Mijn strijd met Bureau Jeugdzorg Groningen
Mijn onstuimige leven » Mijn strijd met Bureau Jeugdzorg Groningen
Op deze pagina omschrijf ik mijn ervaring met deze maffieuze instelling.Alle namen zijn veranderd en niet meer te herleiden naar echte personen
Mijn ex is een heksNa de scheiding van mijn voormalige echtgenoot, de pedo , is er hard gewerkt om het gezin weer op de rails te krijgen. Enige tijd hebben we intensieve orthopedagogische gezinsbehandeling mogen genieten.
Helaas hebben we hier nooit echt de vruchten van mogen plukken, omdat al snel de pedo weer terugkwam van zijn gevangenisstraf. Omdat de man slechts 2 straten verderop woont, veroorzaakt dit zoveel onrust dat ik met de kinderen weer van het begin af aan kon beginnen. In november 2005 wordt ons bekend gemaakt dat er melding is gedaan van "kindermishandeling". Later lees ik in de rapporten dat mijn toenmalige vriend, de vreemdganger , de kinderen zou slaan en mishandelen. De meest vreemde en onmogelijke verhalen stonden in het rapport beschreven.
Ramp-puber?
Ondertussen wordt het gedrag van oudste dochter met de dag erger. Een grote mond, het niet houden aan afspraken, manipuleren en ruzie maken. Ik trek enkele keren aan de bel bij het toenmalige GGZ (nu Lentis) en zelfs Jeugdzorg Winschoten, waar haar gedrag wordt afgedaan als slechts "puberteit". De gezinssituatie is niet langer houdbaar, en de vrijwillige hulp die we tegen die tijd hebben geaccepteerd stelt een pleeggezin voor als optie voor oudste dochter. Ziekte en afzeggingen van medewerkers van Bureau Jeugdzorg vertragen de hulpverlening.
Ondertussen wordt het gedrag van oudste dochter met de dag erger. Een grote mond, het niet houden aan afspraken, manipuleren en ruzie maken. Ik trek enkele keren aan de bel bij het toenmalige GGZ (nu Lentis) en zelfs Jeugdzorg Winschoten, waar haar gedrag wordt afgedaan als slechts "puberteit". De gezinssituatie is niet langer houdbaar, en de vrijwillige hulp die we tegen die tijd hebben geaccepteerd stelt een pleeggezin voor als optie voor oudste dochter. Ziekte en afzeggingen van medewerkers van Bureau Jeugdzorg vertragen de hulpverlening.
Het feit dat haar vader, de pedo, nog te dicht in de buurt woont en oudste dochter zelfstandig naar school gaat, waar ik geen zicht heb op de situatie, blijft mij dwars zitten. Seksueel misbruik is nog steeds niet uitgesloten, en ik blijf zoeken naar andere oplossingen. Ik ga alle mogelijkheden na en raadpleeg al mijn contacten die ik via internet heb leren kennen.
Zoeken naar een oplossing
Een van mijn internetcontacten; Gert, gediplomeerd opvoedkundige en tevens ervaringsdeskundige biedt de nodige adviezen en draagt oplossingen aan. Het contact is dusdanig goed, dat ik besluit de zomervakantie in België door te brengen om hem en zijn partner beter te leren kennen.
Een van mijn internetcontacten; Gert, gediplomeerd opvoedkundige en tevens ervaringsdeskundige biedt de nodige adviezen en draagt oplossingen aan. Het contact is dusdanig goed, dat ik besluit de zomervakantie in België door te brengen om hem en zijn partner beter te leren kennen.
Eenmaal in België aangekomen maakt oudste dochter bekend dat zij hier wil blijven wonen, en de reden ligt bij haar vader die haar steeds is blijven lastig vallen. Nu pas, zo'n eind weg van huis en haard durft oudste dochter te vertellen dat ook haar dingen zijn overkomen wat men onder incest verstaat. Ik besluit oudste dochter achter te laten en alle maatregelen te nemen om haar zo goed mogelijk beschermd achter te laten. Het pleegvoogdij wordt aangevraagd en de notaris maakt de akte klaar. Oudste dochter begint een nieuw leven in België met de pleegouders die zij zelf heeft uitgekozen, terwijl ik met de drie overige kinderen weer terugkeer naar huis.
Het homo-koppel Samson en Gert
Oudste dochter woont al geruime tijd veilig bij pleegouders die zeer begaan en vakkundig haar een nieuw thuis en toekomst kunnen geven. Zij woont nu in België, veilig voor al de mensen die haar de afgelopen tijd op allerlei manieren belaagd hebben. Gert is bij akte van notaris officieel pleegvoogd en Samson is door het huwelijk met deze mede-pleegvoogd. De akte is opgesteld op 15 november en beëdigd op 22 november 2006. Oudste dochter verblijft in een erkend pleeggezin. Deze staat onder toezicht van de jeugdrechtbank van Hasselt en is derhalve volkomen legaal.
Oudste dochter woont al geruime tijd veilig bij pleegouders die zeer begaan en vakkundig haar een nieuw thuis en toekomst kunnen geven. Zij woont nu in België, veilig voor al de mensen die haar de afgelopen tijd op allerlei manieren belaagd hebben. Gert is bij akte van notaris officieel pleegvoogd en Samson is door het huwelijk met deze mede-pleegvoogd. De akte is opgesteld op 15 november en beëdigd op 22 november 2006. Oudste dochter verblijft in een erkend pleeggezin. Deze staat onder toezicht van de jeugdrechtbank van Hasselt en is derhalve volkomen legaal.
AlarmAls in Nederland eenmaal het nieuws bij de "hulpverleningsinstanties" is aangekomen dat oudste dochter niet meer thuis is, wordt er alarm geslagen. De Raad van de Kinderbescherming valt de kliniek waar oudste dochter verblijft, de pleegouders en zelfs de school lastig met telefoontjes en mailtjes. Het feit dat het GGZ en Jeugdzorg nooit de problemen hebben onderkend van oudste dochter, en zij in België nu wel eindelijk de juiste behandeling krijgt maakt op Raad van de Kinderbescherming geen indruk. Met het verhaal dat ik alle hulp van Bureau Jeugdzorg afwijs en met behulp van een getuigenis van de pedo wordt er een OTS aangevraagd die de kinderrechter op 17 januari 2007 inderdaad toezegt. De toegewezen voogden gaan als een olifant in een porseleinkast tekeer en vragen onmiddellijk om de uitlevering van oudste dochter. Als dit niet snel genoeg gaat, vragen zij een voorlopige voogdij aan bij een van de kinderrechters, die zij inderdaad ook krijgen.
Paniek
Op 28 maart staat de Raad van de Kinderbescherming, mevrouw Appelsap, samen met de twee voogden, Peppi en Kokki, met zijn drieën aan mijn voordeur. Zij maken bekend dat zij komen voor een gesprekje, maar gezien zij hun komst niet van tevoren hebben aangegeven en ik op dat moment geen juridische bijstand in huis heb, weiger ik hierin. Peppi geeft mij te kennen dat dit erg slecht voor mijn kinderen is, terwijl zij de beschikking van de voorlopige voogdijmaatregel van oudste dochter overhandigt.
Op 28 maart staat de Raad van de Kinderbescherming, mevrouw Appelsap, samen met de twee voogden, Peppi en Kokki, met zijn drieën aan mijn voordeur. Zij maken bekend dat zij komen voor een gesprekje, maar gezien zij hun komst niet van tevoren hebben aangegeven en ik op dat moment geen juridische bijstand in huis heb, weiger ik hierin. Peppi geeft mij te kennen dat dit erg slecht voor mijn kinderen is, terwijl zij de beschikking van de voorlopige voogdijmaatregel van oudste dochter overhandigt.
De week daarna volgt er een overleg waarin mijn toenmalige raadsman, de nep-advocaat, voorstelt een bezoek te organiseren op het advocatenkantoor in België waar de voogden, Peppi en Kokki oudste dochter kunnen zien en spreken. Tot onze stomme verbazing horen we de volgende dag dat de voogden met vervalste papieren getracht hebben oudste dochter mee te nemen uit het huis van haar pleegouders in België. Grote hectiek alom!
De week daarna op 11 april 2007 staat er politie voor de deur met een huiszoekingsbevel en binnen vijf minuten staat het hele huis vol met mensen. Drie man politie en zes man/vrouw van Bureau Jeugdzorg Groningen zijn gekomen om de kinderen te halen. Ik werk het hele gezelschap met kinderen en al zo snel mogelijk naar buiten en binnen 15 minuten is de rust in het huis weer terug gekeerd. Ik bel het nieuws nog naar de school van de kinderen en ga daarna rustig even zitten om alles te laten bezinken.
Rechtspraak in België
De week na de uithuisplaatsing moet ik alweer naar België, om een rechtszitting over mijn dochter oudste dochter bij te wonen. De zitting begint 's ochtends en is een wat ongewone situatie. De nep-advocaat, de advocate van de pleegouders, twee mensen van de Belgische (kinder)politie, mijn oudste dochter, de heren pleegouders zelf en ik krijgen ieder het woord in de rechtszaal.
De week na de uithuisplaatsing moet ik alweer naar België, om een rechtszitting over mijn dochter oudste dochter bij te wonen. De zitting begint 's ochtends en is een wat ongewone situatie. De nep-advocaat, de advocate van de pleegouders, twee mensen van de Belgische (kinder)politie, mijn oudste dochter, de heren pleegouders zelf en ik krijgen ieder het woord in de rechtszaal.
De hoofdinspecteur van de Belgische jeugdpolitie verklaart tijdens de rechtszitting dat een van de voogden persoonlijk, in dit geval Kokki, aan hen had verteld dat de uit huisplaatsingen hun inkomsten moesten garanderen. Ik kan mij nog goed herinneren de verbijstering van de drie heren achter het tafeltje; naarmate het verhaal vorderde keken de heren elkaar steeds verbaasder aan. Op een gegeven moment hief de rechter zijn handen ten hemel en riep; "Dit klinkt als een bananenrepubliek!".
Omdat het verhaal zo ongeloofwaardig overkomt, maar de rechter de verklaring van de hoofdinspecteur niet kan negeren, wordt het advies van de inspecteur van het parket gevraagd. Een kleine man van een bijna pensioengerechtigde leeftijd komt met een aktetas de kleine rechtszaal in en neemt plaats achter in de zaal. De zitting neemt opnieuw plaats en af en toe stelt de man aan de gehoorden enkele kritische vragen. Het loopt al bijna tegen zessen, als de rechter een beschikking laat tekenen waarin oudste dochter onder een veiligheidsmaatregel zou vallen. De toegang voor BJZ wordt ontzegd en de voogden kunnen op het moment dat zij weer hun gezicht in België tonen, opgepakt worden wegens enkele strafbare feiten.
In juni 2007 heeft de rechtbank van Groningen erkent dat oudste dochter veilig en terecht in België verblijft. Voor het hele verhaal; www.liesbethdevries.nl
Omdat het verhaal zo ongeloofwaardig overkomt, maar de rechter de verklaring van de hoofdinspecteur niet kan negeren, wordt het advies van de inspecteur van het parket gevraagd. Een kleine man van een bijna pensioengerechtigde leeftijd komt met een aktetas de kleine rechtszaal in en neemt plaats achter in de zaal. De zitting neemt opnieuw plaats en af en toe stelt de man aan de gehoorden enkele kritische vragen. Het loopt al bijna tegen zessen, als de rechter een beschikking laat tekenen waarin oudste dochter onder een veiligheidsmaatregel zou vallen. De toegang voor BJZ wordt ontzegd en de voogden kunnen op het moment dat zij weer hun gezicht in België tonen, opgepakt worden wegens enkele strafbare feiten.
In juni 2007 heeft de rechtbank van Groningen erkent dat oudste dochter veilig en terecht in België verblijft. Voor het hele verhaal; www.liesbethdevries.nl