
voortzetten dan met machtiging van den kantonrechter. 

Artikel 440. 

De voogd kan een den minderjarige opgekomen erfenis niet 
anders aanvaarden dan onder het voorrecht van boedelbeschrijving. 


Artikel 411. 

s 

De voogd kan den kantonrechter machtiging vragen om zich 
op eigen verantwoordelijkheid, doch op kosten van den minderjarige, 
door een of meer bezoldigde bewindvoerders in zijn beheer 
te laten bijstaan. 

Artikel 441a. 

Een ingevolge de voorgaande artikelen vereischte machtiging 
verleent de kantonrechter den voogd slechts, indien zulks hem 
in het belang van den minderjarige noodzakelijk, nuttig of 
wenschelijk blijkt te zijn. Hij kan aan de machtiging zoodanige 
voorwaarden verbinden, als hij dienstig oordeelt. 

Artikel 411b. 

Indien de kosten van een ten behoeve van een minderjarige 
bevolen maatregel bij rechterlijke beschikking te diens laste zijn 
gebracht, treedt — ingeval dientengevolge het vermogen van 
den minderjarige moet worden aangesproken — in de plaats 
van de bij artikel 433 bedoelde machtiging des kantonrechters, 
diens aanwijzing van de goederen, welke verkocht of bezwaard 
zullen worden. 

Toezicht op het beheer. 

Artikel 442. 

De voogd doet jaarlijks ten overstaan van den kantonrechter 
van zijn woonplaats aan den toezienden voogd rekening van 
het door hem gevoerde beheer over het vermogen des minderjarigen. 


De kantonrechter kan — ook ambtshalve — de voogd van 
deze verplichting ontheffing vcrleenen, dan wel hem toestaan 
eens in de twee of drie jaar te zijnen overstaan rekening te 
doen. 

Aan deze beschikking, die de kantonrechter te allen tijde kan 
intrekken, kan hij zoodanige voorwaarden verbinden, als hij in 
het belang van den minderjarige wenschelijk zal achten. 

Een verplichting, als in de voorgaande leden bedoeld, rust 
op den ouder-voogd slechts, indien zij hem door den kantonrechter 
op verzoek van den toezienden voogd dan wel ambtshalve 
is opgelegd. 

De datum voor het doen van bovenbedoelde rekening wordt 
door den kantonrechter bepaald. 

Indien de kantonrechter heeft bepaald: 

a. welk bedrag jaarlijks voor de verzorging en opvoeding van 
den minderjarige mag worden besteed, of 

b. hoeveel de kosten van het beheer van diens vermogen 
jaarlijks mogen bedragen, 

behoeft de voogd de besteding dezer bedragen niet gespecificeerd 
te verantwoorden. 

Bij gelegenheid van het doen van bedoelde rekening kan de 
kantonrechter bevelen, dat de effecten aan toonder van den 
minderjarige bij de Nederlandsche Bank in bewaring worden 
gegeven. 

Artikel 443. 

De voogd mag alle noodzakelijke, betamelijke en behoorlijk 
gerechtvaardigde uitgaven in rekening brengen. 

Voor zich zelf mag hij geen loon berekenen, tenzij hem bij 
de akte, waarbij hij door een ouder benoemd is, loon is toegekend. 


Artikel 444. 
32 25 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voor 

Artikel 445. 

De periodiek door den voogd gedane rekening of een eensluidend 
afschrift daarvan blijft berusten ter griffie van liet 
kantongerecht. 

Artikel 446. 

De kantonrechter kan ten verzoeke van den toezienden voogd 
of ambtshalve de schade vaststellen, die de minderjarige 

blijkens de rekening door slecht beheer van den voogd geleden 
beeft, en dezen laatste tot vergoeding daarvan veroordeelen. 

Zekerheidstelling door den voogd. 
Artikel 447. 

De kantonrechter kan te allen tijde bevelen, dat de voogd 
voor zijn beheer zekerheid stelle. Hij stelt het bedrag en den 
aard der zekerheid vast. Inpandgeving van effecten aan toonder 
van den voogd geschiedt door hun inbewaargeving bij de Kederlandscbe 
Bank. 

De kantonrechter bepaalt een redelijken termijn, binnen welken 
de voogd hem te zijnen genoegen moet aantoonen, dat hij 
de van hem verlangde zekerheid gesteld heeft. 

De kantonrechter kan den voogd toestaan een gestelde zekerheid 
door een andere te vervangen. Indien het belang van den 
voogd bet vervallen van een gestelde zekerheid volstrekt eischt, 
kan de kantonrechter hem machtigen daarvan namens den 
minderjarige afstand te doen. 

Artikel 448. 

De door den voogd gestelde zekerheid houdt op, zoodra zijn 
rekening en verantwoording is - urd, ot zoodra de tot 

zijn voogdijbeheer betrekkelijke rechtsvorderingen overeenkomstig 
artikel 460 verjaard zijn. 

Alsdan worden op kosten van den minderjarige hypothecaire 
inschrijvingen doorgehaald en pandrechten op inschrijvingen in 
de grootboeken donationale 
schuld of op inleggingen bij de 
Bijkspi stspaarbank opgeheven. 

Maatregelen bij tekortkomingen van den vocgd en van den 
toezienden voogd. 

Artikel 449. 

Indien de voogd in gebreke blijft: 

a. gehoor te geven aan de oproeping van den kantonrechter, 
bedoeld in artikel 428, derde lid; 

h. een boedelbeschrijving in t" leveren; 

e. op dei' dooi' den kantonrechter bepaalden datum zijn 
periodieke rekening te doen; 

(l. de effecten aan toonder van den minderjarige op diens 
naam ie doen stellen of op de door den kantonrechter 
voorgeschreven wijze ie bewaren; 

e. den kantonrechter hei bewijs te leveren, dat hij een van 
hem verlangde zekerheid gesteld heeft; 

f. .' ing te betalen, waartoe de kantonrechter 
hem ingevolge artikel 446 veroordeeld heeft, 

kan de kantonrechter <\vn voogdijraad hiermede in kennis 
stellen. 

Arüki 1 450. 

Insgelijks kan de kantonr 'h i t den \ ad ermede in 

kennis stellen, dat: 

K. do voogd in gevallen, waarin bij daartoe machtiging van 
den kantonrechter o . zijn beheer eigenmachtig 

voert; 

b. hij zich in zijn beheer aan ontrouw, plichtsverzuim of 
misbruik van bevoegdheid blijkt te hebben schuldig 
gemaakt. 

Artikel t51. 

De voogdijraad, die van den kantonrechter zoodanige mededeelbar 
ontvangt, onderwerpt — na onderzoek van de overige 
- i' van den voogd jegens den minderjarige —• b 
weken mi ddagteekening 
der bedoelde mededeeling aan 
het ooi-d shtbank de vraag, of ontzetting van den voogd 

op grond van artikel 419, eerste lid, onder 2°., moet volgen. 

3 

komende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 452. 

Indien de toeziende voogd in gebreke blijft de periodieke 
rekening van den voogd op te nemen, zijn de artikelen 450 
en 451 van overeenkomstige toepassing. 

Slotbepalingen. 

Artikel 453. 

Indien minderjarigen, die onder voogdij van verschillende 
voogden staan, goederen gemeen hebben, kan de rechter, wien 
de benoeming van een dezer voogden is opgedragen, een hunner 
of een derde aanwijzen om deze goederen tot dcrzelver scheiding 
en deeling te beheeren. De aangewezen bewindvoerder stelt de 
door den rechter van hem verlangde waarborgen. 

Komt de in het eerste lid omschreven bevoegdheid aan verschillende 
rechters toe, dan vervalt dezelve, nadat een hunner 
daarvan heeft gebruik gemaakt. 

Artikel 454. 

De voogd en de toeziende voogd zijn verplicht ter griffie van 
het kantongerecht kennis te geven van elke verandering in 
hun woonplaatsen. 

DERTIENDE AFDEKLIXG. 

Van de rekening en verantwoording bij het 
einde der voogdij. 

Artikel 455. 

Xa bet einde van zijn beheer doet de voogd daarvan onverwijld 
rekening en verantwoording; de kosten hiervan worden 
door den voogd voorgeschoten. 

Artikel 456. 

Deze rekening en verantwoording doet de voogd hetzij aan 
den meerderjarig gewordene, hetzij aan de erfgenamen van den 
minderjarige, wanneer deze overleden is, hetzij aan zijn opvolger 
ia het beheer. 

Artikel 457. 

Bedoelde rekening en verantwoording wordt afgelegd ten 
overstaan van den kantonrechter, binnen wiens ressort de 
voogd, wiens beheer eindigt, woonplaats heeft, en zoo mogelijk 
in bet bijzijn van den toezienden voogd. 

Geschillen, welke bij de aflegging der rekening en verantwoording 
mochten rijzen, beslist de kantonrechter. 

Blijft een der partijen in gebreke tot deze aflegging van rekening 
en verantwoording mede te werken, dan zijn de artikelen 
771 en volgende van bet Wetboek van Burgerlijke Bechtsvordering 
van toepassing. 

Artikel 458. 

Nietig zijn alle overeenkomsten betreffende de voogdij of de 
voogdijrekening, tussehen den voogd of den toezienden voogd 
en den meerderjarig gewordene aangegaan, voordat met inachtneming 
van de bepalingen dezer afdeeling rekening en verantwoording 
is afgelegd. 

Artikel 459. 
Bijlagen 25 3 Tweede Kamer 33 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

C. Van de voogdijraden. 
Artikel 461. 

In ieder arrondissement is ten minste één voogdijraad. 

De wet bepaalt de taak en de bevoegdheden van de voogdijraden. 


Bij algemeenen maatregel van bestuur worden hun samenstelling, 
aantal, gebied, zetel en werkwijze geregeld, alsmede 
de wijze, waarop de door de voogdijraden gemaakte kosten 
door hen worden verantwoord en door den staat betaald. 

Artikel 461a. 

Iedere voogdijraad kan in het geheele Rijk in Europa optreden 
ten behoeve van de minderjarigen, die binnen zijn gebied 
hetzij hunne woonplaats of laatste woonplaats, hetzij hun 
werkelijk verblijf hebben. 

Indien op grond van deze bepaling twee voogdijraden bevoegd 
zouden zijn ten behoeve van ecnzelfden minderjarige op ie 
treden, doet het optreden van een dezer voogdijraden de bevoegdheid 
van den andere eindigen. 

Ten behoeve van Xederlandsche minderjarigen, die binnen 
het Kijk in Europa noch woonplaats, noch laatste woonplaats, 
noch werkelijk verblijf hebben, is de voogdijraad te Amsterdam 
bevoegd op te treden. 

Artikel 461b. 

De voogdijraden zorgen voor de minderjarigen, die hun krachtens 
eenig wettelijk voorschrift door den rechter of den officier 
van justitie voorloopig zijn toevertrouwd. 

De voogdijraad draagt zorg, dat de gelden, die hem ten behoeve 
van het onderhoud van minderjarigen worden uitgekeerd, 
aan de daarop rechthebbenden worden uitbetaald en ziet toe, 
dat zij overeenkomstig hun 'bestemming worden besteed. 

Artikel 461c. 

Indien den voogdijraad blijkt, dat een minderjarige niet onder 
het wettelijk vereischte gezag staat, of dat dit gezag niet over 
hem wordt uitgeoefend, verzoekt hij den rechter in de gezagsuitoefening 
over dezen minderjarige te voorzien. 

Indien zulks ter voorkoming van den zedelijken of lichamelijken 
ondergang van zoodanigen minderjarige dringend en 
onverwijld noodzakelijk is, kan de officier van justitie hem 
voorloopig aan den voogdijraad toevertrouwen; deze laatste 
wendt zich in dit geval binnen zes weken tot den rechter, 
teneinde een voorziening in het gezag over dezen minderjarige 
te verkrijgen. 

De voogdijraad kan den rechter, die in het gezag over den 
minderjarige zal moeten voorzien, verzoeken hem voor den 
duur der voorloopige toevertrouwing ten aanzien van diens vermogen 
zoodanige bevoegdheden te verleenen, als de rechter 
geschikt zal achten. 

De door den voogdijraad ten behoeve van een hem toevertrouwden 
minderjarige noodzakelijk te maken kosten vordert 
de voogdijraad zooveel doenlijk terug van de ouders van dien 
minderjarige, of — indien dezen onvermogend dan wel overleden 
zijn — van dien minderjarige zelf. 

Artikel 461d. 

De woningen en gestichten, waar met voogdij belaste rechtspersonen 
minderjarigen geplaatst hebben, worden door iederen 
voogdijraad in zijn gebied bezocht, zoo vaak hij dit tei beoordeeling 
van den toestand der minderjarigen dienstig acht. 

Artikel 461e. 

De gemeentebesturen en ambtenaren van den burgerlijken 
stand verschaffen den voogdijraden kosteloos alle inlichtingen 
en verstrekken hun kosteloos alle afschriften en uittreksels uit 
hun registers, welke deze raden ter uitvoering hunner taak van 
hen vragen; de te verstrekken afschriften en uittreksels zijn 
vrij van zegel. 

Alle verzoeken, welke de voogdijraden ter uitvoering hunner 
taak tot den rechter richten, worden kosteloos behandeld; 
de grossen, afschriften en uittreksels, welke zij tot dat doel 
aanvragen, zijn vrij van zegel en worden hun door de griffiers 
vrij van alle kosten uitgereikt. 

Alle stukken en exploitcn, die van de voogdijraden uitgaan, 
zijn vrij van zegel en worden, voor zooverre hun registratie 
vereischt is, gratis geregistreerd. 

Exploiten, ten verzoeke van de voogdijraden door de deurwaarders 
uitgebracht, worden vergoed volgens het gewone 
tarief. Procureurs, van wier diensten de voogdijraden gebruik 
maken, kunnen salaris in rekening brengen. 

Wanneer de voogdijraden zich op grond van een der bepalingen 
van dezen titel of van de titels XI, XII, XII A, XIII, 
XVI of XVI A van dit boek tot den rechter wenden, kunnen zij 
zonder procureur of advocaat optreden. 

Artikel XI. 

Na den in artikel X vervatten vijftienden titel wordt ingevoegd 
een nieuwe Titel, luidende: 

ZESTIENDE TITEL. 

Van onderhoudsverplichtingen tusschen bloeden 
aanverwanten. 

EERSTE AFDEEUXG. 

Van de onderhoudsverplichtingen tusschen bloeden 
aanverwanten 
in rechte linie. 

Artikel 462. 

Een kind heeft geen rechtsvordering tegen zijn ouders tot 
het bekomen van een gevestigden stand door huwelijksuitzet 
of op andere wijze. 

Artikel 463. 

Ieder is verplicht zijn behoeftige bloedverwanten in de rechte 
linie te onderhouden. 

Artikel 464. 

Behuwd-kinderen zijn verplicht hun behoeftige schoonouders 
te onderhouden; deze verplichting is wederkeerig. 

Bedoelde verplichting bestaat niet: 

o. tusschen de schoonouders en hun behuwd-kind, indien 
diens huwelijk ontbonden is en daaruit geen nakomelingen 
in leven zijn; 

b. jegens een behuwd-kind, wiens huwelijk ontbonden is, 
nadat tegen hem een eisch tot echtscheiding is toegewezen 
; 

c. jegens een behuwd-kind, tegen hetwelk een eisch tot scheiding 
van tafel en bed is toegewezen, nadat het vonnis in 
kracht van gewijsde is gegaan; 

d. jegens een van het gezag over zijn wettige kinderen ontzet 
behuwd kind, 
wiens huwelijk is ontbonden; 

e. jegens een hertrouwde schoonmoeder of schoondochter. 

Artikel 465. 

Tusschen een natuurlijk kind en zijn moeder bestaat de wederkeerige 
verplichting elkaar in geval van behoeftigheid te onderhouden. 


Tusschen een natuurlijk kind en zijn vader bestaat zoodanige 
wederkeerige verplichting slechts, wanneer de vader het kind 
erkend heeft; de vader kan zijnerzijds echter geen aanspraak 
op onderhoud maken, wanneer hij het kind eerst na diens 
meerderjarigheid heeft erkend. 

Artikel 466. 

Wanneer degene, die tot onderhoud verplicht is, bewijst 
buiten staat te zijn het geld, daartoe vereischt, op te brengen, 
kan de rechtbank bevelen, dat hij dengene, aan wien hij onderhoud 
verschuldigd is, bij zich in huis zal nemen en aldaar van 
het noodige voorzien. 

Ouders zijn steeds bevoegd den rechter te verzoeken hun toe 
te staan zich van hun onderhoudsplicht jegens hun behoeftig 
meerderjarig kind op de in het eerste lid omschreven wijze (e 
kwijten. 

Handelingen der Staten-Generaal. Bijlagen. 194(3—1947. 




34 

25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voor 

TWEEDE AFDEELING. 

Van de onderhoudsverplichtingen van ouders jegens hun 
minderjarige hinderen. 

Artikel 467. 

Ouders zijn verplicht naar draagkracht te voorzien in de verzorging 
en opvoeding hunner minderjarige kinderen. 

Artikel 468. 

Wordt deze verplichting niet behoorlijk nagekomen door een 
ouder, die het gezag over zijn kinderen niet uitoefent, dan kunnen, 
behoudens in het geval bedoeld bij artikel 344, eerste lid, 
zoowel de voogdijraad, als degene, die over de kinderen het 
gezag uitoefent, de rechtbank verzoeken het bedrag te bepalen, 
dat deze ouder — wekelijks, maandelijks of driemaandelijks — 
ten behoeve zijner kinderen aan den voogdijraad zal moeten uitkeeren. 


Artikel 469. 

Op verzoek van belanghebbenden of van den voogdijraad kan 
de rechtbank de bepaling van het in artikel 468 bedoelde bedrag 
verbinden aan: 

a. de voogdijregeling, die zij naar aanleiding van de gerechtelijke 
ontbinding des huwelijks ten aanzien van de minderjarige 
kinderen der echtgonooten treft; 

b. elke wijziging der onder a bedoelde regeling; 

c. de regeling van de uitoefening van de ouderlijke macht 
na scheiding van tafel en bed; 

d. elke wijziging der onder c bedoelde regeling; 

e. een ingevolge artikel 304a gegeven voorziening in de 
voogdij; 

ƒ. de beslissing, waarbij een ouder van het gezag over zijn 
kinderen wordt ontheven of ontzet. 

Artikel 469a. 

Indien de rechter of de voogdijraad krachtens een bevoegdheid, 
hem bij eenige bepaling der voorgaande titels toegekend, 
de kosten van verzorging en opvoeding van een minderjarige 
geheel of ten deele ten laste van den staat brengt, geschiedt 
zulks met inachtneming van regelen, bij algemeenen maatregel 
• van bestuur te stellen. 

Artikel XII. 

Vóór den zeventienden titel wordt ingevoegd een nieuwe 
Titel luidende: 

ZESTIENDE TITEL A. 

Van de bepaling, wijziging en intrekking van uitkeeringen 
tot onderhoud. 

Artikel 470. 

Het onderhoud, krachtens dit boek verschuldigd, wordt bepaald, 
eenerzijds naar de behoeften van den tot onderhoud 
gerechtigde, anderzijds naar het inkomen en vermogen van den 
tot uitkeering verplichte in verband met het getal en de hoedanigheid 
der andere personen, wier onderhoud volgens dit boek 
te zijnen laste komt. 

Overeenkomsten, waarbij van een krachtens dit boek verschuldigd 
onderhoud wordt afgezien, zijn niet verbindend. 

Artikel 471. 

De bij overeenkomst of door den rechter vastgestelde uitkeering 
itot onderhoud kan door de rechtbank worden gewijzigd 
of ingetrokken. 

Zij gaat hiertoe slechts over op verzoek van den tot onderhoud 
veroordeelde of van dengene, aan wien of te wiens behoeve 
de uitkeering betaald wordt, en alleen op grond van deze 
overweging, dat de uitkeering niet of niet meer voldoet aan de 
maatstaven, naar welke zij ingevolge artikel 470 moet worden 
bepaald. 

Artikel 472. 

De rechter, die een uitkeering tot levensonderhoud bepaalt, 
wijzigt of intrekt, stelt tevens den dag vast, waarop deze bepa


komende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

hng, wijziging of intrekking in werking treedt, en bepaalt zoo 
noodig het bedrag, dat dienvolgens moet worden bijbetaald of 
terugbetaald. 

Artikel XIII. 

De zeventiende titel ondergaat de volgende wijzigingen: 
Het tweede lid van artikel 478 wordt gelezen: 
Nogtans zal hij voor zijn 21sten verjaardag geen huwelijk 
kunnen sluiten, zonder de door artikelen 92 en 93 vereischte 
toestemming zijner ouders of grootouders, of het deze toestemming 
vervangende regterlijk verlof te hebben verkregen. 
Het tweede lid van artikel 480 wordt gelezen: 
Zij wordt niet verleend tegen den wil der ouders, voor zooverre 
dezen het gezag over den minderjarige uitoefenen, met 
inachtneming nogtans van het tweede lid van artikel 356. 
Het eerste lid van artikel 481 wordt gelezen: 

Voordat de kantonregter eene beslissing neemt, worden — 
voor zooverre zij niet van het gezag over hem zijn ontzet — zoo 
mogelijk beide ouders van den minderjarige opgeroepen. Staat 
de minderjarige onder voogdij, dan worden bovendien zijn 
voogd en toeziende voogd en desgewenscht zijne bloeden 
aanverwanten 
opgeroepen. 

Het tweede lid van artikel 485 wordt gelezen: 

De intrekking geschiedt op verzoek van den voogd of toezienden 
voogd van den minderjarige, of — met inachtneming 
van het tweede lid van artikel 356 — op verzoek van een zijner 
ouders, voor zooverre dezen het gezag over hem uitoefenen. 

Artikel XIY. 

De achttiende titel ondergaat de volgende wijzigingen: 

In artikel 503 worden de woorden ,,de vijfde afdeeling van 
den zestienden titel van dit boek" vervangen door de woorden 
„artikel 393 van dit wetboek en bij de artikelen 957—960 van 
het Wetboek van Burgerlijke Itegtsvordering". 

Artikel 506 wordt in twee artikelen gesplitst en gelezen: 

Artikel 506. 

Een onder curatele gestelde wordt geacht in de onmogelijkheid 
te verkeeren de ouderlijke macht uit te oefenen; zijne 
minderjarige kinderen kunnen evenwel geen huwelijk aangaan, 
noch bedingen deswege maken, dan met inachtneming der voorschriften 
van de artikelen 92, 93, 94 en 206. 

Overigens staat de onder curatele gestelde gelijk met den 
minderjarige. 

De wegens verkwisting, gewoonte van drankmisbruik of zwakheid 
van vermogens onder curatele gestelde behoeft tot het 
aangaan van een huwelijk de toestemming van zijnen curator en 
toezienden curator. De artikelen 94, eerste lid," 116, 146 en 206 
vinden overeenkomstige toepassing. 

Artikel 507. 

De artikelen 78a, 375—377, 394, 401, tweede lid, 403—417, 
419, 420, 424, 426 en 427—460 van dit wetboek, alsmede de 
artikelen 4. onder 10°., 900—910, 913—916. 920—924, 947— 
949, 956 en 965—968 van het Wetboek van Burgerlijke Kegtsvordering 
vinden bij curatele overeenkomstige toepassing, met 
dien verstande nogtans, dat: 

a. de in genoemde artikelen voorkomende voorschriften betreffende 
de voogdijraden buiten toepassing blijven; 

b. in de artikelen 449—452 van dit wetboek, in plaats van 
„voogdijraad", wordt gelezen „officier van justitie". 

De huidige artikelen 507 en 514 vervallen. 

Artikel XY. 

Het tweede boek ondergaat de volgende wijzigingen: 

Artikel 909 wordt gelezen: 

Artikel 909. 

Indien de overledene natuurlijke kinderen heeft achtergelaten, 
tot wie hij ingevolge artikel 336 in burgerlijke betrekkingen 
stond, wordt de nalatenschap gebeurd op de wijze, als bij de 
volgende artikelen is bepaald. 

De artikelen 914—916 vervallen. 
25 3 35 

Wijziging van de bepalingen betreffende liet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 917 wordt gelezen: 

Artikel 917. 

De nalatenschap van een natuurlijk kind, overleden zonder 
nakomelingschap en zonder echtgenoot na te laten, vervalt aan 
deszelfs moeder, of aan den vader, die hetzelve erkend heeft, 
of, indien beiden in leven zijn, aan ieder voor de helft. 

Artikel 920 wordt gelezen: 

Artikel 920. 

Indien een bloedverwant zijner moeder overlijdt zonder nabestaanden 
in erfelijken graad of langstlevenden echtgenoot achter 
te laten, is het natuurlijk kind gerechtigd de nalatenschap te 
vorderen met uitsluiting van den staat; gelijk regt op de 
nalatenschap van eenen bloedverwant zijns vaders heeft slechts 
het erkende natuurlijk kind. 

En indien het natuurlijk kind sterft, zonder afstammelingen, 
noch langstlevenden echtgenoot, noch ouders, noch natuurlijke 
broeders of zusters of nakomelingen van dezen achter te laten, 
behoort deszelfs nalatenschap insgelijks, en met uitsluiting van 
den staat, aan de naaste bloedverwanten zijner moeder, of — 
indien het door hem erkend is — aan die zijns vaders; met dien 
verstande, dat — indien zoowel bloedverwanten zijner moeder, 
als bloedverwanten zijns vaders in leven zijn — de nalatenschap 
voor de helft aan dezen en voor de helft aan genen behoort. 

De verdeeling in beide liniën geschiedt volgens de regelen, 
omtrent gewone erfopvolging voorgeschreven. 

De aanhef van artikel 955 wordt gelezen: 

Indien de overledene moeder van wettige en natuurlijke, of 
vader van wettige en erkende natuurlijke kinderen was, zullen 
deze natuurlijke kinderen uit de enz. 

Artikel 963 wordt gelezen: 

Artikel 963. 
Het natuurlijke kind heeft een wettelijk erfdeel in de nalatenschap 
van zijne moeder, en — indien het door dezen erkend 

is van zijnen vader. Dit wettelijk erfdeel is gelijk aan de 

helft van zijn erfdeel bij versterf. 

De aanhef van art. 964 wordt gelezen: 

Bij gebreke van legitimarissen mogen de enz. 

Het eerste lid van artikel 1124 wordt gelezen: 

Artikel 1124. 
De deskundigen worden benoemd door de belanghebbenden 
of ingeval van verschil, alsmede, wanneer zich onder de erfgenamen 
personen bevinden, die het vrije beheer over hunne 
goederen niet bezitten — door den kantonregter. De te dezen 
bevoegde kantonregter is die, binnen wiens kanton de erfenis 
is opengevallen, of — voor zooverre het de waardeering van 
onroerende goederen betreft — die, binnen wiens kanton deze 
goederen gelegen zijn. . 

In den tweeden regel van artikel 1143 wordt „onderhoud" 
vervangen door „verzorging". 

In artikel 1105, onder 7°., wordt tusschen „hunne" en 
voogden" ingevoegd „ouders,"; voorts wordt „zestienden 
titel' vervangen door „vijftienden titel" en „onderhoud en 
opvoeding" door „verzorging en opvoeding". 

Artikel XYI. 

Het derde boek ondergaat de volgende wijzigingen: 

Artikel 1484 vervalt. 

In het eerste lid van artikel 1638<; wordt het woord „beslaglegger" 
vervangen door „hij, te wiens behoeve het beslag 
gelegd wordt". 

Het eerste en tweede lid van artikel 1722 worden gelezen: 

Artikel 1722. 

Schenkin" aan minderjarigen, die onder ouderlijke magt 
staan, kan worden aangenomen door den vader of — indien zij 
de ouderlijke magt alleen uitoefent — door de moeder. 

Schenking, aan onder voogdij staande minderjarigen of onder 
curatele gestelden gedaan, wordt aangenomen door den voogd 
of curator, die echter, indien aan de schenking lasten of voorwaarden 
zijn verbonden, zulks niet zonder magtiging van den 
kantonregter mag doen. 

In het derde lid van artikel 1722 wordt in plaats van „regtbank" 
gelezen „kantonregter". 

In het tweede lid van artikel 1889 wordt ,,loden" vervangen 
door ,,15en". 

Artikel XYII. 

Het vierde boek ondergaat de volgende wijziging: 

Het tweede lid, onder 2°. en 3°., van artikel 1947 wordt 
gelezen: 

2°. in zaken betreffende onderhoud, krachtens het eerste 
boek verschuldigd, daaronder begrepen de in artikel 344c 
bedoelde vergoeding, 

3°. in zaken betreffende ouderlijke macht en voogdij, 

HOOFDSTUK II. 

Wijzigingen en aanvulling van het Wetboek van 
Burgerlijke Iiechtsvordering. 

Artikel XYIII. 

Het eerste boek ondergaat de volgende wijzigingen : 

In artikel 4 wordt — onder vernummering van 10°. tot 11°. — 
een nieuwe bepaling, genummerd 10°., opgenomen, luidende: 

10°. Ten aanzien van eenen minderjarige, in het geval, bedoeld 
bij het tweede lid van artikel 78a van het Burgerlijk 
Wetboek, aan den officier van justitie van het arrondissement, 
waarbinnen de minderjarige woonplaats 
heeft; deze zal het oorspronkelijke stuk met „gezien" 
teekenen en het afschrift zoo mogelijk aan den voogd 
doen toekomen. 

Artikel 53, onder 6°., wordt gelezen: 

6°. De benoeming van bewindvoerders en het doen van rekening 
door voogden, curators en bewindvoerders; 

Artikel XIX. 

Het tweede boek ondergaat de volgende wijziging: 

In artikel 4706 wordt, in plaats van „onderhoud en opvoeding" 
gelezen „verzorging en opvoeding", terwijl in plaats van 
„artikel 344/" gelezen wordt „artikel 344c". 

Artikel XX. 

Het derde boek ondergaat de volgende wijzigingen: 

In artikel 678, lid 2, vervallen de woorden „ , op dezelfde 
wijze als dit ten aanzien van minderjarigen bij artikel 444 van 
het Burgerlijk Wetboek is vastgesteld". 

In artikel 685 worden de woorden „eene der andere wijzen 
voorgeschreven bij artikel 447 van het Burgerlijk Wetboek" vervangen 
door de woorden „andere door hem te bepalen wijze". 

In artikel 690 worden de woorden „op de wijze voorgeschreven 
bij artikel 453 van het Burgerlijk Wetboek" vervangen door 
de woorden „in het openbaar, ten overstaan van den toezienden 
voogd, door middel van een bevoegden ambtenaar, en 
volgens de plaatselijke gebruiken". 

In artikel 691 worden de woorden „de wijze, voorgeschreven 
bij artikel 454 van het Burgerlijk Wetboek" vervangen door de 
woorden „andere door haar te bepalen wijze". 

In artikel 820, lid 1, worden de woorden „het tweede, derde, 
vierde en vijfde lid van artikel 374c bis van het Burgerlijk 
Wetboek" vervangen door „artikel 926". 

Het tweede lid wordt gelezen: 

De president zal ook, daartoe gronden vindende, de sommen 
kunnen bepalen, welke de echtgenoot voorloopig zal verstrekken 
tot onderhoud, onderscheidenlijk van de vrouw en van de kinderen, 
welke bij haar mogten verblijven. 
36 25 o 

Wijziging van de bepalingen betreffende iiet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van liet Burgerlijk Wetboek, enz. 

Het slot van het derde lid, te beginnen met „eene maand", 
wordt gelezen: 

„de voogdij van den, ingevolge artikel 284 van het Burgerlijk 
Wetboek, benoemden voogd overeenkomstig artikel 375a 
van dat wetboek begonnen is." 

In artikel 828a, lid 1, onder b wordt „natuurlijk" vervangen 
door „onwettig". 

In lid 2 wordt in plaats van „onderhoud en opvoeding" gelezen 
„verzorging en opvoeding". 

Aan artikel 828c, lid 1, wordt een zin toegevoegd, luidende: 

Indien echter de voogdijraad de indiening van een verweerschrift 
achterwege laat, bepaalt de regtbank — na afloop van 
den voor die indiening geldenden termijn — eenen daig voor het 
verhoor van dengene, onder wiens ouderlijke magt of voogdij de 
betrokken minderjarige staat. 

In artikel 870, onder 1°., wordt in plaats van „onderhoud en 
opvoeding" gelezen „verzorging en opvoeding" en in plaats van 
„artikel 344/" „artikel 344c". 

Artikel XXI. 

Aan hel derde boek wordt toegevoegd een nieuwe Titel, 
luidende: 

ZEVENDE TITEL. 

Van rechtspleging in zaken betreffende ouderlijke 
macht en voogdij. 

EERSTE AFDEELIXG. 

Algemeene Bepalingen. 

§ 1. Verzoeken, 
Artikel 900. 

Alle verzoeken worden schriftelijk ingediend, met redenen 
omkleed, en zoo mogelijk met bescheiden gestaafd. 

Zij vermelden, zoo noodig en zoo mogelijk, de namen en de 
woonen 
verblijfplaatsen: 

a. van de minderjarigen en van derzelver ouders, voogden en 
toeziende voogden; 

b. van vier hunner bloeden 
aanverwanten, met inachtneming 
van artikel 904; 

c. van getuigen, die de feiten, waarop het verzoek gegrond 
is, kunnen staven. 

Artikel 901. 

De voorschriften betreffende „verzoekers" en „verzoeken" 
gelden insgelijks voor het openbaar ministerie en diens vorderingen. 


§ 2. Oproepingen en verhooren. 

Artikel 902. 

Tenzij dienaangaande anders bepaald is, beslist de rechter 
niet dan na verhoor of behoorlijke oproeping van de ouders, 
voogden en toeziende voogden der minderjarigen. 

De oproeping der ouders kan achterwege blijven, voor zooverre 
zij tot de voogdij over hun kinderen onbevoegd zijn. 

Indien de toeziende voogdij openstaat, kan de rechter — tenzij 
de ontzetting of ontheffing van den voogd verzocht is — de 
zaak aanhouden, totdat in de toeziende voogdij is voorzien. 

In geval een verzoek van een ouder om met het gezag over 
zijn kind te worden belast 

a. slechts kan worden afgewezen bij gegronde vrees, dat bij 
inwilliging de belangen van het kind zouden worden verwaarloosd, 
of 

b. slechts kan worden ingewilligd, indien de rechter zulks 
in het belang van het kind wenschelijk oordeelt, 

wordt daarover niet beslist, dan nadat ook de echtgenoot des 
verzoekers en de voogdijraad gehoord of behoorlijk opgeroepen 
zijn.' 

Artikel 903. 
De rechter is bevoegd bloeden 
aanverwanten der minderjarigen, 
alsmede getuigen en den voogdijraad ten verhoore te 
doen oproepen. 

Getuigen worden onder eede gehoord; ook bloeden 
aanverwanten 
kunnen als getuigen gehoord worden. 

De rechter kan ook andere personen, die ten dage van het 
verhoor mede verschenen zijn, als getuigen hooren. 

Hij kan insgelijks een nader verhoor van door hem aan te 
wijzen getuigen bevelen. 

Een nader verhoor moet volgen binnen drie weken na het 
voorafgaande. 

Artikel 904. 

Indien de rechter het verhoor van bloeden 
aanverwanten 
bevolen heeft, worden zoo mogelijk vier der naaste bloedverwanten 
des minderjarigen, bij voorkeur uit beide liniën, ten 
verhoore opgeroepen. 

De opgeroepenen moeten meerderjarig zijn en binnen het 
Rijk in Europa woonachtig. 

Verschijnt een opgeroepen bloedof 
aanverwant niet, dan kan 
de rechter een anderen, zelfs in verderen graad, doen oproepen. 

Artikel 905. 

Met uitzondering van de getuigen, kan ieder ten verhoore 
opgeroepene verschijnen bij een bijzonderen gevolmachtigde. 

De rechter kan bevelen, dat hij, die zich kan doen vertegenwoordigen, 
in persoon verschijne. 

Artikel 906. 

De rechter of de voorzitter van het gerecht bepaalt dag en uur 
van het verhoor, behoudens het voorschrift van artikel 929, 
eerste lid. 

Artikel 907. 

De oproepingen geschieden: 

1°. indien het verzoek door een procureur is ingediend, door 
dezen procureur; 

2°. indien het verhoor bevolen is bij vonnis van gerechtelijke 
ontbinding des huwelijks of van scheiding van tafel en 
bed, door den procureur van de meest gereede partij; 
3°. in alle andere gevallen door den griffier. 
De oproepingen door den griffier geschieden bij aangeteekenden 
brief, uiterlijk 2 dagen na de bepaling van den dag van het 
verhoor te verzenden. 

Artikel 908. 

De oproeping van personen, wier woonen 
verblijfplaats onbekend 
zijn, geschiedt op een door den rechter te bepalen wijze. 

§ 3. Beschikkingen. 
Artikel 909. 

De beschikkingen worden gegeven uiterlijk veertien dagen 
na het laatste verhoor. Zij worden op straffe van nietigheid met 
redenen omkleed. Zij kunnen worden uitvoerbaar verklaard bij 
voorraad. 

Voor zooverre beschikkingen, houdende voorziening in het 
over minderjarigen uit te oefenen gezag — daaronder begrepen 
de toeziende voogdij — niet zijn uitvoerbaar verklaard bij voorraad, 
kunnen zij niet worden ten uitvoer gelegd, voordat zij in 
kracht van gewijsde zijn gegaan. 

Indien de beschikking in het openbaar moet worden uitgesproken, 
deelt de rechter bij het laatste verhoor dag en uur der 
uitspraak mede. 

§ 4. Verzet en hooger beroep. 
Bijlagen 25 3 Tweede Kamer 37 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

De termijn van beroep loopt gedurende drie weken na de 
dagteekening der beschikking, of — indien deze in het openbaar 
wordt uitgesproken — na den dag der uitspraak. 

De rechter in hooger beroep beslist met den meesten spoed 
en bij met redenen omkleede beschikking. 

§ 5. De kinderrechter. 

Artikel 911. 

De kinderrechter neemt deel aan de behandeling van alle 
zaken, waarover de rechtbank beslist. 

§ 6. Het openbaar ministerie. 

Artikel 912. 

Het openbaar ministerie verleent zoo noodig zijn medewerking: 


o. tot de voorgeleiding van een minderjarige voor den kinderrechter 
ingevolge artikel 372 van het Burgerlijk Wetboek 
en artikel 937 van dit Wetboek; 

b. tot de overbrenging van een minderjarige naar een inrichting 
ingevolge de artikelen 372a, 372b en 418 van het 
Burgerlijk Wetboek; 

c. tot de tenuitvoerlegging der bevelen, bedoeld in artikel 
925; 

d. tot de tenuitvoerlegging der beschikkingen, bedoeld in artikel 
374/, laatste lid, van het Burgerlijk Wetboek. 

§ 7. De mededeelingen van den griffier. 

Artikel 913. 

Van elke beschikking met betrekking tot het — blijvend of 
tijdelijk — over minderjarigen uit te oefenen gezag, daaronder 
begrepen de toeziende voogdij, doet de griffier uiterlijk op den 
tweeden dag na haar dagteekening mededeeling: 

o. aan dengene, die ingevolge deze beschikking het gezag zal 
uitoefenen; 

b. aan dengene, die dientengevolge het gezag in rechte of 
in feite zal verliezen; 

c. aan den voogdijraad. 

Artikel 914. 

Indien een beschikking, als bedoeld bij het voorgaande artikel, 
bij voorraad uitvoerbaar verklaard is, maakt de griffier bij zijn 
mededeeling van deze omstandigheid melding. 

Voorts herinnert hij daarbij: 

a. den benoemden voogd en toezienden voogd, voor zooverre 
noodig, aan de verplichting tot eedsaflegging voor den 
kantonrechter hunner woonplaats; 

b. den benoemden voogd aan de verplichting tot boedelbeschrijving 
overeenkomstig artikel 428 van het Burgerlijk 
Wetboek; 

c. den aftredenden voogd aan de verplichting tot het doen 
van rekening en verantwoording overeenkomstig artikel 
455 en volgende van het Burgerlijk Wetboek. 

Artikel 915. 

Heeft de rechter een voogd benoemd, dan doet de griffier, 
behalve in het geval, bij artikel 916 voorzien, uiterlijk op den 
tweeden dag na de dagteekening der beschikking hiervan mededeeling 
aan den kantonrechter van de woonplaats van dezen 
voogd. 

Artikel 916. 

Heeft de rechter een gehuwde vrouw tot voogdes of toeziende 
voogdes benoemd, dan doet de griffier uiterlijk op den in artikel 
^915 bedoelden dag van deze benoeming mededeeling aan 
den kantonrechter, te wiens griffie zij zich tot aanvaarding der 
voogdij moet bereid verklaren. 

De griffier van het kantongerecht, aan wien een gehuwde 
vrouw "verklaard heeft de haar opgedragen voogdij te aanvaarden, 
zendt daarvan bericht aan den kantonrechter van haar 
woonplaats. 

Artikel 917. 

Van de opdracht eener voogdij aan een rechtspersoon doet 
de griffier van den rechter, die de voogdijbenoeming gedaan 
heeft, mededeeling aan den voogdijraad, binnen wiens ïessort 
die rechtspersoon gevestigd is. 

Artikel 918. 

Voor zooverre de ondertoezichtstelling van een minderjarige 
buiten tegenwoordigheid van zijn ouders of voogd is uitgesproken, 
doet de griffier hun de in artikel 939 bedoelde mededeelingen 
uiterlijk op den tweeden dag na de uitspraak. 

Indien de ondertoezichtstelling is uitgesproken buiten tegenwoordigheid 
van den daarbij benoemden gezinsvoogd, doet do 
griffier dezen laatste uiterlijk op den tweeden dag na de uitspraak 
van zijn benoeming mededeeling. 

Met inachtneming van denzelfden termijn doet de griffier 
den in het eerste en tweede lid genoemde personen mededeeling: 

a. van elke beschikking strekkende tot verlenging der ondertoezichtstelling; 


b. van de beschikking strekkende tot vervanging van den 
gezinsvoogd; 

c. van de beschikkingen, gegeven ingevolge de artikelen 
371, 372a, 372(> of 418 van het Burgerlijk Wetboek. 

Artikel 919. 

Van iedere beslissing, gegeven ingevolge de artikelen 468 en 
469 van het Burgerlijk Wetboek, doet de griffier uiterlijk op 
den tweeden dag na haar dagteekening mededeeling: 

a. aan den tot uitkeering verplichten ouder; 

b. aan den wettelijken vertegenwoordiger van den minderjarige; 


c. aan den voogdijraad. 

Van de beslissing, bedoeld bij artikel 927, doet de griffier 
uiterlijk op den tweeden dag na haar dagteekening mededeeling 
aan de tot uitkeering verplichte ouders of aan den wettelijken 
vertegenwoordiger van den tot uitkeering verplichten minderjarige, 
alsmede aan den voogdijraad. 

Artikel 920. 

Ten minste veertien dagen voor den dag, waarop de voogd 
zijn periodieke rekening moet doen, herinnert de griffier van 
het kantongerecht zijner woonplaats hem aian deze verplichting, 
onder mededeeling van het uur, waarop hij dien dag met den 
toezienden voogd voor den kantonrechter moet verschijnen; een 
afschrift van zijn brief zendt de griffier aan den toezienden 
voogd. 

Artikel 921. 

De griffier van het kantongerecht doet, indien een in zijn 
kanton woonachtige voogd zijn woonplaats naar een ander kanton 
verplaatst heeft, hiervan mededeeling aan den rechter van 
laatstbedoeld kanton, onder toezending van de onder hem berustende 
tot de voogdij betrekkelijke bescheiden. 

Artikel 922. 

Nadat een voogd rekening en verantwoording heeft afgelegd 
aan een in een ander kanton woonachtigen opvolgenden voogd, 
zendt de griffier van het kantongerecht der woonplaats van den 
afgetreden voogd alle onder hem berustende tot de voogdij betrekkelijke 
bescheiden toe aan het kantongerecht der woonplaats 
van den opvolgenden voogd. 

Artikel 923. 

De griffier doet alle voorgeschreven mededeelingen en zendingen 
bij aangeteekenden brief. 

§ 8. Eedsaflegging van voogden en toeziende voogden. 

Artikel 924. 

Indien een door den rechter benoemde voogd of toeziende 
voogd bij zijn benoiming tegenwoordig is, kan hij aanstonds 
den vereischten eed afleggen. 
25 3 

39 

Wijziging van de bepalingen betreffende liet kinderrecht, v 

of — bij gebreke van een woonplaats hier te lande — van de 
verblijfplaats des minderjarigen. 

De kinderrechter, die een minderjarige onder toezicht heeft 
gesteld, kan de vervulling van de taak, welke uit de artikelen 
366—372o en 418 van het Burgerlijk Wetboek voor hem voortvloeit, 
overdragen aan den kinderrechter van de woonof 
verblijfplaats 
van dien minderjarige. Bij algemeenen maatregel 
van bestuur worden hieromtrent nadere regelen gesteld. 

Artikel 936. 

Op het overeenkomstig artikel 935, eerste lid, ingediende verzoekschrift 
teekent de griffier den datum van indiening aan. 

tenzij het verzoek van den voogdijraad is uitgegaan, zendt 
hij dezen onverwijld een afschrift van het verzoekschrift en van 
de daarbij gevoegde bescheiden. 

Binnen veertien dagen, of, indien de ouders buiten bet Rijk 
in Europa verblijven, binnen twee maanden na de indiening van 
het verzoek heeft het vereischte verhoor plaats, waartoe ook 
de voogdijraad en — indien de kinderrechter zulks wenschelijk 
acht — de minderjarige worden opgeroepen. 

Bij de oproeping van de ouders worden hun, tenzij het verzoek 
door hen is ingediend, beknopt de gronden medegedeeld, 
waarop het verzoek berust. 

Artikel 937. 

Bij niet-verschijning van den minderjarige kan de kinderrechter 
een naderen dag bepalen, waarop dezelve voor hem gebracht 
zal worden. 

Verschijnt de minderjarige alsdan wederom niet, dan wordt 
de zaak zonder hem behandeld. 

Artikel 938. 

De behandeling der zaak geschiedt ter terechtzitting met gesloten 
deuren, waartoe de kinderrechter om bijzondere redenen 
toegang kan verleenen. 

Binnen veertien dagen na het laatste verhoor wordt de met 
redenen omkleede beschikking in het openbaar uitgesproken. 

Artikel 939. 

Bij de uitspraak brengt de kinderrechter, onder mededeeling 
van den naam van den gezinsvoogd, den ouders in herinnering: 

1°. dat zij bij de verzorging en opvoeding van den minderjarige 
de aanwijzigen van dezen gezinsvoogd moeten 
volgen; 

2°. dat zij bij meeningsverschil met denzelve zich op hem, 
den kinderrechter, kunnen beroepen. 

Artikel 940. 

Tegen voorloopige ondertoezichtstelling, ingevolge artikel 368 
van het Burgerlijk Wetboek, is geenerlei voorziening toegelaten. 

De beschikking kan zonder eenig voorafgaand verhoor gegeven 
worden. 

Artikel 941. 

Tegen de ingevolge artikel 365 van het Burgerlijk Wetboek 
gegeven beschikking kan de ouder, zonder wiens voorafgaand 
verhoor dezelve gegeven is, in verzet komen. 

Hooger beroep tegen deze beschikking staat open: 

it. voor hem, wiens verzoek is afgewezen; 

b. voor den ouder, ondanks wiens tegenspraak het verzoek is 
toegewezen. 

Tegen de ingevolge artikel 367 van het Burgerlijk Wetboek 
gegeven beschikking kan elk der ouders in hooger beroep komen. 

Artikel 942. 

De beschikking tot verlenging der ondertoezichtstelling wordt 
niet gegeven, dan nadat ook de gezinsvoogd gehoord of behoorlijk 
opgeroepen is. 

Tegen bedoelde beschikking kan elk der ouders in hooger 
beroep komen. 

komende in het eerste bock van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 943. 

De in artikel 371 van het Burgerlijk Wetboek bedoelde be* 
slissing over een meeningsverschil tusschen een ouder en den 
gezinsvoogd wordt op een van beider mondeling of schriftelijk 
verzoek door den kinderrechter gegeven. 

De beschikking wordt gegeven na verhoor of behoorlijke oproeping 
van de andere partij; andere oproepingen en verhooren zijn 
niet vereischt. 

De kinderrechter beslist met den meesten spoed bij met redenen 
omkleede beschikking. 

Van deze beschikking kan de ouder in hooger beroep komen. 

Artikel 944. 

De beschikkingen, bedoeld in artikel 372a van het Burgerlijk 
Wetboek, kunnen worden gegeven zonder voorafgaand verhoor; 
tot verlenging der plaatsing in het observatiehuis besluit de 
kinderrechter nochtans niet dan na inlichtingen te hebben ingewonnen 
bij het hoofd der inrichting. 

Tegen bedoelde beschikkingen kan ieder der ouders in hooger 
beroep komen. 

Artikel 945. 

De beschikkingen, bedoeld in artikel 3726 van het Burgerlijk 
W'etboek, worden niet gegeven, dan nadat ook de gezinsvoogd 
gehoord of behoorlijk opgeroepen is. 

Tot verlenging der plaatsing van den minderjarige in een inrichting, 
als bedoeld in artikel 3726 van het Burgerlijk Wetboek, 
besluit de kinderrechter niet dan na bovendien inlichtingen 
te hebben ingewonnen bij het hoofd der inrichting. 

Tegen de in dit artikel bedoelde beschikkingen kan elk der 
ouders in hooger beroep komen. 

Artikel, 946. 

De bepalingen van deze paragraaf zijn van overeenkomstige 
toepassing bij ondertoezichtstelling van onder voogdij staande ' 
minderjarigen. 

Tot de verhooren, voorafgaande aan de beschikkingen, bedoeld 
in de artikelen 365, 369, 371, tweede en derde lid, 372a, 
3726 en 372c van het Burgerlijk Wetboek, is oproeping van den 
toezienden voogd niet vereischt. 

§ 3. Ontheffing en ontzetting ïan ouderlijke macht en voogdij. 
Artikel 947. 

Verzoeken tot ontheffing of ontzetting van ouders, voogden 
of toeziende voogden worden ingediend bij de arrondissementsrechtbank 
van de woonplaats of laatste woonplaats hier Ie lande 
van den te ontheffen of te ontzetten persoon, of — bij gebreke 
hiervan — van de verblijfplaats van een of meer der minderjarigen. 
Verblijven in het laatstbedoelde geval de minderjarigen 
in verschillende arrondissementen, dan doet de indiening van 
bedoeld verzoek bij een der bevoegde rechtbanken de bevoegdheid 
der andere eindigen. 

Het verzoek behelst zoo noodig en zoo mogelijk een voorstel 
aangaande de wijze, waarop in het over de kinderen uit te 
oefenen gezag kan worden voorzien. 

De artikelen 936 en 938 zijn van overeenkomstige toepassing. 

Artikel 948. 

Hij die ingevolge de artikelen 374, 374c, 419 of 423 van het 
Burgerlijk Wetboek van de ouderlijke macht, de voogdij of toeziende 
voogdij is ontheven of ontzet, zonder dat zijn voorafgaand 
verhoor heeft plaats gehad, kan hiertegen in verzet 
komen. 

Tegen de beschikking op een verzoek tot ontheffing of ontzetting 
staat hooger beroep open: 

a. voor dengene, wiens verzoek tot ontheffing of ontzetting 

is afgewezen ; 
25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende liet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

of — bij gebreke van een woonplaats hier te lande — van de 
verblijfplaats des minderjarigen. 

De kinderrechter, die een minderjarige onder toezicht heeft 
gesteld, kan de vervulling van de taak, welke uit de artikelen 
366—372c en 418 van het Burgerlijk Wetboek voor hem voortvloeit, 
overdragen aan den kinderrechter van de woonof 
verblijfplaats 
van dien minderjarige. Bij algemeenen maatregel 
van bestuur worden hieromtrent nadere regelen gesteld. 

Artikel 936. 

Op het overeenkomstig artikel 935, eerste lid, ingediende verzoekschrift 
teekent de griffier den datum van indiening aan. 

Tenzij het verzoek van den voogdijraad is uitgegaan, zendt 
hij dezen onverwijld een afschrift van het verzoekschrift en van 
de daarbij gevoegde bescheiden. 

Binnen veertien dagen, of, indien de ouders buiten het Rijk 
in Europa verblijven, binnen twee maanden na de indiening van 
het verzoek heeft het vereischte verhoor plaats, waartoe ook 
de voogdijraad en — indien de kinderrechter zulks wensehelijk 
acht — de minderjarige worden opgeroepen. 

Bij de oproeping van de ouders worden hun, tenzij het verzoek 
door hen is ingediend, beknopt de gronden medegedeeld, 
waarop het verzoek berust. 

Artikel 937. 

Bij niet-verschijning van den minderjarige kan de kinderrechter 
een naderen dag bepalen, waarop dezelve voor hem gebracht 
zal worden. 

Verschijnt de minderjarige alsdan wederom niet, dan wordt 
de zaak zonder hem behandeld. 

Artikel 938. 

De behandeling der zaak geschiedt ter terechtzitting met gesloten 
deuren, waartoe de kinderrechter om bijzondere redenen 
toegang kan verleenen. 

Binnen veertien dagen na het laatste verhoor wordt de met 
redenen omkleede beschikking in het openbaar uitgesproken. 

Artikel 939. 

Bij de uitspraak brengt de kinderrechter, onder mededeeling 
van den naam van den gezinsvoogd, den ouders in herinnering: 

1°. dat zij bij de verzorging en opvoeding van den minderjarige 
de aanwijzigen van dezen gezinsvoogd moeten 
volgen; 

2°. dat zij bij meeningsverschil met denzelve zich op hem, 
den kinderrechter, kunnen beroepen. 

Artikel 940. 

Tegen voorloopige ondertoezichtstelling, ingevolge artikel 368 
van het Burgerlijk Wetboek, is geenerlei voorziening toegelaten. 

De beschikking kan zonder eenig voorafgaand verhoor gegeven 
worden. 

Artikel 941. 

Tegen de ingevolge artikel 365 van het Burgerlijk Wetboek 
gegeven beschikking kan de ouder, zonder wiens voorafgaand 
verhoor dezelve gegeven is, in verzet komen. 

Hooger beroep tegen deze beschikking staat open: 

it. voor hem, wiens verzoek is afgewezen; 

b. voor den ouder, ondanks wiens tegenspraak het verzoek is 
toegewezen. 

Tegen de ingevolge artikel 367 van het Burgerlijk Wetboek 
gegeven beschikking kan elk der ouders in hooger beroep komen. 

Artikel 942. 

De beschikking tot verlenging der ondertoezichtstelling wordt 
niet gegeven, dan nadat ook de gezinsvoogd gehoord of behoorlijk 
opgeroepen is. 

Tegen bedoelde beschikking kan elk der ouders in hooger 
beroep komen. 

Artikel 943. 

De in artikel 371 van het Burgerlijk Wetboek bedoelde be^ 
slissing over een meeningsverschil tusschen een ouder en den 
gezinsvoogd wordt op een van beider mondeling of schriftelijk 
verzoek door den kinderrechter gegeven. 

De beschikking wordt gegeven na verhoor of behoorlijke oproeping 
van de andere partij; andere oproepingen en verhooren zijn 
niet vereischt. 

De kinderrechter beslist met den meesten spoed bij met redenen 
omkleede beschikking. 

Van deze beschikking kan de ouder in hooger beroep komen. 

Artikel 944. 

De beschikkingen, bedoeld in artikel 372a van het Burgerlijk 
Wetboek, kunnen worden gegeven zonder voorafgaand verhoor; 
tot verlenging der plaatsing in het observatiehuis besluit de 
kinderrechter nochtans niet rlai) na inlichtingen te hebben ingewonnen 
bij het hoofd der inrichting. 

Tegen bedoelde beschikkingen kan ieder der ouders in hooger 
beroep komen. 

Artikel 945. 

De beschikkingen, bedoeld in artikel 372b van het Burgerlijk 
Wetboek, worden niet gegeven, dan nadat ook de gezinsvoogd 
gehoord of behoorlijk opgeroepen is. 

Tot verlenging der plaatsing van den minderjarige in een inrichting, 
als bedoeld in artikel 372b van het Burgerlijk Wetboek, 
besluit de kinderrechter niet dan na bovendien inlichtingen 
te hebben ingewonnen bij het hoofd der inrichting. 

Tegen de in dit artikel bedoelde beschikkingen kan elk der 
ouders in hooger beroep komen. 

Artikel 946. 

De bepalingen van deze paragraaf zijn van overeenkomstige 
toepassing bij ondertoezichtstelling van' onder voogdij staande ' 
minderjarigen. 

Tot de verhooren, voorafgaande aan de beschikkingen, bedoeld 
in de artikelen 365, 369, 371, tweede en derde lid, 372a, 
372b en 372c van het Burgerlijk Wetboek, is oproeping van den 
toezienden voogd niet vereischt. 

§ 3. Ontheffing en ontzetting ïan ouderlijke macht en voogdij. 
Artikel 947. 

Verzoeken tot ontheffing of ontzetting van ouders, voogden 
of toeziende voogden worden ingediend bij de arrondissementsrechtbank 
van de woonplaats of laatste woonplaats hier te lande 
van den te ontheffen of te ontzetten persoon, of — bij gebreke 
hiervan — van de verblijfplaats van een of meer der minderjarigen. 
Verblijven in het laatstbedoelde geval de minderjarigen 
in verschillende arrondissementen, dan doet de indiening van 
bedoeld verzoek bij een der bevoegde rechtbanken de bevoegdheid 
der andere eindigen. 

Het verzoek behelst zoo noodig en zoo mogelijk een voorstel 
aangaande de wijze, waarop in het over de kinderen uit te 
oefenen gezag kan worden voorzien. 

De artikelen 936 en 938 zijn van overeenkomstige toepassing. 

Artikel 948. 

Hij die ingevolge de artikelen 374, 374c, 419 of 423 van het 
Burgerlijk Wetboek van de ouderlijke macht, de voogdij of toeziende 
voogdij is ontheven of ontzet, zonder dat zijn voorafgaand 
verhoor heeft plaats gehad, kan hiertegen in verzet 
komen. 

Tegen de beschikking op een verzoek tot ontheffing of ontzetting 
staat hooger beroep open: 

a. voor dengene, wiens verzoek tot ontheffing of ontzetting 
is afgewezen; 

b. voor dengene, wiens ontheffing of ontzetting ondanks zijn 
tegenspraak is uitgesproken. 

Artikel 949. 

Geenerlei voorziening is toegelaten tegen beschikkingen tot 
schorsing van ouders of voogden ingevolge de artikelen 374c, 
374/, 421 of 421a van het Burgerlijk Wetboek. 
io 25 3 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

Artikel 950. 

Indien der rechtbank blijkt, dat tegelijk met het verzoek tot 
ontheffing of ontzetting een verzoek tot ondertoezichtstelling 
aanhangig is, kan zij haar beslissing over het eerstbedoelde verzoek 
aanhouden, totdat de beschikking, waarbij het tweede is 
afgewezen, in kracht van gewijsde is gegaan, dan wel, indien 
de ondertoezichtstelling is uitgesproken, ten hoogste tot het 
einde daarvan. 

Artikel 951. 

De ouder, wiens verzoek, gedaan overeenkomstig artikel 374/)., 
tweede of derde lid, of artikel 424, derde of vierde lid, van het 
Burgerlijk Wetboek, is afgewezen, kan hiertegen in hooger beroep 
komen. 

Artikel 952. 

Alvorens, bij ontheffing of ontzetting, ingevolge de artikelen 
374i of 424 van het Burgerlijk Wetboek in de voogdij en de toeziende 
voogdij te voorzien, kan de rechtbank mede de oproeping 
bevelen dergenen, die haar tijdens het onderzoek schriftelijk verzocht 
hebben met de voogdij te worden belast. 

Artikel 953. 

Verzoeken, gedaan krachtens de artikelen 3741, eerste lid, of 

425 van het Burgerlijk Wetboek, moeten worden ingediend bij 

de rechtbank, die van het verzoek tot ontheffing of ontzetting 
heeft kennis genomen. 

Artikel 954. 

Alvorens te beslissen over verzoeken, gedaan krachtens de 
artikelen 374/, eerste en tweede lid, of 425 van het Burgerlijk 
Wetboek, beveelt de rechtbank mede de oproeping van den 
ouder, wiens herstel verzocht is, en van den voogdijraad. 

Artikel 938 is van overeenkomstige toepassing. 

Artikel 955. 

Tegen de ingevolge artikelen 3747,- of 425 van het Burgerlijk 
Wetboek gegeven beschikkingen in zake het herstel van ontheven 
of ontzette ouders staat hooger beroep open: 

a. voor hem, wiens verzoek tot herstel is afgewezen; 

b. voor hem, ondanks wiens tegenspraak zoodanig verzoek 
is toegewezen; 

c. voor den anderen ouder, indien deze het gezag over de 

kinderen uitoefent. 
Tegen de beschikkingen, bedoeld bij artikel 374?, tweede lid, 
van het Burgerlijk Wetboek, is geenerlei voorziening toegelaten. 

§ 4. Aanvaarding van de voogdij en toeziende voogdij. 

Artikel 956. 

Voor zooverre de verklaring, strekkende tot aanvaarding van 
de voogdij of toeziende voogdij, bedoeld in de artikelen 375o 
en 404 van het Burgerlijk Wetboek, door den betrokkene niet 
is afgelegd ter gelegenheid van zijn benoeming, wordt zij door 
hem in persoon of bij bijzonderen gevolmachtigde afgelegd ter 
griffie van het kantongerecht; 

a. van de woonplaats des minderjarigen, of bij gebreke hiervan, 


b. van zijn laatste woonplaats, of bij gebreke hiervan, 

c. van zijn werkelijk verblijf binnen het Rijk in Europa, of 
bij gebreke hiervan, 

d. van Amsterdam. 

De verklaring moet worden afgelegd, binnen veertien dagen, 
of —• indien de persoon, die de verklaring moet afleggen, zich 
buiten het Rijk in Europa bevindt — binnen twee maanden, 
nadat: 

(i. de door den ouder gedane benoeming den benoemden 
voogd is beteekend; 

b. de door den rechter gedane benoeming den benoemden 
voogd door den griffier is medegedeeld. 

Tot de beteekening, bedoeld in het tweede lid, onder a, kan 
iedere belanghebbende opdracht geven. 

Beteekening of mededeeling bij aangeteekenden brief aan de 
gehuwde vrouw moet zoowel aan haar als aan haar man geschieden. 


§ S. De voorziening in de voogdij en toeziende voogdij door 
den kantonrechter. 

Artikel 957. 

In alle gevallen, waarin ingevolge de bepalingen van het 
Burgerlijk Wetboek de voogd of toeziende voogd door den 
kantonrechter benoemd wordt, is daartoe bevoegd de kantonrechter 
: 

a. van de woonplaats des minderjarigen, of bij gebreke hiervan, 


b. van zijn laatste woonplaats, of bij gebreke hiervan, 

c. van zijn werkelijk verblijf binnen het Rijk in Europa, of 
bij gebreke hiervan, 

d. van Amsterdam; 

alles onverminderd de bevoegdheid der consulaire ambtenaren 
ingevolge de wet van 25 Juli 1871 (Staatsblad n°. 91). 

Artikel 958. 

Alvorens een voogd of toezienden voogd te benoemen over 
een wettig kind beveelt de kantonrechter de oproeping van diens 
bloeden 
aanverwanten met inachtneming van artikel 904. Bij 
verschijning van een deel der opgeroepenen wordt volstaan met 
het verhoor van hen, die verschenen zijn. 

Na afloop van het verhoor volgt aanstonds de benoeming. 

Artikel 959. 

Deze benoeming gaat dadelijk in kracht van gewijsde, indien 
de kantonrechter den persoon benoemt, welke door de meerderheid 
der gehoorde nabestaanden is aangeduid, of indien geen 
hunner de toepassing verlangt van de bepaling van het volgende 
lid. 

Volgt de kantonrechter bij zijn keuze niet de aanwijzing van 
de meerderheid der gehoorde nabestaanden, dan zal hij — zoo 
een hunner zulks verlangt — het proces-verbaal van hun verhoor 
onverwijld aan de rechtbank toezenden; deze laatste wijst 
alsdan na oproeping van dezelfde nabestaanden den voogd of 
toezienden voogd aan. 

Artikel 960. 

Bij ontstentenis van bloeden 
aanverwanten binnen het 
Rijk in Europa of bij niet-verschijning der opgeroepenen laat de 
kantonrechter zich bij zijn keuze van een voogd of toezienden 
voogd over een wettig kind voorlichten door den voogdijraad. 

Artikel 961. 

Tegen de beschikking op het verzoek van een ouder om met 
de voogdij over zijn natuurlijk kind te worden belast staat 
hooger beroep open: 

a. bij afwijzing van het verzoek voor den verzoeker; 

b. bij toewijzing ervan voor ieder, ondanks wiens tegenspraak 
hetzelve is ingewilligd. 

Alvorens een derde tot voogd over een natuurlijk kind te 
benoemen beveelt de rechter mede de oproeping van den 
voogdijraad. 

Artikel 962. 

Tegen de beschikkingen op een verzoek, gedaan overeenkomstig 
de artikelen 388, 391, tweede lid, en 417, laatste lid, van het 
Burgerlijk Wetboek, staat hooger beroep open op den voet vaa 
het eerste lid van het voorgaande artikel. 

Artikel 963. 
Bijlagen 

25 3 

Tweede Kamer « 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van 'net Burgerlijk Wetboek, enz. 

§ 6. De door een rechtspersoon uitgeoefende voogdij. 
Artikel 964. 

De toestemming, ingevolge artikel 400 van het Burgerlijk 
Wetboek vereischt voor de plaatsing in het buitenland van 
minderjarigen, die onder voogdij van een rechtspersoon staan, 
wordt verzocht van den kantonrechter, binnen wiens rechtsgebied 
de rechtspersoon gevestigd is. 

Alvorens deze beschikking te geven, doet de kantonrechter 
den verzoeker en den voogdijraad ten verhoore oproepen. De 
ouders worden opgeroepen, voor zooverre zij van het gezag over 
de minderjarigen ontheven zijn. 

De beschikking is niet vatbaar voor eenige voorziening. 

§ 7. De verschooning en het ontslag van de voogdij en toeziende voogdij. 

Artikel 965. 

Hij die zich op grond van artikel 414 van het Burgerlijk 
Wetboek van een voogdij of toeziende voogdij wil verschoonen, 
verzoekt den rechter, die hem dezelve heeft opgedragen, hem 
daarvan te ontslaan. 

De voogd of toeziende voogd, die zich op grond van artikel 
416 van het Burgerlijk Wetboek van de voogdij of toeziende 
voogdij wil doen ontslaan, wendt zich met gelijk verzoek tot 
den kantonrechter zijner woonplaats. 

Bedoelde beschikkingen kunnen zonder voorafgaand verhoor 
gegeven worden en zijn niet vatbaar voor eenige voorziening, 
behoudens in het geval, voorzien in artikel 416, onder 3°., van 
het Burgerlijk Wetboek. 

In laatstbedoeld geval teekent de griffier op het verzoekschrift 
den datum van indiening aan en zendt onverwijld afschrift 
van het verzoekschrift en van de daarbij gevoegde bescheiden 
aan den voogdijraad. Binnen veertien dagen na de 
indiening heeft het vereischte verhoor plaats, waartoe ook de 
voogdijraad wordt opgeroepen. De artikelen 936, laatste lid, en 
938 zijn van overeenkomstige toepassing. Bij afwijzing van het 
verzoek staat voor den verzoeker hooger beroep tegen de beschikking 
open. 

Artikel 966. 
Het in artikel 417 van het Burgerlijk Wetboek bedoelde verzoek 
tot ontslag van een voogd of toezienden voogd op grond 
van diens onbevoegdheid tot de voogdij of toeziende voogdij 
wordt 
gericht tot den kantonrechter van diens woonplaats. 

Tegen de beschikking staat hooger beroep open: 

a. bij afwijzing van het verzoek, voor den verzoeker; 

h. bij toewijzing er van, voor den ontslagen voogd of toezienden 
voogd. 

§ 8. Het voogdijbeheer. 

Artikel 967. 

Alvorens: 

(i. te beschikken op hel verzoek van den voogd om hem 
een machtiging te verleenen of aanwijzing te geven, als 
vereischt ingevolge de artikelen 433, 434, 438, 439 of 
441() van het Burgerlijk Wetboek, of 

b. ingevolge artikel 446 van het Burgerlijk Wetboek de 
schade vast te stellen, die een minderjarige door slecht 
beheer van den voogd geleden heeft, of 

c. overeenkomstig artikel 447 van het Burgerlijk Wetboek 
te bevelen, dat de voogd zekerheid stelle voor zijn beheer, 

is de kantonrechter bevoegd en — indien de voogd zulks \erlangt 
— verplicht een of meer deskundigen te hooren. 

In de gevallen, onder a bedoeld, alsook in die, bedoeld in 
artikel 487 van het Burgerlijk Wetboek, is het verhoor van den 
toezienden voogd niet vereischt. 

Artikel 968. 

Tegen de beschikkingen, bedoeld bij de artikelen 433 en 484, 
436—439, 441«. laatste zin, 441ï>, 446, 447 en 457, tweede lid, 
van het Burgerlijk Wetboek, kan de voogd in hooger beroep 
komen. 

Handelingen der Staten-Generaal. Bijlagen. 1946—1947. 

HOOFDSTUK III. 

Wijziging en aanvulling van andere wetten. 

Artikel XXII. 

Artikel 21 der Faillissementswet ondergaat de volgende wijzigingen 
: 

Onder 4°. wordt in plaats van „artikel 366" gelezen „artikel 
361", en inplaats van „artikel 367" „artikel 362". 

De bepaling onder 5°. vervalt. 

In artikel 232, onder 2°., wordt inplaats van „onderhoud en 
opvoeding" gelezen „verzorging en opvoeding". 

Artikel XXIII. 

Artikel '69decies van het Wetboek van Strafrecht ondergaat 
de volgende wijzigingen: 

In het eerste lid wordt inplaats van „een bepaalden tijd" 
gelezen „een termijn van ten hoogste één jaar" en inplaats 
van „artikel 373" „artikel 365". 

In het tweede lid wordt inplaats van „artikel 373a van het 
Burgerlijk Wetboek" gelezen „artikel 935 van het Wetboek 
van Burgerlijke Bechfsvordering" en inplaats van „artikel 373c 
van genoemd Wetboek" „artikel 366 van het Burgerlijk Wetboek"; 
de laatste zinsnede vervalt. 

Van het derde lid wordt de aanhef gelezen: 

De bepalingen betreffende de ondertoezichtstelling, voorkomende 
in de artikelen 367, 369—373 en 418 van het Burgerlijk 
Wetboek en in de artikelen 942—946 van het Wetboek van 
Burgerlijke Bechtsvordering, zijn te dezen van toepassing, met 
dien verstande, dat enz. 

Het vierde lid vervalt. 

Artikel XXIII A. 

In het tweede lid van artikel 46 der wet van 14 April 1886 
(Staatsblad n°. 62), tot vaststelling der beginselen van het 
gevangeniswezen, wordt inplaats van „de artikelen 376, 377, 
378 en 383" gelezen „de artikelen 463, 464 en 465". 

Artikel XXIY. 

De wet van 12 Februari 1901 (Staatsblad n°. 64) ondergaat 
de volgende wijzigingen: 

In artikel 13 wordt inplaats van „artikel 421a" gelezen 
„artikel 461J". 

In artikel 15 wordt in het eerste lid inplaats van „artikel 
421" gelezen „artikel 396"; de woorden „natuurlijke kinderen," 
worden vervangen door „onwettige kinderen," en inplaats van 
„artikel 439a" wordt gelezen „het tweede lid van artikel 461c". 

In het tweede lid van genoemd artikel wordt inplaats van 
„artikel 439a" gelezen „het tweede lid van artikel 461c" en 
inplaats van „artikel 413" „artikel 391". 

In het derde lid van genoemd artikel wordt inplaats van „artikel 
3740 °f artikel 440c" gelezen „artikel 468". 

In artikel 20 vervallen de woorden „bedoeld bij artikel 385d 
van het Burgerlijk Wetboek". 

De artikelen 19a tot en met 19c' worden gelezen: 
Artikel 19a. 

De kosten, die de terbeschikkingstelling medebrengt, komen 
overeenkomstig artikel 467 van het Burgerlijk Wetboek, als 
kosten van verzorging en opvoeding van den minderjarige, ten 
laste van diens ouders; dezen zijn verplicht de kosten aan den. 
voogdijraad te voldoen. 

Artikel 19b. 

Een ouder, die reeds ingevolge artikel 468 of 469 van het 
Burgerlijk Wetboek tot uitkeering aan den voogdijraad verplicht 
is, heelt dooibetaling 
dezer uitkeering aan zijn in artikel 19a 
omschreven verplichting voldaan. De voogdijraad blijft nochtans 
bevoegd wijziging der uitkeering te verzoeken. 

Zoolang de terbeschikkingstelling niet onvoorwaardelijk geëindigd 
i^. worden de de.ir ileii ouder uitgekeerde bedragen in de 
eerste plaats besteed tot bestrijding van de kosten, aan de terbeschikkingstelling 
verbonden. 
42 

25 3 

Wijziging van dt> bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in het eerste hoek van het Burgerlijk Wetboek, enz* 

Artikel 19c 

Indien buiten liet in artikel 19b bedoelde geval een ouder 
zijn in artikel 19n omschreven verplichting niet behoorlijk nakomt, 
verzoekt de voogdijraad de rechtbank het bedrag vast te 
stellen, dat deze ouder hem — zoolang de terbeschikkingstelling 
niet onvoorwaardelijk geëindigd is — wekelijks, maandelijks, of 
drie-maandelijks moet uitkeeren. 

Bij de vaststelling van dit bedrag vinden de artikelen 470 en 
471 van het Burgerlijk Wetboek overeenkomstige toepassing. 

Het verzoek van den voogdijraad wordt gedaan en behandeld 
overeenkomstig de artikelen 828a—828i van het Wetboek van 
Burgerlijke Bechtsvordering; artikel 479(/ van dat Wetboek en 
de artikelen 401e. vijfde lid, en 1947, tweede lid, onder 2°., van 
het Burgerlijk Wetboek zijn mede van toepassing. 

Artikel 19J. 

Onverminderd de bepaling van artikel 9, komen — indien 
beide ouders onvermogend of wel overleden zijn — de aan de 
terbeschikkingstelling verbonden kosten ten laste van den 
minderjarige. De wettelijke vertegenwoordiger van den minderjarige 
is verplicht bedoelde kosten aan den voogdijraad te 
voldoen. 

Artikel 19e. 

Van iedere uitspraak', waarbij een minderjarige onvoorwaardelijk 
ter beschikking der Regeering gesteld wordt, of waarbij 
de tenuitvoerlegging van een voorwaardelijke terbeschikkingstelling 
wordt gelast, doet de griffier uiterlijk op den tweeden 
dag nadien, onder opgave van namen en woonplaatsen van 
ouders en voogd, mededeeling aan den voogdijraad. 

Artikel XXV. 

De wet van 12 December 1892 (Staatsblad n°. 2G8) op het 
Nederlanderschap en ingezetenschap ondergaat de volgende 
wijzigingen. 

De bepalingen van artikel 1, onder c en d, worden gelezen: 
c. het niet-erkend onwettig kind, waarvan tijdens de geboorte. 

de moeder den staat van Nederlander bezit; 
cl. het niet-erkend onwettig kind, in het Rijk geboren, tenzij 
blijkt, dat het als vreemdeling tot een ander land behoort. 

Artikel 2, onder b, wordt gelezen: 

b. het in het Rijk te vondeling gelegd of verlaten kind, zoolang 
van zijne afstamming niet blijkt. 

Artikel 6, tweede lid, wordt gelezen: 

Hetzelfde geldt ten aanzien van het wettig of gewettigd kind, 
indien de moeder, weduwe geworden, genaturaliseerd is, alsmede 
voor het niet-erkend onwettig kind, dat vóór de naturalisatie 
der moeder geboren is. 

Artikel 10, tweede lid, wordt gelezen: 

Hetzelfde geldt ten aanzien van het wettig of gewettigd kind, 
indien de moeder, weduwe geworden, in een ander land genaturaliseerd 
was, alsmede voor het niet-erkend onwettig kind, waarvan 
de moeder in een ander land werd genaturaliseerd. 

Artikel XXVI. 

De wet van 27 Maart 1936 (Staatsblad n°. 201) ondergaat de 
volgende 'wijzigingen: 

Artikel 1 wordt gelezen: 

Tot het bewaren van effecten aan toonder, toebehoorende aan 
onder voogdij staande minderjarigen of aan onder curateele gestelden, 
wordt een consignatiekas gehouden door de Nederlandsche 
Bank. 

In deze consignatiekas worden insgelijks bewaard de effecten 
aan toonder, welke een voogd of curator, tot zekerheid voor zijn 
beheer, krachtens bevel van den kantonrechter in pand moet 
geven. 

Bij de inbewaargeving wordt overgelegd de rechterlijke beschikking 
— of een authentiek afschrift daarvan — houdende 
het bevel tot deponeering in de consignatiekas. 

Artikel 2 wordt gelezen: 

De in artikel 1, lid 2, bedoelde effecten moeten in bewaring 
gegeven worden met de daarbij behoorende talons, coupons en 

dividendbewijzen; de in artikel 1, lid 1, bedoelde effecten behooren 
bij de inbewaargeving van diezelfde stukken voorzien te 
zijn, voor zooverre deze aanwezig zijn. 

De Nederlandsche Bank geeft aan den bewaargever of diens 
vertegenwoordiger een schriftelijk bewijs van de ontvangst 
der effecten af, waarin zij verklaart deze in bewaring te hebben 
genomen krachtens de in het derde lid van artikel 1 bedoelde 
beschikking, en waarin de effecten nauwkeurig worden omschreven. 


Artikel 4, derde lid, wordt gelezen: 

Voor zooverre deze gelden toebehooren aan een minderjarige 
of onder curateele gestelde, kan diens voogd of curator de 
Nederlandsche Bank schriftelijk opdracht geven om daarmede 
te doen aankoopen inschrijvingen of effecten, waarin volgens 
het Burgerlijk Wetboek de gelden van minderjarigen en onder 
curateele gestelden zonder machtiging van den kantonrechter 
mogen worden belegd. De voogd of curator kan insgelijks 
opdracht geven tot het aankoopen van andere aan toonder 
luidende fondsen; aan zoodanige opdracht wordt echter slechts 
gevolg gegeven, indien zij vergezeld gaat van de rechterlijke 
beschikking — of een authentiek afschrift daarvan — houdende 
de machtiging des rechters tot dezen aankoop. 

Artikel 5, tweede en derde lid, wordt gelezen: 

De machtiging wordt verzocht van den kantonrechter, die de 
consignatie heeft bevolen. 

Voor zooverre zoodanig verzoek door den voogd of curator 
gedurende zijn beheer wordt gedaan, wordt het behandeld overeenkomstig 
de regelen, geldende voor rechtspleging in zaken betreffende 
ouderlijke macht en voogdij. De machtiging wordt 
verleend, indien de reden voor bewaargeving vervallen is, en 
voorts indien zulks den kantonrechter in het belang van den 
minderjarige of onder curateele gestelde noodzakelijk, nuttig of 
wenschelijk blijkt te zijn of indien het belang van den voogd 
of curator zulks volstrekt eischt. Bij de machtiging kan de 
afgifte of uitbetaling afhankelijk gesteld worden van bewaargeving 
bij de consignatiekas van andere bepaalde effecten. Bij 
afwijzing van het verzoek kan de voogd of curator binnen veertien 
dagen na de dagteekening der beschikking in hooger beroep 
komen. 

Het verzoek van den meerderjarig gewordene of van hem, 
wiens curateele is opgeheven, alsook het verzoek van den 
voogd of curator, wiens beheer als zoodanig is geëindigd en die 
aan zijn verplichtingen heeft voldaan, is dadelijk voor toewijzing 
vatbaar. 

In artikel 6 worden de woorden: „krachtens deze wet in bewaring 
gegeven door een bewaargever bedoeld in de artikelen 
392 of 397 van het Burgerlijk Wetboek" vervangen door: ,,in 
pand gegeven door een voogd of curator". 

Artikel 8, tweede lid, aanhef, wordt gelezen: 

De voogd of curator, die effecten heeft in pand gegeven enz. 

Artikel XXYI A. 

Artikel 10 der Postspaarbankwet ondergaat de volgende wijzigingen: 


a. De aanhef van lid 3 wordt gelezen: 

Minderjarigen kunnen, zonder de tusschenkomst van hen, 
die het gezag over hen uitoefenen enz. 

b. In lid 3 wordt inplaats van „artikel 366" gelezen „artikel 
361". 

c. Het slot van den eersten zin van lid 4 wordt gelezen: 

tenzij de vader, die de ouderlijke macht uitoefent, of 

de moeder, die deze macht alleen uitoefent, dan wel de 
voogd zich ertegen verzet. 

d. De aanhef van den tweeden zin van lid 4 wordt gelezen: 

Dezen kunnen ook 

e. De derde en vierde zin van lid 4 worden gelezen: 

De kantonrechter verleent deze machtiging — waaraan hij 
zoodanige voorwaarden kan verbinden, als hij dienstig 
oordeelt — slechts, indien zulks hem in het belang van 
den minderjarige noodzakelijk, nuttig of wenschelijk voorkomt. 
De artikelen 902—908 van het Wetboek van Burgerlijke 
Rechtsvordering zijn te dezen van toepassing; het 




25 3 43 

Wijziging van de bepalingen betreffende het kinderrecht, voorkomende in hel eerste hoek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

in artikel 902, lid 1, voorgeschreven verhoor van ouders, 
voogden en toeziende voogden is echter niet vereischt. 

ƒ. Toegevoegd wordt een elfde lid, luidende: 

11. Voor de belegging van gelden van minderjarigen worden 
boekjes uitgegeven, waarop gedurende de minderjarigheid 
terugbetaling van de ingelegde bedragen en desverlangd 
van de daarvan gekweekte rente alleen met 
machtiging van den kantonrechter van de woonplaats 
van den minderjarige geschiedt. Leden 3 en 4 van dit 
artikel zijn niet van toepassing. 

Artikel XXYII. 

In artikel 40, onder 3c, van de wet van 27 April 1884 
(Staatsblad n°. 96) tot regeling van het Staatstoezicht op 
krankzinnigen, wordt inplaats van ,,de artikelen 376, 377, 378 
en 383" gelezen „de artikelen 463, 464 en 465". 

Artikel XXYIII. 

In het vierde lid van artikel 3 der Woningwet wordt inplaats 
van ,,de artikelen 376—378 en artikel 383" gelezen ,,de artikelen 
463, 464 en 465". 

Artikel XXIX. 

In het tweede lid van artikel 39 der Armenwet wordt inplaats 
van „artikel 421" gelezen „artikel 396". 

Artikel XXIX A. 

In artikel 2, lid 2, onder d, der Zeeongevallenwet 1919 wordt 
inplaats van „onder 1 en 2 van artikel 377" gelezen „onder 
a en e van artikel 464". 

HOOFDSTUK IV. 

Overgangsen 
slotbepalingen. 
Artikel XXX. 

De bepaling van artikel 93 (nieuw), tweede lid, van het 
Burgerlijk Wetboek is niet van toepassing op huwelijken, waarvan 
de voltrekking plaats heeft binnen dertig dagen na de 
inwerkingtreding dezer wet. 

Artikel XXXI. 

Een ingevolge artikel 269 (oud) van het Burgerlijk Wetboek 
of artikel 820 (oud) van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering 
gegeven bevel, dat bij de inwerkingtreding dezer wet 
van kracht is, blijft — al ware de voogdij van den na echtscheiding 
benoemden voogd ook reeds begonnen — van kracht 
tot het tijdstip, waarop deze voogdij begonnen zou zijn, indien 
tijdens de benoeming van dien voogd deze wet reeds gegolden 
had. 

De bepaling van het vorige lid is van overeenkomstige toepassing 
met betrekking tot de bevelen, die hangende een geding 
tot scheiding van tafel en bed ingevolge artikel 301 van het 
Burgerlijk Wetboek of artikel 826 van het Wetboek van Burgerlijke 
Rechtsvordering gegeven mochten zijn. 

Artikel XXXII. 

Indien vóór de inwerkingtreding dezer wet de tijd, waarvoor 
de opneming van een minderjarige in een inrichting, als bedoeld 
in artikel 373w (oud) van het Burgerlijk Wetboek, bevolen 
was, reeds één of meermalen was verlengd, zal die tijd 
na de inwerkingtreding dezer wet niet meer opnieuw verlengd 
kunnen worden. 

Artikel XXXIII. 

De bepalingen der artikelen 372c, 374a, 418, derde en vierde 
lid, 422 en 461c, vierde lid, (nieuw) van het Burgerlijk Wetboek 
zijn niet van toepassing op de kosten, verbonden aan 
maatregelen, die vóór de inwerkingtreding dezer wet bevolen 
zijn. Op deze kosten blijven van toepassing de bepalingen der 
artikelen 373w, 373w, laatste lid, 374d, zevende lid, 374/, eerste 
lid 439, laatste lid, en 439«, eerste lid, (oud) van het Burgerlijk 
Wetboek. 

Artikel XXXIV. 

Indien zich bij de inwerkingtreding dezer wet onder de hoede 
van den voogdijraad minderjarigen bevinden, die hem vóór hare 
inwerkingtreding op grond van feiten, die tot ontzetting van 
ouderlijke macht of voogdij konden leiden, ingevolge de artikelen 
374/ of 439(i. (oud) van het Burgerlijk Wetboek door den 
officier van justitie zijn toevertrouwd, moet deze laatste, indien 
hij de vordering, bedoeld bij artikel 374/, tweede lid, of 439a, 
tweede lid, (oud) van het Burgerlijk Wetboek nog niet heeft 
ingesteld, op straffe van verval overeenkomstig artikel 374/ of 
artikel 421« (nieuw) van deze door hem bevolen toevertrouwingen, 
binnen zes maanden hare bekrachtiging vorderen. 

Indien zich bij de inwerkingtreding dezer wet onder de hoede 
van den voogdijraad minderjarigen bevinden, die hem vóór hare 
inwerkingtreding ingevolge artikel 439a (oud) van het Burgerlijk 
Wetboek door den officier van justitie zijn toevertrouwd, op 
grond, dat zij noch onder ouderlijke macht, noch onder voogdij 
stonden, dan wel verlaten of zonder toezicht waren, moet de 
voogdijraad, indien de officier van justitie de vordering, bedoeld 
bij artikel 439a (oud), tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek 
nog niet heeft ingesteld, zich binnen zes maanden overeenkomstig 
artikel 461c (nieuw) tot den rechter wenden ten einde eene 
voorziening in de gezagsuitoefening over de/.e minderjarigen te 
verkrijgen. 

Artikel XXXY. 

De bediening van den vóór de inwerkingtreding dezer wet benoemden 
voogd of toezienden voogd, dan wel curator of toezienden 
curator, wiens bediening bij de inwerkingtreding dezer 
wet nog niet begonnen is, begint overeenkomstig de bepalingen 
der artikelen 87oa of 404 (nieuw) van het Burgerlijk Wetboek. 

Artikel XXXYI. 

De voogdij, waarmede eene vereeniging, stichting of instelling, 
als bedoeld in artikel 421 (oud) van het Burgerlijk Wetboek, 
vóór de inwerkingtreding dezer wet niet op eigen verzoek 
of bereid verklaring belast is, zal. tenware zij reeds vóór deze 
inwerkingtreding begonnen was. eerst aanvangen, nadat dezelve 
zich overeenkomstig artikel 956 (nieuw) van het Wetboek van 
Burgerlijke Rechtsvordering tot haar aanvaarding bereid verklaard 
heeft. 

Artikel XXXYII. 

Het beheer van voogden en curatoren, wier bediening vóór de 
inwerkingtreding dezer wet begonnen is, wordt na dit tijdstip 
onmiddellijk beheerscht door de bepalingen der artikelen 
427—460 (nieuw) van het Burgerlijk Wetboek; met dien verstande 
nochtans, dat 

a. voor de toepassing dezer bepalingen de bediening dier 
voogden en curatoren geacht wordt te zijn begonnen bij 
de inwerkingtreding dezer wet, en 

b. de termijn van acht weken, bedoeld in artikel 428 (nieuw) 
van het Burgerlijk Wetboek, verlengd is tot zes maanden. 

Artikel XXXYIII. 

Hij tl ie bij de inwerkingtreding dezer wet krachtens vonnis 
of krachtens rechterlijke beschikking, gegeven ingevolge een 
der artikelen 375—384 (oud) van het Burgerlijk Wetboek, tot 
het doen eener uitkeering tot onderhoud verplicht is in eenig 
geval, waarin de artikel 462—466 (nieuw) van het Burgerlijk 
Wetboek zoodanige verplichting niet erkennen, kan den rechter, 
die hem tot het doen der uitkeering veroordeelde, verzoeken 
het vonnis of de beschikking in te trekken. 

Op dit verzoek en deszelfs behandeling zijn de bepalingen der 
artikelen 828n, derde lid, 828b, 828c, 828(7, eerste lid, 828e, 
828/, 828.a, 828/; en 828; van het Wetboek van Burgerlijke 
Rechtsvordering van overeenkomstige toepassing 

Artikel XXXIX. 

Op de vererving van nalatenschappen, die vóór de inwerkingtreding 
dezer wet zijn opengevallen, blijven de artikelen 909, 
917, 920, 955, 963 en 964 (oud) van het Burgerlijk Wetboek 
van toepassing. 

Artikel XL. 

Alle vóór de inwerkingtreding dezer wet ingediende verzoeken 
en vorderingen worden behandeld overeenkomstig de regelen, 




44 

25 3—5 

Wijziging van de bepalingen betreffende bet kinderrecht, voorkomende in het eerste boek van het Burgerlijk Wetboek, enz. 

die op het oogenblik harer indiening met betrekking tot de relatieve 
bevoegdheid des rechters en de wijze van rechtspleging 
golden. 

Voor zooverre op deze verzoeken wordt beslist na de inwerkingtreding 
dezer wet, is evenwel op de gegeven beschikkingen, 
het tweede lid van artikel 909 (nieuw) van het Wetboek van 
Burgerlijke Rechtsvordering van toepassing. 

Tegen beschikkingen, gegeven na de inwerkingtreding dezer 
wet, is voorziening slechts toegelaten overeenkomstig de bepalingen 
dezer wet. 

Tegen beschikkingen, gegeven vóór de inwerkingtreding dezer 
wet, is voorziening slechts toegelaten overeenkomstig de toen 
geldende wet. 

Artikel XLI. 

Wij bepalen, op welk tijdstip, of op welke tijdstippen onderscheidenlijk, 
de bepalingen van deze wet in werking treden. 

Lasten en bevelen, dat deze in het Staatsblad zal worden 
geplaatst, en dat alle Ministerieele Departementen, Autoriteiten, 
Colleges en Ambtenaren, wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige 
uitvoering de hand zullen houden. 

Gegeven 
De Minister van Justitie, 

25. 

NOTA VAX VERBETEBINGEN IX HET VEESLAG. 

Bladz. 2, regel 12 en v.: Be zin, aanvangende met „Uiteraard" 
moet worden gelezen als volgt: 

Uiteraard hebben de ouders jegens hun kinderen ooi; financieele 
verplichtingen, doch de wijze, waarop artikel 467, 
luidende „Ouders zijn verplicht de verzorging en opvoeding 
hunner minderjarige kinderen naai' vermogen te bekostigen", 
deze verplichting omschrijft, achtte de .Minister weinig elegant. 

Bladz. 10, punt 62, eerste alinea: 

Toegevoegd moei worden: Aangezien volgens hel ontwerp 
booger beroep mogelijk is van de beschikkingen ingevolge art. 
374/i-, behoort ook hooger beroep mogelijk te zijn van de beschikkingen 
op een verzoek ingevolge de artt. 388 en 417, 
laatste lid. In het Nader Gewijzigd Ontwerp is dit geschied 

(vgl. 

962 ontwerp-Ev.). 

Bladz. 13: 

Hel gestelde onder Art. 381 moet worden gelezen: 

In het tweede lid behoor) na „kind" Ie worden ingevoegd: 
zouden. 

Het gestelde onder Art. 419, sub 5°., moet worden gelezen: 

„aa'!•."• 
kelijke" 
moet worden vervangen door: aanmerkelijk. 

Ilct gesnelde onder Art. 460 moet worden gelezen: 

Tn plaats van „vervalt" zou moeten worden gelezen: verjaart, 
(vgl. art. 472 van hel geldende B.W. en art. 448. lid 1, 
van hei Gewijzigd en van het Nader Gewijzigd Ontwerp). 

In hel gestelde onder Art. 461c moet het cijfer XIV worden 
vervangen door heab cijfer XIII. 

In het gestelde onder Art. 961 liv. moet de letter e worden 
vervangen door de letter o. 

Eindelijk moet hetgeen betrekking heeft op Art. 1722 worden 
geplaatst na hetgeen betrekking heeft op Art. 506. 

25. 5. 

Amendementen van mejuffrouw Tendeloo c.s. 
Ingezonden 29 April 1947. 

Ondergeteekenden hebben de eer de navolgende amendementen 
voor te stellen: 

In Artikel X wordt het tweede lid van het voorgestelde artikel 
356 gelezen: 

Zij oefenen deze macht gezamenlijk uit. Bij verschil van 
inzicht is de wil des vaders beslissend, behoudens beroep van 
de meest gereede partij op den kinderrechter in die gevallen, 
welke van overwegende beteekenis zijn voor de opvoeding van 
het kind. 

II. 

In Artikel X worden in liet voorgestelde artikel 374c 4°. en 
5°. onderscheidenlijk genummerd 5°. en 6°. Ingevoegd wordt 
een nieuw 4°., luidende: 

4°. het in ernstige mate wederstreven van een ingevolge 
artikel 356, tweede lid, gegeven beslissing des kinderrechters;. 

III. 
In Artikel XXI wordt na artikel 934 ingevoegd: 

§ 2. Verschil van inzicht tusschen de ouders over de 
opvoeding van het kind. 

Artikel 935. 

Tegen de ingevolge artikel 356, tweede lid, van het Burgerlijk 
Wetboek gegeven beschikking kan de ouder, zonder wiens 
voorafgaand verhoor dezelve gegeven is, in verzet komen. 

Hooger beroep tegen deze beschikking staat open: 

a. voor hem, wiens verzoek is afgewezen; 

f), voor den ouder, ondanks wiens tegenspraak het verzoek 
is toegewezen. 

De paragrafen 2 tot en met 8 worden onderscheidenlijk genummerd 
3 tot en met 9. 

De artikelen 935 tot en met 968 worden onderscheidenlijk 
genummerd 936 tot en met 969. 

TENDELOO. 

WTTEWAAL VAX STOETWEGEN. 

VAX DEX MUIJZENBERG—WILLEMSE. 

DONKER. 

VORRINK. 

VAX DER GOES VAX NATERS. 

BEERNINK. 

STOKVIS. 

HOOGCARSPEL. 

SCHMAL.